Bloedheet en enorm druk

Bloedheet en enorm druk

• Bompa Borgmans
• Nog geen reactie
• 28 May 2017

Het zijn dagen die je niet makkelijk vergeet, en er is zoveel te vertellen dat ik het in één nieuwsitem eigenlijk niet helemaal kan omvatten.

Maar dat is “part of the game” en ik probeer toch in enkele korte bewoordingen het relaas van de geweldige zaterdag te omschrijven.

Als eerste werd de fantastische showa van Sekiguchi opgehaald. Eén van de mooiste showa waar ik van kan dromen, maar dat is puur een persoonlijke smaak. Je won geen prijs op de show, maar je wint een speciale prijs van mij !

Ik hoop dat er aan de body gewerkt kan worden, alhoewel ik het betwijfel of het ooit een jumbo vol formaat zal worden. Maar zoals reeds dikwijls gezegd: schoonheid kan je niet door body laten vertalen, dat moet de koi voor je doen, en grootte bepaald niet alles. Ik vind ze in ieder geval bloedmooi.

Plotseling kwam er een delegatie uit Nederland aangereden, en dan moet ik de mensen toch koi laten zien. Vooruit...laten we de volledige vijver leegscheppen en bekijken de koi één voor één zodat je alles goed kan zien.

Ik kan moeilijk koi verkopen vanuit mijn vijver…ze zijn nu eenmaal niet poephelder, je moet de vissen in de bowl zien en dan kan je pas zien wat je wil zien. Bovendien nog in zonlicht dat nog een extra waardebepaling geeft.

Soms sta ik zelf verbaasd van de kwaliteit en voel ik mij gelukkig dat ik deze bijzondere selecties kan laten zien. Ze zijn achtergebleven qua groei ten opzichte van Japan, maar geloof me nu, het is een VOORDEEL en geen NADEEL….

Het was vandaag ook de dag van de kleine tosai uit de 72 reeks die even bekeken moesten worden. Er was behoorlijk wat interesse, maar echte kopers waren er momenteel niet.

Ik begrijp de moeilijkheid om goede koi te herkennen, en ik proef dat de mensen toch meer naar patroon kijken dan naar kwaliteit, uitzonderingen daargelaten.

Riley was mijn helper van dienst en na het bekijken van telkens 10 stuks, werden de koi die niet verkocht werden te water gelaten

De overgebleven koi worden nu op een constante 22° gezet en het water blijft algenrijk, mijn favoriete manier om koi op te laten groeien. Je ziet ze niet veel, maar als ze toch aan de oppervlakte komen, geniet je ten volle van de koi, ik garandeer het je. Het is een japanse mudpond waardig, alleen zitten ze natuurlijk met teveel koi in één vijver…

Als ik me niet vergis zijn de specials van Ben en we zullen ze zeker opvolgen. Dit sanketje werd door Rob verkozen, maar zal wel hier blijven. Dit zijn de tosai die mee naar de Rudie vertrekken, en meer werden er niet meegenomen ! Nu is het aan ons om te bewijzen wat ze waard zijn !

Wat me wel opvalt is de moeilijkheidsgraad die er is voor sommige mensen om tosai te bekijken en te beoordelen, maar het is ook bijzonder moeilijk. Een probleem is dat mensen dikwijls denken dat ik enkel wil verkopen, wat eigenlijk wel de waarheid is, maar ik zal wel objectief blijven en een slechte koi niet voor goed aanbieden.

Tussendoor even door naar het grotere werk. Ik laat je hier 2 koi zien van +70 cm met een body om van te dromen, en met een uitstraling die niet normaal is voor mannen. Profiteer van het 10-jarig aanbod want het komt echt niet meer terug.

Tenslotte werd er een keuze gemaakt uit 3 nisai en de kohaku won het van de mannelijke Momotaro showa en de vrouwelijke Momotaro showa die mijn voorkeur voor de toekomst heeft.

Trouwens, ze mochten alle 3 gezien worden en het is puur een persoonlijke keuze, die weliswaar beïnvloed wordt door zijn companen, maar niet door mij, want mij geloven ze toch niet hahahaha….

Deze 4 ginrin benigoi vertrokken gisteren ook, maar ik heb er nog teveel van zitten. Hier moet ik proberen een speciale actie van te maken, maar daar moet ik nog even over nadenken. Ze moeten weg….

Tussendoor werd er nog een karashigoi van Takigawa verkocht die van een klant van mij was en waar ik enkel als tussenpersoon ben opgetreden. Deze Karashi werd een paar jaar geleden als tosai van ± 35 cm aangekocht en het is mooi om ook tussen klanten te bemiddelen om hun koi te verkopen. Het geeft me een eerlijk gevoel en het hoeft niet altijd over geld te gaan.

Last but not least werd deze formidabele kohaku, nu eigendom van Leo ingepakt en meegenomen. Wat een kanon, en iedereen was er van onder de indruk.

Tussen de wandelgangen werd er verteld, maar ik weet niet of het waar is natuurlijk, dat ze in strijd was met de sanke van Floor voor de strijd van Supreme Champion op de Euregio koishow. Ze zou het verloren hebben omdat ze niet helemaal in conditie was, en dat klopt !

Zo dat was een bewogen dag of niet ? Achteraf werden er nog verschillende filmpjes doorgestuurt met de vermelding dat de vissen goed aangekomen waren. Daar ben ik altijd blij mee !

Een laatste filmpje wil ik je niet onthouden, dat heb ik speciaal gemaakt om een bijzonder fijne koi van Taniguchi te laten zien, en waarvan ik even een filmpje liet maken om dit te laten zien aan Taniguchi San.

Meer afbeeldingen