Onverwacht maar niet ongewenst

Onverwacht maar niet ongewenst

• Bompa Borgmans
• Nog geen reactie
• 29 Dec 2014

Totaal onverwacht kwamen er toch veel klanten naar Arendonk gisteren, en dit ondanks het slechte weer.

Ik had al wat foto's en filmpjes gemaakt van de winterse bedoening, en was me al aan het voorbereiden op een saaie zondag, maar niets was minder waar.

Het kot was zelfs te klein op bepaalde ogenblikken, maar we hebben dankbaar gebruik gemaakt van de situatie om enkele mooie koi te bezichtigen.

Het winterse gevoel kan echter niet ontbreken, en zo ziet het er onder de kap uit als de kap met sneeuw is bedekt, en het water nog steeds 16° is. Blijkbaar vinden ze het helemaal niet erg, en laten ze de winter rustig aan zich voorbijgaan. Het zal weer een plezier zijn om de koi te bowlen, te meten en opnieuw te voorzien van een prijskaartje als het voorjaar zich weer aandient.

Dit is de niet verwarmde vijver, en ik verbaas mij er steeds over dat de koi nog steeds redelijk attent rondzwemmen. Ze zitten nu een maand zonder eten, en mijn menselijk gevoel krijgt er medelijden mee. Maar menselijke normen passen niet in het verzorgen van koi. Het zijn gewoon koudbloedigen, en dat is nu eenmaal een totaal andere levenswijze die wij moeilijk kunnen begrijpen. Ze zullen in totaal 3 maanden zonder eten doorbrengen, slecht voor de verkopers van voer, goed voor onze portemonee....

Ik zet nog even de koi die verkocht werden op een rij, en begin met deze formidabele sanke die ik aangekocht had op de veiling van Momotaro in november 2013. Ze heeft het bijzonder goed gedaan, en ik verwacht nog bijzonder veel in de toekomst van deze sanke. Ze zal echter nooit op een show ingezet worden, maar dat ze alle kenmerken heeft om een dikke 80 cm te halen, zijn zeker en vast aanwezig.

Deze 2 showa werden september van dit jaar aangekocht. Het zal moeilijker en moeilijker worden om dit soort koi aan te kopen. Ik hou mijn hart vast voor mijn volgende trip naar Japan, want deze worden prijstechnisch quasi onbetaalbaar voor de meeste mensen.

Maar laat ik de eer maar aan mezelf houden, en rustig verderdoen met mijn filosofie over koi. Ik kan nog intens genieten als ik deze 2 koi van Momotaro in de bowl zet, en de toekomstvisie bekijk van deze tieners. Met tieners bedoel ik dat ze nog te jong zijn, en alles nog in huis hebben om verder te ontwikkelen.

De showa is één van mijn favoriete showa, en behoort niet tot de duurdere reeks. Mijn buikgevoel zegt me dat deze showa een potentiële topper kan worden. Mijn handen kriebelen, maar ik zeg niet waarom, maar deze showa moet je in je geheugen prenten, want iedere keer als ik haar zie, brengt ze een glimlach op mijn gezicht. Het minpuntje van het secundair hi op haar staart heb ik wel degelijk gezien hoor, maak je maar niet ongerust...

De kohaku heeft voor mij alles in huis om te overtuigen. Body, huidkwaliteit, patroon, en een aanvaardbare prijs. Het was de enige die ik op de voorlaatste veiling op de kop heb kunnen tikken.

Nog even het meesterwerk van Ueno gebowld om te bekijken en te bewonderen, en daarna nog 2 andere showa uit de Ueno selectie. Mooi hoor. Ze hebben iets, ze stralen en ik heb er vertrouwen in. Ik moest echter van ver filmen want ze hingen als gieren boven de bowls....het blijft mooi om te bekijken, en ja...ik zie ze nu éénmaal iedere dag, dus laat ze maar even genieten.

Ook laat ik nog regelmatig deze beelden van een Ueno showa door mijn gedachten gaan. Deze 88 cm showa bezit in mijn ogen alles wat een mooie showa nodig heeft om te scoren, en hopelijk evenaart de showa die ik in mijn bezit heb, de klasse van deze topper. Bewonder de souplesse, de buigzaamheid, het sumi van deze showa....

Last but not least, hebben we een project gelanceerd met als doel kennis op te doen met de toekomstige ontwikkelingen van een kohaku van Takigawa. Martin liet zich niet overhalen, maar stelde zelf een project voor, met als doel de evolutie van een, laat ons zeggen, ondergewaardeerde Takigawa kohaku op te starten.

Ik weet uit ervaring hoe Martin zijn koi verzorgd, maar wat nog veel belangrijker is, dat hij toch luistert....jawel goed luistert naar datgene wat wij hem vertellen. Ondanks zijn pikante opmerkingen in de reacties, Martin eigen, is Martin een gedreven koiliefhebber, die goed weet hoe hij moet vijveren, met resultaten die mogen gezien worden. Alle mensen die meegegaan waren met de Interkoi vijvertoer, zullen dit kunnen bevestigen.

Ik ben er dan ook zeer blij mee dat er een kohaku uit de serie van Takigawa als proefobject in de vijver van Martin zal belanden, om uit te zoeken of de evolutie, niet alleen in grootte, maar ook in kwaliteit, zal overeenstemmen met datgene wat wij altijd beweren. Ik kan dit alleen maar toejuichen, zodat ik nog meer zekerheid zal hebben in de ontwikkeling. De gelukkige is deze kohaku geworden, en ik zie nu al, als ik dit filmpje vergelijk met het filmpje van nu, dat er al veel veranderd is aan de kohaku. Ik zie het, zien jullie het ook ?

Tenslotte mag ik niet vergeten Jacqueline, mijn oudste en trouwste klant te vermelden die een bijzonder lekkere pudding had klaargemaakt, waar mijn kleinkinderen bijzonder van genoten hebben. 85 is ze ondertussen, maar nog steeds paraat...Ik word toch altijd verwend nietwaar ?

Meer afbeeldingen