Het spel der kleuren

Het spel der kleuren

• Bompa Borgmans
• Nog geen reactie
• 19 Oct 2010

Om 6 uur opgestaan, een rotontbijt gegeten, en dan naar Yamamatsu, waar ze klaarstonden om te vertrekken naar de mudpond.

Mudpond ? Wat zeg ik, het was een heuse zwemvijver, het leek wel op een natuurlijk meer. We waren richting zee gereden, en na een dik uur rijden kwamen we in the middle of nowhere op de plaats aan van bestemming.

Toshiaki was bij de mudpond blijven slapen, omdat er niet te veel water mocht weglopen uit de mudpond. Dat slapen gebeurde in een minivan op de dijk van de mudpond. Aangekomen werd alles in gereedheid gebracht om met het spel te beginnen.

Voor onze medecompanen was het de eerste keer dat ze een mudpond zouden afvissen, en wat voor één…Een hondertal sansai en yonsai bevonden zich in deze natuurlijk aangelegde mudpond. Om het verhaal even kort te schetsen: de mudpond was als het ware in een trechter aangelegd, zodat bij het leegmaken, het water naar één zijde stroomde. Op de uiteinden was er een gleuf gegraven, waar de koi dan automatisch in belanden. Door de trechtervormige aanleg kwamen de koi in principe gewoon naar je toe gezwommen, en hadden ze deze alleen maar uit de modder te halen. Ik heb getracht een hele reeks foto’s en filmpjes te maken, zodat je alles chronologisch kan opvolgen.

Het was een waar schouwspel om te zien hoe onze geschubde lievelingen zich probeerden een weg te banen door de modder om weg te komen. Toch hadden zij snel in de gaten dat het zonder water niet lukte, en besloten ze om zich uiteindelijk met de stroom mee te laten drijven. Bekijk vooral dit filmpje, dan kun je zien dat sommige exemplaren proberen wat langer door de modder te ploeteren, maar het uiteindelijk gewoon opgeven.

Het was mooi om te zien hoe de werklieden op elkaar ingespeeld waren door letterlijk een treintje te vormen om de koi op de plaats van bestemming te brengen. Toshioki Sakai, de papa, deed nog volop mee en legde de laatste loodjes door de koi minzaam uit de bak te nemen en deze op zijn plaats te deponeren. Het was een machtig schouwspel, dat regelmatig onderbroken werd met de “oehs” en de “ows” van de kijkers, en je kwam ogen te kort om alles te volgen wat er werkelijk gebeurde. Moest je nu kijken naar de koi die geoogst werden, of moest je de koi opvolgen die al in de bak waren.

Na anderhalf uur was de klus geklaard en waren de 100 stuks koi in een relatief kleine bak verdwenen, voorzien van zuurstof. Deze vorm van transport blijkt de beste manier te zijn om veel koi te vervoeren, daar ze op deze kleine ruimte niet veel mogelijkheid hebben om te bewegen, laat staan elkaar te beschadigen.

Zoals je duidelijk op de foto’s kan zien, waren de koi gelig van kleur en zaten ze vol ankerwormen. Dit is een normaal fenomeen na de natuurlijke portie algen en bovendien zijn dit een aantal faktoren die in een mudpond kunnen spelen, maar verder geen probleem opleveren, omdat dit voor de kweker een normale gang van zaken is. Als de koi eenmaal binnen zijn gekomen zal het shiroji binnen enkele weken weer helemaal wit zijn.

Hun volgende reis was richting Yamamatsu koifarm, waar alles reeds in gereedheid gebracht was om de koi op te vangen. Door de koi via een raam met de hand binnen te dragen, kwamen zij terecht in het licht gezouten water met een enorme bult zuurstof . Onwennig maar oh zo mooi zwommen ze in hun voorlopig nieuw verblijf.

Onmiddellijk hadden wij in de mudpond reeds een sanke gespot die onze aandacht trok. Zowel in de mudpond als in de binnenvijver sprak deze koi ons enorm aan. Wij hebben er dan ook geen gras over laten groeien en zijn onmiddellijk in de aanval gegaan en gestart met de onderhandelingen. Toshiaki, mij kennende, moest er toch een tijdje over nadenken. Het werd ondertussen wat later in de middag, en na het bezichtigen van de jullie reeds bekende selectie van 7, werd onze aandacht nog getrokken door een bloedmooie, ginrin yondan showa, met een sublieme huidkwaliteit waar je alleen maar van kan dromen.

Na het vragen van de prijs, moesten we een paar keer slikken, en moest ik mijn tegenaanval inzetten. Ik had een goed doordacht plan dat allesomvattend was, en kwam tot volgende deal, waar beide partijen zich in konden vinden. We moeten wel de Chinezen dankbaar zijn, want die hadden zo veel gekocht en op zo korte termijn dat Toshiaki zijn dag niet meer stuk kon. Nu moest ik toeslaan en formuleerde ik mijn aanbod.

De sanke mocht blijven doorgroeien tot 90 cm, want deze is bekwaam tot alles wat er ook maar mogelijk is. Deze sanke behoorde dus ook tot de betere, zoniet de beste van de oogst van dit jaar. De sanke heeft alles in zeg om te bereiken wat wij voor ogen hebben.Dit werd nog eens extra bevestigd door Toshiaki himself, en heeft ons nog een aantal pluspunten van de sanke uitgelegd, waarvan we eigenlijk al wisten dat dit aanwezig was, maar dat hij volmondig bevestigde. In deze deal is de ginrin Showa voor 1 jaar extra mudpond gewaarborgd, en hebben we een afspraak dat we begin volgend jaar 20 van zijn beste tosai mogen selecteren, zoals we met de vorige selectie van 7 hebben kunnen doen. Het was een hele onderhandeling, maar omdat we een bepaald respect hadden afgedwongen door onze manier van selecteren en het erkennen van hun kwaliteit, hebben we dit nogmaals kunnen bewerkstelligen. Hier hadden we alleen maar van gedroomd, maar deze droom is nu ook waarheid geworden.

Met andere woorden. Jullie kunnen met eigen ogen aanschouwen wat het resultaat is van onze selectie, nu is het aan jullie indien je interesse hebt om te investeren in de volgende selectie van 20. Zeker iets om naar uit te kijken, en vooral voor de echte liefhebbers die een hoogwaardige koi in hun vijver wensen, maar die als nisai of sansai bijna onbetaalbaar zijn. Dit is het streven van Interkoi en stilaan beginnen we voet aan de grond te krijgen.

Na deze bewogen dag, was het nog even tijd om aan te kloppen bij Yagenji. Deze uiterst vriendelijke gebroeders, staan altijd voor je klaar, maar wij hadden er nog nooit een koi gekocht. Ditmaal selecteerden we echter toch een kwartet voor de kleinere beurs, maar daarom niet minder belangrijk. Het gaf ons een heel goed gevoel hoe net en rein alles hier was. Ze scoorden hier heel oog op dit gebied. De nisai die we selecteerden zijn allemaal door de kweker vrouwelijk gesext. Ik zal ze binnen de kortste keren trachten op de website te zetten.

Wat jullie vandaag vooral moeten bekijken, bewonderen en beleven, is het spel der kleuren, of de klasse van de selectie van 7, die voor iedereen toch een levend voorbeeld zou moeten zijn, wat de toekomst zou kunnen bieden als de selectie van de tosai door ons word gedaan. Je zou vandaag de gezichten van onze medereizigers eens moeten zien, toen ze eenmaal hun tategoi konden aanschouwen. Niet vergeten dat één van de twee kohaku hun prijs was die ze dit jaar gewonnen hadden. De films en de foto’s zullen ook de gelige kleur van de koi laten zien, omdat ze nog maar pas uit de mudpond kwamen.

Geniet vandaag vooral van de 39 films en de 100 foto’s die wij speciaal voor jullie op de site hebben gezet, en waarvoor wij een deel van onze nachtrust moeten missen. De laatste filmpjes waren tegen het donker worden gemaakt, en door de mindere lichtinval kunnen ze van mindere kwaliteit zijn.

dag 3-01

dag 3-02

dag 3-03

dag 3-04

dag 3-05

dag 3-06

dag 3-07

dag 3-08

dag 3-09

dag 3-10

dag 3-11

dag 3-12

dag 3-13

dag 3-14

dag 3-15

dag 3-16

dag 3-17

dag 3-18

dag 3-19

dag 3-20

dag 3-21

dag 3-22

dag 3-23

dag 3-24

dag 3-25

dag 3-26

dag 3-27

dag 3-28

dag 3-29

dag 3-30

dag 3-31

dag 3-32

dag 3-33

dag 3-34

dag 3-35

dag 3-36

dag 3-37

dag 3-38

dag 3-40

dag 3-41

Meer afbeeldingen