Made in Japan

Made in Japan

• Bompa Borgmans
• Nog geen reactie
• 16 Jan 2018

Ze zijn een voorbeeld van schoonheid geworden in Japan, worden met succes geëxporteerd en zijn soms goud waard.

Maar het is de body van de koi die goed is voor 60% van de uiteindelijke score, dit wordt uitgelegd door Isamu Hattori, voorzitter van de belangrijkste Japanse vereniging van amateurs van nishikigoi.

Het contrast van kleuren en patronen tellen samen voor 30%. De resterende 10% is waarschijnlijk het moeilijkste criterium voor leken om te beoordelen, en kan vertaald worden als de algemene uitstraling van de koi.

Op zijn boerderij kronkelen duizenden kleine nishikigoi in binnenbekkens met gefilterd water, gesorteerd op leeftijd en kleur. Hun niet-geselecteerde broeders en zusters hebben minder geluk: ze wachten in lange buitenvijvers om te worden verkocht als traktaties voor andere doeleinden of als voedsel voor de overige koi.

"Het is een heel moeilijke klus, zo moeilijk, alles is belangrijk: de bodem, de kwaliteit van het water, het eten ", zegt Kurihara (48), die het fokken van zijn vader heeft overgenomen en die nu zijn ervaring doorgeeft aan zijn oudste zoon van 24 jaar.

"We hebben veel geheimen," zei hij geheimzinnig. "Maar zelfs als je ze aan iemand openbaart, zal het niet werken, je moet het voelen," voegt hij eraan toe. Het is onmogelijk vandaag de dag om een traditionele Japanse tuin te hebben zonder een vijver met nishikigoi.

Toch is hun creatie relatief recent. Ongeveer 200 jaar geleden begonnen dorpelingen in het bergachtige Niigata-gebied (noordwestelijk Japan) onbewust genetica te doen, door fokken en kruisen te bevorderen van zeldzame niet-bruine karpers , niet langer voor voedsel, maar voor sierdoeleinden.

De passie is geleidelijk verspreid over heel Japan, en meer recent ook over andere Aziatische landen, met name China, waar nishikigoi symbool staat voor doorzettingsvermogen dat leidt tot rijkdom, "zoals mensen de sociale ladder beklimmen", zei Yutaka Suga , hoogleraar aan het Institute of Advanced Studies on Asia aan de Universiteit van Tokio, geïnterviewd door AFP.

De Japanse export van nishikigoi bereikte een recordhoogte van 295 ton of 295 000 kg in 2016, met een omzet van 3,5 miljard yen (bijna 27 miljoen euro), een sprong van bijna 50% in vergelijking met 2007, volgens het ministerie van Landbouw. In totaal wordt 90% van de lokale productie geëxporteerd en verkocht op een veiling.

" Prijzen zijn krankzinnig geworden Vandaag kan 2 jaar oude koi verkocht worden voor 30 miljoen yen per eenheid (ongeveer 226.000 euro), terwijl tien jaar geleden 2 miljoen yen (15.000 euro) al een enorm bedrag was ", zegt Hattori.

Maar zoals anderen doen met renpaarden, laten buitenlandse eigenaren vaak hun beste koi achter op hun originele Japanse kwekerijen, zodat ze kunnen concurreren in de prestigieuze wedstrijden van het land. Dit is het geval van Yuan Jiandong, een Chinese verzamelaar van nishikigoi die naar Tokio kwam om te concurreren met sommige van zijn vissen.

"Voor mij is dit geen manier om geld te verdienen, maar om het voor de lol uit te geven", zegt de lachende baas van een farmaceutisch bedrijf in Suzhou, in de buurt van Shanghai (oost). Het gaat er niet alleen om zijn rijkdom te laten zien: "Als je deze prachtige vis in je vijver ziet rondzwemmen, vergeet je de stress en vind je innerlijke vrede", zegt hij. En dat is onbetaalbaar ...

Dit is een beetje de evolutie van de koi tijdens mijn periode van koikopen in Japan, en ik ben er helaas getuige van. Een periode van 11 jaar waarbij ik getuige ben geweest van alles hierboven omschreven.

Als ik dit jaar bekijk heb ik ongeveer een 4000 kg geïmporteerd, wat toch 1.36% is van de gehele export.

Mijn ervaringen lopen precies van 2007 tot en met de dag van vandaag, toeval of noodlot, wie zal het zeggen. Eén ding is echter zeker….ervaring speelt een belangrijke rol in het geheel.