Gezelligheid kent geen grenzen

Gezelligheid kent geen grenzen

• Bompa Borgmans
• Nog geen reactie
• 07 Oct 2012

Ze bestaan nog, de gezellige zaterdagen. We hebben ze dit jaar gemist, maar een sprankeltje hoop doet ons heropleven.

Nu kan je misschien wel denken dat hij hier telkens over zeurt, maar het freet aan je lijf hoor, als de gezellige zaterdagen verdwijnen. De laatste weken echter kunnen we weer niet klagen. Het enige spijtige is dat we binnen moeten gaan zitten, en niet meer buiten op het terras kunnen plaatsnemen.

John kwam een koi kopen, en was gestuurd door enkele kennissen van hem die voorheen ook een koi kochten. Liefst een showa of een sanke. Wat konden wij beter doen dan een aantal showa en sanke in de bowl zetten om deze even te bespreken en te bekijken.

Uiteindelijk werd het een showa van Momotaro, ondertussen 44 cm geworden. Het was een speciale dag vandaag, en een speciale prijs werd overeengekomen. Ik had het gevoel dat John er blij mee was, dus zijn wij er ook blij mee.

Omdat we vandaag hoogwaardig bezoek kregen van Nico en Egon met zijn vrouw, hebben we even de tijd genomen om een aantal koi uit het betere segment te laten zien. Niet specifiek om te verkopen, maar om enkele punten te bespreken en uit te leggen hoe wij een koi beoordelen, en de punten waar wij op letten om een koi zijn plaats te geven in de hierarchie.

Bekijk het filmpje dat ik gestoffeerd heb met muziek van één van de beste muziekgroepen uit Nederland ooit, maar gezongen door één van de beste zangeressen in België, een gouden combinatie.

Wat mij toch opvalt is dat mensen ontzettend gefascineerd luisteren naar de uitleg van Ben, die trouwgewijs zijn beste beentje voorzet, zoals hij altijd doet. De kleine punten waar je op zou moeten letten, de details om kwaliteit te herkennen zijn een belangrijk onderdeel en worden als het ware piekfijn uitgelegd.

Dit is niet alleen voor de klant plezierig, maar zelfs ik kan er na de duizenden keren dat ik het gehoord heb nog altijd veel plezier in hebben. De keuze viel toevallig op enkele tosai die onlangs uit de groeivijver naar de HQ vijver werden geplaatst om verder door te groeien. Er wordt dan ook geen blad voor de mond genomen om ook de mindere punten te bespreken, en uit te leggen wat er met die mindere punten gedaan wordt, of kan gedaan worden.

Koikennis is NIET iets dat je kan leren. Je kan de fijne punten overal lezen, bespreken, over discussiëren, noem maar op, maar koikennis is een gave, dat wordt wel eens vergeten....je moet "het zien." Hoeveel je ook leest, hoeveel je ook kijkt, als je de gave niet hebt om het te zien, dan zul je nooit een koi kunnen beoordelen zoals het moet. Ik behoor niet tot de kenners, en heb niet de pretentie de kennis te hebben, maar Ben heeft "het " wel, en kan het ook verwoorden en bewijzen.

Ik heb vroeger ook veel paarden gehad, en daar had je precies hetzelfde probleem. Als je het gevoel niet hebt om te kunnen zien hoe een paard beweegt of basculeert, zijn afstand tot de sprong zelf inschat, dan kom je er ook nooit. Misschien een rare uitspraak van mij, maar het is een waarheid als een klok. Niet vergeten dat ik wel andere kwaliteiten heb... :)

De showa en de sanke in deze bowl staan boven iedere vorm van discussie. Ga dit soort koi maar eens zoeken in Japan, dan weet je wel van welk reis je terugkomt. Zoals altijd stond Nico met veel belang te luisteren. Hij weet precies wat hij wil, maar kent ook het nadeel van datgene wat hij graag zou hebben, een veel voorkomend probleem helaas.

Egon en vrouw zijn klant bij Joachim van't Viske heb ik begrepen, en worden met evenveel respect behandelt als iedereen. Ik hoop dat onze bijdrage zijn koikennis ook geholpen heeft, en met de bevestiging dat hij in handen is van een betrouwbaar koidealer, kunnen alle partijen genieten van onze koi.

Ik kon het ook niet laten om ons troeteldier Keiko toch nog even te laten zien. Hopende dat ze zouden begrijpen waarom deze een zo belangrijke plaats bij ons inneemt, proberen wij uit te leggen welke liefde deze koi kan teweegbrengen. Misschien onbegrijpelijk voor jullie, maar toch zo belangrijk voor ons. Keiko is een reus, en blijft een dankbare reus.

Toen alle bezoekers hun lange rit naar huis begonnen aan te vatten, want de meesten moesten 2 uur en langer rijden, kwamen er plotseling nog enkele bieders de dam oprijden. Niet wetende dat zij echt voor de de koi kwamen waar op geboden kon worden, werd het een race tegen de prijzen. Na de interessantste koi in een bowl gezet te hebben, in totaal 6 exemplaren, werd het een heel gehakketak om de juiste prijs op een rijtje te krijgen. Ik wou er vanaf, zij zouden ze graag kopen...

Het was geen pijnloze bevalling, maar eentje die nog een tijdje blijft nazinderen. Tenslotte gingen de 6 koi mee naar huis. Ik krijg zo meer plaats om nog betere exemplaren te kunnen aankopen, want het doel heiligt de middelen. Alleen, mijn portemonnee kan het niet zo lang trekken op deze manier.

goodbye my love_01

goodbye my love_02

Nu nog de betere exemplaren vinden om mijn vijvers te bevolken, en een stapje naar ons uiteindelijk streven is weer gezet. Vandaag krijg ik weer een belangrijke klant om de deal voor de Sakai Sanke rond te maken. Ik hoop dat me dit lukt, want dat is een win situatie voor beide partijen.

Meer afbeeldingen