De vijver van Jan

De vijver van Jan

• Bompa Borgmans
• Nog geen reactie
• 09 Oct 2008

Zonder meer een van de mooiste koivijvers die we sinds lange tijd gezien hebben. Met zijn 80 kuub een enorme vijver, maar toch heel intiem en idyllisch gesitueerd.

Luc en ik hadden vandaag een afspraak met Jan in het Antwerpse. Een betere dag hadden we niet kunnen uitkiezen, want deze herfstdag werd met gouden zonnestralen neergeschreven. Jan woont bovendien heel landelijk en de stilte rondom was sereen te noemen. Wat een rust.

De eerste aanblik was er een van verwondering en bewondering. Een lap van een vijver, zorgvuldig gegarneerd met keien van uiteenlopend formaat, prachtig "inazuma" slingerend door een fraai aangelegde, Japans getinte tuin met een zelfgebouwd Japans theehuis. Een boogbrug "breekt" de vijver visueel door midden en geeft de achtertuin nog meer reliëf. Vanaf het terras van zijn huis eindigt (of begint) de vijver met een waterval vanuit de plantenvijver, die door twee pompen vanuit de filterkamer gevoed wordt. In de filterkamer vier grote vortexen met Japanse en Matala-matten en de nodige UV's. Very basic, maar niets mis mee.

Dit is een vijver naar mijn hart. Eentje om bij weg te dromen. Voor mijn geestesoog zie ik vijf of zeven vhq jumbo's sloom door het water koersen en een streep door het wateroppervlak trekken. Vijf, niet meer. Nou, misschien zeven. Maar Jan heeft meer koi. Veel meer koi! Het zijn er wel een stuk of zestig. Te veel naar onze smaak en eigenlijk ook naar die van Jan. Een flink aantal chagoi koerst door het blinkende water. Ze zijn zo tam als een hond en zodra ze mijn neus zien, happen ze aan de waterspiegel. Begrijpelijk, want ik heb een neusje van de zalm.....

Nogal wat koi zijn fors op hun retour. Jammer en dat vind Jan ook. Binnenkort gaat ie met pensioen en dan gaat ie zijn bestand fors opschonen en vervangen door een betere kwaliteit. En - zo raden wij hem aan - niet te veel vis erin. Maximaal elf of dertien en laat die vissen zich maar ontwikkelen in deze magnifieke vijver. Leer de karakters van de individuele vissen kennen, bewonder hun schoonheid en verwonder je over de ontwikkeling die ze doormaken. Wat dat dat gebeurt in zo'n vijver, staat als de bekende paal boven water.

Veel te snel is de tijd om en koersen we richting Arendonk. We doen er drie keer zo lang over omdat Luc en de GPS ruzie hebben, maar ach, wat maakt het. Raymonda heeft de spaghetti al klaar, dus wie maakt ons wat.