Enkelen gingen er al naar huis

Enkelen gingen er al naar huis

• Bompa Borgmans
• Nog geen reactie
• 14 Jul 2014

Als men een project start, is het een kwestie van ondergaan, want de overvloed aan moeilijkheden en beslommeringen is niet te overzien.

Als het dan voorbij is, kan men eindelijk genieten van datgene waar je aan begonnen bent. De final touch moet nog komen, de vijver is klaar, maar er moeten altijd nog puntjes op de i gezet worden.

Het moet een heerlijk gevoel geven om de eerste koi al in de vijver te zetten, en om een deel van de nieuwelingen al op te halen. Ik ben blij dat ik deze vijver mee mag helpen bevolken. Bovendien is er al een lichte sprake van een intertoer volgend jaar.

Ik weet niet of dit nog zal ter sprake komen, maar Filip opperde het idee om een aantal mensen te ontvangen en te laten genieten van zijn vijver, maar dan pas volgend jaar als alles in orde is.

Misschien was het een goed idee om een bijzondere dag te organiseren en een aantal vijvers op diezelfde dag te bezoeken, eigenlijk zoals een vijvertoer, maar dan met vijvers van Interkoi. Wie zich eventueel geroepen voelt om zijn vijver voor het publiek open te stellen, contacteer me dan even, misschien kan ik een trip organiseren met een 20-tal personen.

Als je hiervoor interesse hebt, stuur me dan een mailtje. Ik heb al enkele vijvers in mijn hoofd hangen, zou een bus kunnen organiseren en een rondje Intertoer België en misschien ook een rondje intertoer Nederland kunnen maken. Even in de wachtrij plaatsen voor volgend jaar.

Deze beloftevolle Mako Showa heeft in ieder geval het geluk om in de enorme vijver zijn jeugd te mogen doorbrengen. Nu weet ik niet of een nieuwe vijver veel invloed heeft op de ontwikkeling van een tosai. Het is mogelijk, we zullen het moeten afwachten. Ze was 39 toen ik ze kocht op de veiling van april dit jaar, nu is ze 45 en alles wijst erop dat deze wel eens een enorm kanon kan worden.

Mijn persoonlijke lieveling, altijd geweest, is deze opensales kohaku van Momotaro. Aangekocht in februari van vorig jaar heb ik Daisuke ervan moeten overtuigen om deze nog een jaar in de mudpond te laten. Normaal mag dit niet, maar blijkbaar mag ik soms iets meer dan anderen. Ze was 56 cm bij aankoop, en gisteren werd ze 70 cm gemeten. Ze is nu 35 maanden, en ik hoop dat de bewegingsvrijheid, de rust en de omgeving een sterke invloed op haar mag hebben.

Een showa waar ik altijd een speciaal gevoel bij heb gehad, en die een bepaalde voorhistorie heeft is deze showa uit de shiro showa bloedlijn.. Ze is 77 cm gemeten gisteren, en Ik bijzonder blij dat ik deze een goed thuis heb kunnen bezorgen. Ze is imposant en verdient het beste. Filip en ik beseffen maar al te goed dat dit geen kaskraker is in de vorm van showkwaliteiten, maar wat een karakter voor deze kindai showa, die toch al wat meegemaakt heeft.

Het karakter, de aanhankelijkheid en de liefdevolle blik van deze showa zullen in de toekomst één van de belangrijkste faktoren worden, en ze zal zich onmisbaar maken in deze vijver van liefde. Het einde is echter nog niet in zicht, maar op dit moment zitten er voldoende koi in de vijver, waarvan er nog een aantal van de oude vijver.

Deze showa zit nog in Japan, een rasechte dochter van Red Tiger, de showa die in mijn ogen zoveel goede nakomelingen voortbrengt. Zij is de droom van Filip en de pleister op de wonde van het voorval dat zich voorgedaan heeft in Bokrijk, maar daar gaan we het niet meer over hebben.

Hopelijk heeft ze een fantastische ontwikkeling doorgemaakt. Ik zal het op het einde van dit jaar weten. 37 cm was ze bij aankoop, en dan moet je er nog bij vermelden dat ze pas in juli werd geboren, wat een achterstand van 2-3 maanden is tegenover de grote kanonnen. Hoop doet leven, maar ik ben altijd positief ingesteld en ik ben zeker dat deze een positieve ontwikkeling heeft gehad en dit gecombineerd met een groei van 20 cm, wat absoluut aanvaardbaar is.

Als klap op de vuurpijl werd ik nog verwend met een geweldige aardbeientaart en koffiekoeken.

Meer afbeeldingen