Interkoi maakt zijn naam waar

Interkoi maakt zijn naam waar

• Bompa Borgmans
• Nog geen reactie
• 21 Sep 2014

Als je mensen uit Frankrijk, Duitsland, Nederland en België samen rond de tafel krijgt, dan kan je spreken van een internationaal gezelschap.

Het was al een eeuwigheid geleden dat ik echt Frans gepraat had, maar het ging me nog goed af. In mijn vorig leven ging ik bijna iedere week naar Frankrijk om installaties te doen, en Fransmannen moet je een beetje kennen om ze te begrijpen.

Ik moet wel zeggen dat ik ervan genoten heb, ondanks het feit dat het zware zaterdagen zijn. Als je mensen op bezoek krijgt die van zover komen, dan moet je toch je beste beentje voorzetten en ik was blij dat mijn vriend Polleke erbij was om me te helpen.

Ik heb mijn best gedaan om enkele filmpjes te maken, maar ik denk dat het één van de eerste keren is, dat ik het te druk had om alles vast te leggen. Wel zijn er weer een groot aantal koi naar huis gegaan en dat stemt me natuurlijk blij.

Kurt is één van mijn trouwe klanten geworden, en ik moet eerlijk toegeven dat ik daar heel blij om ben. Niet omdat hij regelmatig koi koopt, maar vooral omdat het iemand is, waarvan ik nog veel kan leren. Zelfs na een leven van zakendoen, zaken oprichten en enorm veel internationale ervaring opgedaan te hebben, kan ik nog steeds leren, en dat is het mooie van een rijk leven...

Ik luister dan ook steeds met voldoening naar zijn kennis, en het wordt zelfs een kleine traditie dat hij s'morgens vroeg al komt, zodat we lange tijd met elkaar kunnen praten. Kurt geeft me ook regelmatig raad over datgene wat hij ervaart. Er is me beloofd om in de loop van het najaar een udpate te maken van zijn koi, en ik kijk er al verlangend naar uit...neen, neen ik vergeet het niet ...en ik weet dat hij dit nieuwsitem zeker leest, ondanks het feit dat het in het Nederlands is.

Ditmaal kwam hij koi ophalen waarvan er eentje door zijn vrouw is uitgekozen. In deze bowl zitten 2 tosai van de veiling. Eentje van vorig jaar in de opensales, en nog één showa uit de Mako bloedlijn. Mako is de voorloper zeg maar van de succes showa van dit ogenblik van Momotaro.

Zoals Ben het heeft gezegd een vorig nieuwsitem: ...deze keer helemaal onvoorstelbaar hoe je in een relatief korte tijd de lengte en body van showa zo kunt verbeteren .Ik vind dat momotaro hier een groot compliment verdiend

Tegelijkertijd zie je in de bowl nog een prachtkohaku van Momotaro en een bijzonder fraai ontwikkelde sanke van Sakai. De kohaku is een twijfelaar...neen "geen bed" waar je lekker dicht tegen elkaar kan slapen, maar een koi die nog niet weet of hij vrouw of man is. Hij is op het certificaat mannelijk, omdat hij zo gesext is, maar ik geef hem nog altijd het voordeel van de twijfel. Als ik op de kleur afga neig ik ook mannelijk te zeggen, maar als ik precies voel dat er eitjes in "zijn" buik zitten en zijn poepert vrouwelijke kenmerken vertoont en de body toch vrouwelijk aandoet, dan blijf ik twijfelen. En eerlijk is eerlijk, maar een vrouwtje brengt nog altijd meer geld op dan een mannetje...

In Japan lachen ze me altijd vierkant uit als ik de koi omdraai en naar zijn poepert kijk. Ze vinden het vermakelijk, want ze hebben een eigen manier, en wie ben ik om te zeggen dat zij het niet beter weten dan ik, want wie ben ik tenslotte.

Na lang gediscussier, gedachten uit te wisselen over de manier waarop in Frankrijk naar koi wordt gekeken, besluiten ze tenslotte te gaan voor 2 kohaku. Eentje die bewezen heeft wat ze kan, en die geen commentaar meer nodig heeft, en eentje die zich nog moet bewijzen en ontwikkelen. Iedereen herkent de 100% vrouwelijke kohaku die Adult Tategoi is geworden op de show in Bokrijk. Men heeft besloten om deze niet in eigen contreien te houden, maar deze te laten verhuizen naar Frankrijk. Raar maar waar.

Het geluk was aan mijn zijde, want Kurt is een fervent voorstander van Taniguchi en de koi met vraagtekens was ook een Taniguchi. Dit zijn de 2 kohaku die naar Ile de France verhuizen. Hij kon Vincent en Jean Pierre dan ook wat informatie bijbrengen over de mogelijke ontwikkeling van de kohaku van Taniguchi.

Ik heb nog een groot aantal koi meer gebowld, maar ditmaal heb ik geen filmpjes gemaakt. Ik ben het rats vergeten, en dat gebeurd niet dikwijls. De volgende keer ga ik mijn GoPro eens op mijn borst bevestigen, want daar heb ik speciaal iets voor gekocht....

Ik heb de indruk dat de Fransmannen toch onder de indruk waren van het aanbod van koi dat ik nog had rondzwemmen, en de mogelijkheid bestaat dat er een interessante lijn is ontwikkeld naar Frankrijk. Ik had het gevoel dat ze voldaan vertrokken zijn richting Parijs. Wist je dat ik trouwens bekend ben in Frankrijk als "bompa". Mooi nietwaar...ze weten alleen niet wat bompa wil zeggen...hahhaha.

Ik kreeg ook het bezoek van mensen die ik heel graag mag, waaronder Kris en Reinhold, mijn vriendin Jacqeline en Harold, en natuurlijk Polleke niet vergeten. Niels en Dio komen een heel eind gereden om nog eens een kijkje te komen nemen. Dio is onlangs nog wereldkampioen gewichtheffen geworden, en dat mag wel eens in de bloemetjes worden gezet. Ik had wel geen bloemetjes, maar ik heb hem dan maar een pot honing van Harold meegegeven, en daar was hij ook blij mee.

Johan tenslotte kwam eindelijk zijn oshiba en kohaku ophalen. Dit exemplaartje kwam uit de speciale selectie bij Taniguchi. In november 2013 kocht ik dit lilliputterke. Iemand die in Japan is geweest en je mag uit de "speciale bakken" kopen, weten ook dat er speciale prijzen mee gemoeid zijn, want het zijn hun uitverkorenen. Ik was al lang op zoek naar een oshiba, en ik heb hier altijd veel plezier aan beleefd.

Hier nog een filmpje van de Oshiba en de kohaku samen, die voortaan de vijver van Johan gaan bevolken....of moet ik bevissen zeggen ?

De kohaku van Takigawa moet je niet in de show inzetten, want hij zal er niets van bakken, maar wat een bakbeest. Dit is wat Johan graag ziet, en dit is wat Johan in zijn vijver wil. Grote brede kop, enorm lichaam en een verschijning waarvan je adem gaat stokken. Bijzonder fraai gebouwde kohaku van Takigawa waar Polleke ook zijn duimen en vingers bij aflikt. Big is beautiful zei Rini enkele jaren geleden in zijn nieuwsitems, en gelijk heeft ie....

Op het allerlaatste moment kwam Luc nog uit het verre Ninove om zijn buit gemaakte Takigawa karashigoi op te halen.

Groot, mooi en lief, maar helaas mist ie de brede kop en de typische jumbo bouw waar iedereen door de media wordt naartoe geleid. Wel betaalbaar en zeker en vast de moeite om te zien in de bowl. Zijn beurse plekken die door transport worden veroorzaakt zijn nog niet helemaal verdwenen, maar dat zou een kwestie van tijd moeten zijn.

Wie nog een volledig overzicht wil zien, kan dit via via deze link

Een zwaar, weekend, een lang verslag met niet overdreven veel films, goede mensen, een internationaal gezelschap, wat wil je nog meer. Ik zeg het niet dikwijls, maar ik was moe s'avonds. Het zijn tegenwoordig dan ook serieus zware zaterdagen, maar wel zaterdagen waar ik met voldoening naar terugkijk. Ik zal er in ieder geval alles aan doen om ze zo te houden.

Volgende week ben ik dus NIET open, want ik ben in Japan. Je kan mijn Japan trip dagelijks volgen zoals altijd. Mijn eerstvolgende zaterdag dat ik terug ter plaatse ben is 4 oktober. Wel ben ik vandaag ter beschikking van 10.00 tot 12.00 uur.

Heeft niemand nu die prachtige showa van Dainichi gezien ?

Iedereen loert op een gelegenheid om een goede showa van Dainichi met toekomstperspectief aan te kopen of in zijn bezit te krijgen. Ik zie dat 116 mensen naar de bijhorende informatie heeft gekeken. Is er nu echt niemand die van de gelegenheid gebruikt maakt om deze voor deze gunstprijs aan te kopen. Het is veel geld, dat hoor je me niet zeggen, maar voor dit soort koi, met die bouw en dit toekomstbeeld is het een uitzonderlijke gelegenheid.

Wie niet waagt niet wint zegt men altijd. De koi zal maandagavond van de site verdwijnen, en een mogelijkheid om een bijzonder interessante showa aan te kopen is dan helaas voorbij.

Kijk nog eens goed !

Meer afbeeldingen