De laatste zaterdag van het jaar

De laatste zaterdag van het jaar

• Bompa Borgmans
• Nog geen reactie
• 29 Dec 2013

We maken ons klaar voor het nieuwe jaar, maar niet zonder enkele mooie koi te hebben gebowld.

Philip kwam van Geraardsbergen om naar zijn nieuwe aanwinst te komen kijken, de stevige man KO-V13-10135 van de veiling in oktober dit jaar. We hadden nu de tijd om hem echt te bekijken, en van dichtbij was ie nog mooier dan in de vijver.

Wat een kanjer, al zeg ik het zelf. Ik was bang dat het hi iets te fel zou zijn voor een man, maar niets was minder waar. Een bijzonder aangename koi om van dichtbij te zien, met een geschilderd rood jasje, dat bijzonder fraai oogde. Het is een echte man, dat kan je nog zien, maar wat een body....

Patroontechnisch vind ik dit een geslaagd patroon, waarbij ik vooral de nadruk leg op het evenwicht van de koi in zijn geheel. Volgens mij nu al over de 70, en zeker bekwaam om nog 10 cm te groeien. De kracht springt er vanaf, en Philip mag zich gelukkig prijzen met deze aanwinst.

Ter vergelijk een sanke uit dezelfde veiling, namelijk sanke SA-V13-10127. De bouw is totaal verschillend, en de vraag die zich nu stelt is natuurlijk welke van de 2 het meeste lengte zal maken in de toekomst. Iedereen zal zien dat deze body (dezelfde leeftijd) veel ranker is dan de andere man, maar of dit een voor-of nadeel is, moet zich nog bewijzen. Persoonlijk denk ik dat deze meer lengte zal maken in de toekomst. Oogt het sumi nu nog wat warrelig, dan hoop ik dat dit nog wat kan samentrekken in de toekomst. Op enkele plaatsen zie ik dit nog wel gebeuren, en prijs/kwaliteit verhouding van deze sanke is buiten alle verbeelding.

Iets jonger, pas 17 maanden, is deze fraai ogende sanke van de opensales uit oktober, de enige die ik op de kop kon tikken. Het nadeel is dat ze bij grote koi zwemt, zodat ze wat klein oogt, maar ik zie haar graag hoor....De tancho daarentegen heeft een stevige body met een goede stip, en volgens mij al gegroeid tijdens zijn verblijf hier in Arendonk. Wat is ie massief....

Last but not least 2 sanke van SFF die elkaars evenbeeld konden zijn, en die ook uit dezelfde moeder komen, namelijk Seven Star. We gingen op zoek naar de mogelijke sumi vlekken die in de toekomst konden komen. Ze zijn gevonden, maar ze moeten er nog bovenop komen. Ik heb ze gemeten om te zien of er al groei in zat, en dat was inderdaad zo. Beiden waren 2 cm gegroeid. De ene is van 56 naar 58, en de andere van 58 naar 60+ gegaan. Nu nog de sumivlek er dik op en ik mag de prijs verdubbelen...

Pascal kwam om nog even te genieten van zijn chagoi. We hebben deze niet gebowld, want de vijver fungeerde als bowl, en je kon ze langs alle kanten bewonderen. Pascal is een vijveraar die alleen dit soort koi in zijn vijver heeft zwemmen, en ik zit te popelen om dit eens op film en foto te mogen ontvangen. Hij heeft alleen chagoi, soragoi, oshiba chigure, karashigoi en kigoi in zijn vijver. Dit moet een aparte look geven in de vijver, en ik denk dat meerdere mensen dit wel eens willen zien. (hint,hint...)

Philip had uit het verre Geraardsbergen, de bekende mattetaarten meegebracht, een Europees erkend streekproduct. Wie zich interesseert in cultuur of folklore kan hieronder verder lezen, waar je de volledige historie van de mattentaart kan volgen. Zelf vind ik het altijd interessant om te weten.

Een mattentaart is een gebak dat men voornamelijk in de streek van Geraardsbergen (Provincie Oost-Vlaanderen, België) aantreft. De Geraardsbergse mattentaart heeft sinds 2007 een door de Europese Unie geografisch beschermde status. De taartbodem en -bovenkant bestaan uit bladerdeeg met tussenin een mengsel van mat (bereid uit volle melk en karnemelk), eieren en amandelen. Door de luchtgaten in het bladerdeeg aan de bovenkant van de taart, komt een beetje matten.

Hoewel men over de oorsprong van de mattentaart weinig weet, is men er bijna zeker van dat de geschiedenis van de mattentaart teruggaat tot in de middeleeuwen. De ‘matten’ vindt men terug in oude dialecten in Duitsland, Frankrijk en Vlaanderen. Men gebruikte matten om sauzen van te maken, en nadien om taarten mee te bereiden. Met de benaming ‘matten’ bedoelt men geronnen of gestremde melk, het voornaamste bestanddeel van mattentaarten. De kwaliteit van de matten wordt bepaald door de kwaliteit van de melk. De bodemgewassen in de streek van Geraardsbergen-Lierde spelen dus indirect een rol bij de productie van de mattentaart. Door aan de matten eieren, suiker en amandelen toe te voegen bekomt men de vulling van de taarten.

Men kan aannemen dat de mattentaart, of de eeuwenoude voorganger ervan, aanvankelijk op de hoeve ontstond. Daar bestond van oudsher naast de traditie van de eigen brood- en banketbereiding de noodzaak een valorisatie te zoeken voor gestremde melk. Het aanwenden van wrongel in gebak kende blijkbaar succes want Abbé Delcourt vermeldt in zijn 'Histoire de la tarte au Maton' dat de koks en pasteibakkers uit de Middeleeuwen veel geronnen melk gebruikten. De kasteelheren uit deze tijd dronken bij hun gastronomische eetmalen de beste wijnen en eindigden met de fijnste mattentaarten.

Het oudste bekende recept van de mattentaart werd door Thomas van der Noot in zijn 'Boeken van cokerijen' (1510) opgetekend. De populariteit van kaastaarten in de 16e eeuw blijkt onder meer uit het beroemde schilderij De Boerenbruiloft van Pieter Brueghel de Oude. De mattentaart, zoals we die vandaag kennen, was de lekkernij bij uitstek op kermissen in westelijk Brabant, noordelijk Henegouwen en de Denderstreek vanaf 18e - begin 19e eeuw. In hoofdzaak had het gebak toen reeds zijn karakteristieke ronde vorm, terwijl in Brabant ook de schietspoelvorm voorkwam (mattengozetten).

Oorspronkelijk was de mattentaart, met als bakermat en voornaamste productiecentrum het Geraardsbergse, vooral bekend in Aalst, Brussel, Lessen, Aat, Elzele, Ronse, Brakel, Gent en Charleroi. Vandaag de dag wordt deze specialiteit over heel België geapprecieerd.

Geraardsbergen mag zichzelf "mattentaartenstad" noemen, terwijl het naburige Lierde de titel van "mattentaartengemeente" toegewezen heeft gekregen. De eerste zondag van augustus is de Dag van de Geraardsbergse Mattentaart. In 2005 werd deze dag voor de 26e maal gevierd. Tijdens deze dag is er een kapittelzitting van de Broederschap van de Geraardsbergse Mattentaart, tijdens dewelke nieuwe leden opgenomen worden en worden er op de markt van Geraardsbergen doorlopend mattentaarten gebakken.

De Geraardsbergse mattentaart heeft op 15 februari 2007 als eerste Vlaamse streekproduct het label "beschermde geografische aanduiding" gekregen van de Europese Commissie. Het geografisch gebied omvat de fusiegemeenten Geraardsbergen en Lierde.

De aanvraag werd gepubliceerd op 6 januari 2006. De verordening waarmee de beschermde status werd bekomen, verscheen op 16 februari 2007.

Meer afbeeldingen