Misschien een schot in de roos

Misschien een schot in de roos

• Bompa Borgmans
• Nog geen reactie
• 16 Nov 2017

Ik moet eerlijk toegeven dat ik mijn twijfels had toen ik bij Narita ronddwaalde en dat Ben me attendeerde op een showa van Isa.

Op dat ogenblik was het patroontechnisch en qua uitstraling niet dadelijk een koi die me beroerde. Ik heb het over deze showa die ik gisteren even controleerde en waarvan ik tegelijkertijd een filmpje maakte.

Ik zie de showa een metamorfose ondergaan, waardoor de klasse stilaan naar boven komt. Ze voelt zich vermoedelijk goed in haar sas, de lijnen worden duidelijk, het sumi verdwijnt daar waar het niet gewenst is, en het lichaam begint te evolueren in hele positieve zin.

Dit zijn de koi die een ongelooflijk plezier kunnen geven, maar waar je enkele jaren geduld voor moet hebben. Ik zie ze nog zwemmen tussen het andere geweld van Isa, en zeg nu zelf, het zou wel eens het lelijke eendje in de groep kunnen zijn.

Ondertussen is ze begonnen aan haar groei en meet ze ondertussen al 52 cm. Als je nu goed oplet, zul je een motoguru zien opkomen dat stilaan vorm begint aan te nemen.

Langzaam is de boodschap….langzaam, dat vergroot het plezier van de ontwikkeling. Ik heb het gevoel van hier een bijzonder sterke showa voor de toekomst in mijn bezit te hebben die nog velen zal verrassen.

Een vergelijk zou ik durven maken met de showa van Dainishi die niet gegeerd was, en ik niet verkocht kreeg ondanks het vierstappen patroon en de toekomst die erin verborgen zat. Ik zal het nog eens hieronder herhalen met de filmpjes:

De Dainichi showa bij aankomst

De Dainichi showa na 5 jaar

Als je dan nog bedenkt dat Isa en Dainichi zowat familie van elkaar zouden kunnen genoemd worden ? Ik noem het een hebbeding.

Als ik dan toch bezig was zou ik ook eens de yamabuki even op film zetten. Hier heb ik nog niet veel aandacht aan geschonken, want het is wat spielerij…

De tint gaat van heel lichtgeel naar lichtgeel, en dat komt vermoedelijk omdat ze binnen zitten. Eenmaal buiten zal het geel de overhand nemen. Na meten kwam ik tot een maatvoering tussen de 31 voor de kleinste en 36 cm voor de grootste.

Een flinke maat al voor hun kort bestaan, en dat schept toch vragen over de mogelijke toekomst van deze yamamomo’s ga ik ze noemen. Het is tenslotte een probeersel van Maeda San om yamabuki te maken die qua bouw en grootte de felbegeerde Izumya yamabuki’s te overtreffen.

Maeda San heeft al veel gedaan in zijn leven wat quasi onmogelijk scheen te zijn, maar waar hij toch in gelukt is. Een mooi project om op te volgen.

Je kan trouwens de ontwikkeling ook opvolgen bij Johan via FB, die er een groot aantal in zijn opgroeifaciliteit heeft zitten en waar regelmatig nieuws over verschijnt. Ik geloof zelfs dat er hier nog enkele van te koop zijn.

Dan nog een verrassing van formaat !

Wist je dat het filmpje en de foto’s van de vijver van Polleke dat ik onlangs op facebook heb geplaatst wereldwijd 226 keer gedeeld werd en meer dan 22 000 weergaven heeft !.... Bij mijn weten een record, en vooral de Aziaten hebben er precies kaas van gegeten !

Als laatste nog een zicht op vijver 5 een bestand om nooit te vergeten….

Meer afbeeldingen