Een regelrechte ramp

Een regelrechte ramp

Niet voor de koi, maak je maar niet ongerust, maar het was één van de vervelendste trips die ik had gemaakt om koi op te halen in Schiphol. Wat een gesukkel.

Regen, files, donker, het was echt een ramp. Normaal vertrek ik om 16.00 uur en kom ik rond 18.00 uur op Schiphol aan. Nu was het 19.30 vooraleer ik er was.

File, file file, een eindeloze file te beginnen vanaf s’Hertogenbosch. Geërgerd door de file, ik heb 3.5 uur gereden in plaats van 2 uur, dacht ik op een bepaald moment een binnenweg te nemen, maar oh wee, dat had ik niet mogen doen, want ik kwam ergens terecht waar ik me niet kon orienteren.

Bovendien waren ze nog zo vriendelijk geweest om de volledige ingang van het dierenhotel te veranderen, zodat je op een andere manier naar binnen moest rijden. Hierdoor was ik de kluts even kwijt, en door het miezerige weer wist ik niet meer precies waar ik in het spinnenweb van Schiphol was, en terug terecht kwam op de snelweg richting Den Haag.

Dit zorgde voor een omweg van pakweg 15-20 km, en gelukkig had ik Peter bij die vlug even de GPS opzette om de juiste weg terug te vinden. Geen sinecure in het donker en met de aanhoudende regen.

Stom…stom…stom, want ik was nog gestopt bij de ingang van het dierenhotel, maar vermits er een poort voor was gebouwd, werd ik misleid en dacht ik dat ik verkeerd was. Ik heb gevloekt dat het geen lust meer was. Het was dan ook 21.30 uur vooraleer ik met de koi thuis was en eindelijk mijn benen weer kon strekken.

Gelukkig heb ik een dankbare klantenkring, want het was druk in de keet. Voor diegenen die nog online waren hebben ze de verschillende “live uitzendingen” mooi kunnen volgen.Het is te moeilijk om de koi uit de zakken te halen, te filmen en ook nog eens een live uitzending te verzorgen. Ik was dan ook bijzonder blij met de grote opkomst van vrienden, waardoor het uitladen en het uitpakken van de koi op een ordentelijke manier verliep.

Alle bevelen werden netjes opgevolgd en ieder deed zijn ding. Ik heb niet alle koi gefilmd, dat was iets te veel van het goede. Ik zet de filmpjes hieronder even op een rijtje.

Overzicht van het uitladen

De plastic zakken worden gedurende een bepaalde tijd op het water gelegd. Daardoor wordt het temperatuurverschil opgevangen, maar doordat ik mijn vijvers op 18° had gezet, was er weinig verschil in temperatuur van de zakken.

De 2 grootste koi werden als eerste vrijgelaten. De kohaku die zoveel vraagtekens opriep, omdat deze een verveldende weg had afgelegd tijdens de mudpondperiode, was de grootste koi die ongeveer 79, zoniet 80 cm werd gemeten. De kohaku had ik op de veiling als nisai aangekocht

De maruten sanke wordt een buffel, en wat nog erger is, het is ook nog een afstammeling van Big Rose, wat ik bij aankoop nog niet wist. Heerlijke koi die we in de toekomst hopelijk nog eens terug zullen zien.

De koi van Patrick en de koi van Marc Dit zijn koi die ik als tosai had aangekocht.

De kohaku bij aankoop

De sanke bij aankoop

De showa van Marcel en van Tom. Ik ga niet teveel in detail treden, je ziet zelf wel wat er in de bowl zit.

De showa bij aankoop

De showa van Marc. Eén van mijn persoonlijke favorieten die veel bijval oogste bij de mensen die aanwezig waren !

De showa bij aankoop.

Een aantal nieuwe aanwinsten deel 1

aantal nieuwe aanwinsten deel 2

De showa van Patrick. Ook een showa die ik als tosai heb aangekocht en die een eind over de 65 cm ging.

De showa bij aankoop

Voila, mijn nieuwe bewoners hebben zich geïnstalleerd. Ik was pas rond 12.30 deze nacht thuis en het verwerken van de filmpjes en het schrijven van de tekst met de nodige links, en tegelijkertijd de juiste codenummers inbrengen van de koi is nog een serieus werkje dat ik doe voor mijn klanten.

Al de jongens die aanwezig waren en geholpen hebben, een dikke merci...en ja, jij ook Tara....Ik hoop dat het op prijs wordt gesteld.

Als ik dit allemaal weer bekijk, dan begint het bloed weer te kriebelen om enkele van die fantastische nisai aan te kopen die nu op de veiling van Momotaro worden gepresenteert. Ik kan je beloven, met mijn hand op het hard...als je één van deze koi aan kan kopen en je laat die een jaartje of 2 in de mudpond, dan pis je in je broek van plezier.

Ik ben er mij tenvolle van bewust dat het een dure aangelegenheid is, en ik weet niet of het plezier opweegt tegenover de prijs, maar dat het de moeite waard is, dat kan ik je garanderen. De koi die nu op de veiling worden aangeboden is een aanbod dat ik zelden heb gezien. 2 extra jaren in de opgroeivijvers van Momotaro, en niet in de verwarmde faciliteitjes van hier, dan weet je niet meer wat je ziet.

Het gaat geld kosten, en ik twijfel nog altijd aan het feit of ik er een paar zelf zal aankopen of niet, maar aan al die mensen die gefocussed zijn op goede showa, waag je kans....

Laat Een Reactie Achter

Nog geen reactie

Openingsuren

Zaterdag: Van 11.00 tot 14.00 uur.
Wil je later op zaterdag komen, maak dan even een afspraak
Zondag: Van 10.00 tot 12.00 uur, of nadien op afspraak.

Overige dagen: op afspraak.
GSM: +32 (0)478 36 74 74

Koi v/d week

2402001

sanke 2402001
inlove funny surprised sad angry thumbsup yesimage/svg+xml noimage/svg+xml