Interkoi gaat voor kwaliteit

Interkoi gaat voor kwaliteit

• Bompa Borgmans
• Nog geen reactie
• 12 Dec 2017

Een moeilijk te omschrijven verhaal, en een nog moeilijker te omschrijven ideaal, maar toch wil ik even uitleggen hoe moeilijk het is om kwaliteit te kopen.

Het is absoluut niet moeilijk om er één superkoi uit te pikken, dat kan de grootste amateur. Het is ook geen enkel probleem om een koi uit te pikken voor een klant in opdracht. Het wordt pas een probleem als je hele assortiment van goede degelijke koi van hoge kwaliteit uit moet zoeken.

Je zult toegevingen moeten doen, want een heel assortiment topkoi selecteren dat kan momenteel alleen Narita San. Meestal kopen ze een paar hele goede vissen, maar is de rest dikwijls gewoon spul.

Iets waar Interkoi toch voor wil gaan is dat het totale assortiment die koi kan laten zien die uitblinken in kwaliteit, zonder de pretentie te hebben om het woord VHQ koi te moeten gebruiken, een miniatuuruitgave van Narita als het ware, maar dan ook een hele kleine uitgave. We zijn echter op de goede weg...

Wat ik nu naar Arendonk laat komen over 14 dagen is fenomenaal. Ik hou niet van bluffen, maar de chagoi die eventjes naar Arendonk komt is een wereldbeest, Eén bonk leven van 98 cm, en geloof me, als Takigawa San deze maat doorgeeft, dan is er geen centimeter gelogen, want dat doet de brave man niet.

Ik durf wel eens een centimeter overdrijven, tenzij ik me vergis, maar gewoonlijk zeg ik het er dan ook bij.

Het probleem is dat je deze helaas nooit zult zien, want de koi gaat onmiddellijk naar de klant en zal vermoedelijk nooit op een show te zien zijn. Tenminste daar heb ik de klant nooit iets over horen zeggen, en eigenlijk heb ik het ook liever niet !

Maak je niet ongerust, ik zal ook zorgen dat er foto’s en video’s van gemaakt worden, want er zijn altijd mensen die denken dat ik zomaar een verhaal uit mijn duim zuig.

De bevestiging van aankoop

Het heeft me deugd gedaan om nog eens iets te kopen van Takigawa San, want het is een bijzonder aangenaam mens, maar dat heb ik al duizend keer geschreven in mijn nieuwsitems. Hier nog een verhaal uit 2012 en kan je nog eens de sfeer opsnuiven van één van de mooiste mudponds in Japan.

Hij had nog bewonderenswaardige karayama zitten, een ogon of een kruising tussen een Karashigoi en een Yamabuki. Ze staan ondertussen al op de website, en ik vind ze heel bijzonder. Als ik wist dat ik ze kon verkopen zou ik er nog meer aankopen, maar de mensen hebben ze niet graag. Toch heb ik er 2 geselecteerd en als ze niet verkocht worden, geniet ik er zelf wel van, het worden reuzen....

Ik moet nog even het verhaal verder afmaken. Normaal zou mijn klant die de chagoi kocht ook de karashigoi 1712007 genomen hebben, maar het prijskaartje werd wat hoog. Door de twijfel kreeg Takigawa wroeging van zijn aanbod om dit prachtexemplaar te verkopen en vroeg hij heel beleefd of hij deze mocht houden voor de kweek.

Twijfel en wroeging gaat goed samen, en er werd besloten om de karashigoi te laten waar hij is, op een goede plaats en zal ze in de toekomst als oyagoi dienst doen. Ik heb er wel een klein cadeau aan overgehouden.

Ik krijg volgend jaar de eerste keuze uit zijn kweek en zou dus de kashira mogen kiezen. Vermits ik weet dat Takigawa van zijn woord is, zal dit zeker ook gebeuren. De karashigoi is niet verkocht, maar ik ga hem wel in het archief laten staan, want dit mag niet verloren gaan.

Na Takigawa San, reden we richting Sakai voor de open sales. Het verhaal is kort…het was een saaie dag, want het was de ganse namiddag kleine tosai selecteren voor de aanwezigen, en dat is niet aan mij gespendeerd.

Ik heb me bezig gehouden met de Lucky draw vissen, het systeem ken je ondertussen wel. In de eerste ronde had ik een briefje ingezet op 3 sansai van 70 cm, maar helaas geen geluk.

Nadien werden de prijzen lichtjes verlaagd en heb ik nog 2 briefjes gestoken op enkele sansai en een aantal tosai. Ik heb echter de uitslag niet afgewacht en we zijn naar het hotel gereden. We zullen het morgen wel horen.

Ik heb wel een overzicht gemaakt van de aangeboden vissen, zo heb je toch wel een indruk van de koi. Vergis je niet, het lijkt allemaal goud, maar er is overal iets…en je moet ze echt goed bekijken.

Ik heb nog een heel kort filmpje gemaakt van de selectie methode van de tosai. Iedereen krijgt een plaats toegewezen en mag om de beurt een koi kiezen voor een bepaald bedrag. Het gaat over honderden koi, dus dat heeft de ganse namiddag geduurd.

De aziaten zijn er zot van, ik iets minder, maar het is wel leuk. Hier zie je in ieder geval hoe Ryuki Narita een koi selecteert….

Morgen de veiling…onze laatste dag voorlopig.

Meer afbeeldingen