Nabeschouwing Japanreis

Nabeschouwing Japanreis

• Bompa Borgmans
• Nog geen reactie
• 09 Oct 2017

Lange reizen is nooit plezierig, maar het hoort er nu eenmaal bij. Alles was vlot verlopen, en ondanks een vertraging van 2 uur, was ik gisteren om 20.00 thuis.

Mijn vrouw had fritjes met mosselen klaargemaakt, en die mag ook af en toe in het zonnetje gezet worden, want dat is toch ook de drijvende kracht achter een man.

Zoals te verwachten, sloeg de vermoeidheid dadelijk toe, en om 2.30 uur was ik weeral paraat. Ik kreeg ondertussen een paar interessante updates binnen, zodat ik toch weer nieuwsitems kan schrijven de volgende dagen. Er zitten echt interessante tussen.

Het was een rustige week voor mij, en de boog stond niet zo hard gespannen als anders. Mede door het gezelschap had ik een iets langer verblijf ingepland, want het was de eerste keer dat Johan geconfronteerd werd met het mekka van de koi.

Zijn bevindingen en emoties moet hij zelf maar vertalen, want dat kan ik niet voor hem. Ik denk echter dat het een goede leerschool was, en dat de balans positief zal uitdraaien.

Mijn reis was ditmaal een moeilijke reis. Ik moest beslissingen nemen die ik eigenlijk niet dadelijk wou nemen, en dat is altijd gespekt met risico.

Ten eerste wil ik zeggen dat ik niet van plan was zoveel koi aan te kopen, en zeker niet voor zoveel geld. Het blijft een gok, en je kan je geen fouten veroorloven.

Ik wist dat Sakai FF heel duur zou zijn wat betreft de koi die ik eigenlijk graag heb, dus heb ik mijn eieren weer in de mand van Momotaro gelegd. Ik ben echter bijzonder tevreden over deze aankopen, want wees gerust, de kwaliteit ervan zal je kunnen aflezen.

Je moet er ook rekening mee houden dat Momotaro aan de beurt was voor Sakai FF en dat geeft een bepaald voordeel voor de eerste. Als Sakai FF eerst was geweest, had ik misschien helemaal anders aangekocht, wie weet.

Toen ik eenmaal de Momotaro had aangekocht en meegezogen werd in de hectiek van Sakai, besloot ik om de meer betaalbare Sakai aan te kopen. Waarom ? Om nieuwe klanten proberen te motiveren, en omdat ik weet hoe deze koi kunnen verbeteren.

Binnenkort laat ik je enkele filmpjes zien van dit soort koi nadat ze een jaar verder gezwommen hebben bij mijn klanten, je zult er versteld van staan.Het is niet altijd de kunst om dure koi te kopen, het is juist de kunst om uit het mindere aanbod, het toekomstige in een koi te bemerken en in te schatten. Daar is Ben van goudwaarde, en ditmaal bijgestaan door Johan was dit een goed alternatief.

Ik weet dat jullie je doodstaren op de machtige koi die nu overal verschijnen op het vergankelijke Facebook, maar denk er aan…dit is een segment dat bijna onbetaalbaar is voor de meesten. De top wordt in je ogen gebrand, maar de ontnuchtering is catastrofaal als je de prijzen kent. Langs één kant goed om te zien, langs de andere kant slecht om te misleiden en te ontgoochelen...

Het Narita event was bijzonder interessant maar niet voor mij. Het oog van de meester is onbetaalbaar, maar ook zijn prijzen zijn onbetaalbaar. Het zijn bijna allemaal goede vissen met prachtige patronen, maar ik weet wat mensen zoeken en dan moet je nog meer aspecten in het oog houden. Dit kon ik bij Narita niet vinden, ondanks dat mijn vingers jeukten. Aankopen is geen kunst, de kunst is dat je ze nog moet verkopen, en ik moet uitkomen voor mijn klanten, niet voor de portemonnee van Narita.

Wel is het een machtig man, die bijzonder veel invloed heeft in Japan. Als hij een koi wil, hoe duur die ook gaat, dan maak je gewoon geen kans. Zijn limiet is onbeperkt, want tot hiertoe verkoopt hij ook alle koi, en dat maakt hem bijzonder sterk.

Het meeste plezier heb ik zelf beleefd aan de Taniguchi opensales, die onverwacht op het juiste moment is gekomen. Zijn nieuw greenhouse is bijzonder mooi, overzichtelijk en met prachtige koi. Ik ga, ondanks het opboksen tegen vooroordelen van anderen, zeker in deze kweker blijven investeren.

Ik heb ditmaal bijzonder dure tosai aangekocht, maar kan er op dit moment weinig over zeggen. Er was teveel te doen, en er was geen tijd om alles netjes af te werken met foto’s en filmpjes.

Taniguchi San echter heeft me beloofd om morgen foto’s te maken van iedere koi afzonderlijk. Ik hoop dan ook dat ik binnen de kortste tijd hierover meer informatie kan geven.

Het is wel zo dat deze op dit ogenblik te duur zijn om aan te bieden. De meeste mensen zullen de prijzen niet begrijpen, daarom dat het verstandiger is volgens mij om even te wachten tot ze jumbo tosai zijn, en dan zul je weten wat ik bedoel.

De koi die ik er nog had zitten zaten nog in de mudpond, dus kan ik er helaas niets over vertellen. Het is wel zo dat ik in december terug zal gaan, en dat dan alles beter zal opgevolgd worden. Of ik dan nog koi uit het betaalbare segment zal kopen, zal afhangen van het enthousiasme van jullie.

Ik heb ondertussen een hele goede verstandhouding met Taniguchi San opgebouwd en dat levert resultaten waar jullie ook mee van kunnen profiteren.

Ik laat je nog even genieten van een filmpje van 2011 waar hij zich voorstelde aan mijn publiek. Het was bijzonder moeilijk om Engels te spreken, maar dit blijft mooi om naar te kijken. Dit was het 3de jaar als dat ik bij Taniguchi kwam, dus ik heb hem vanaf het begin opgevolgd.

Ik heb zelden een locatie gezien waar ik zoveel mooie nisai heb zien rondzwemmen als bij hem. Nu kan hij zijn koi eindelijk goed presenteren, en je kan het aan Ben vragen…er zaten koi tussen die je bij de grotere kwekers ook ziet zwemmen.

Het voordeel zal nu zijn dat hij niet al zijn nisai en sansai zal verkopen, want dat was één van zijn problemen. Zijn tosai werden altijd verkocht zodat hij zelf geen nisai kon presenteren. Het feit dat ik vanaf het begin van zijn carrière bij hem ben geweest zal hopelijk zijn vruchten in de toekomst afwerpen, want ik blijf hem trouw.

Als afsluiter wil ik eraan toevoegen dat ik een hele fijne week heb gehad met Ben en Johan aan mijn zijde, en niet te vergeten Tjaard en Rob en Darren. Rob had een iets moeilijkere tijd gehad, want hij had een longontsteking opgelopen die toch enige aandacht eiste. Ik weet dat hij het heel moeilijk heeft gehad en hopelijk is hij ondertussen goed aangekomen en is zijn toestand terug in orde.

Ben ik nu tevreden ?

Een moeilijke vraag waar ik niet één, twee, drie op kan antwoorden. Ja, ik ben zeer tevreden met de koi die ik heb aangekocht, omdat ze sowieso van bijzonder goede kwaliteit zijn met een range van betaalbaar naar duur.

Ik heb echter veel te veel geld uitgegeven en dat baart me zorgen. Het risico of de lat ligt heel hoog, en je bent dan toch blij dat je tijdens de reis het één en ander kan verkopen. Ik ben de mensen dan ook heel dankbaar dat ze zoveel vertrouwen in me hebben gesteld.

Het is niet zo moeilijk om mensen mee te nemen en die te laten kopen, of dat je carte blanche krijgt zoals de meeste Aziaten, maar ik moet om de één of andere reden altijd zelf inkopen en maar gokken dat ik het verkocht krijgt. Het is telkens een stresserende situatie.

De aandacht van de mensen die mij volgen op de website was zo hoog als anders, daar mag ik niet over klagen. Het bereik naar nieuwe klanten toe was iets minder en dat stoort me enigszins.

Voor de rest zal ik mijn aandacht nu steken in het evenenment nu zaterdag bij de presentatie van een kleine 40 tosai, en ik hoop dat ik wat mensen kan motiveren om goede koi te kopen.

Volgende week komen de nieuwe koi al binnen, en ik zou nog iets willen bedenken voor de 15 sakai koi die ik momenteel presenteer onder nieuwe koi. Maar hier moet ik mijn hersencellen nog mee pijnigen. Wat goed is wordt niet altijd verkocht...