Dag 5, een leerrijke dag

Dag 5, een leerrijke dag

• Bompa Borgmans
• Nog geen reactie
• 26 Oct 2007

Vandaag was het de veiling van Momotaro. Ik denk dat er ongeveer een 50-tal mensen aanwezig waren, waarvan een 30-35 tal bieders (handelaren) van over heel de wereld, waarvan 50% aziaten.

Zowel Koisan als Mike Snaden waren aanwezig en alles werd netjes gefilmd door nishikigoi.tv. Daar zal het dus binnenkort ook te zien zijn.

Ik heb hier een aantal foto's opgeladen, zodat het voor jullie een beetje duidelijk wordt, maar zal het ook proberen even te verwoorden hoe het er aan toe gaat. In ieder geval is het redelijk hectisch.

s'Morgens komen de mensen aan en kunnen ze de koi die op de veiling worden aangeboden berwonderen. Uiteraard zien alle nisai en tosai er zo goed als perfect uit. Maeda met zijn zoon Daisuke, de eigenaars van de Momotaro farm openen de veiling en het spel kan beginnen. Hoe gaat het in zijn werk:

De mensen zitten op een rij langs beide zijden van een leeg gangpad. Men komt met de eerste koi binnen in een bowl op een karretje, en rijd hem door het gangpad waar de mensen zitten. Op dit moment beginnen de biedingen al te lopen als een speer. Vanaf het moment dat je een stokje omhoog steekt met je nummer op, ben je aan het bieden. Op het ogenblik dat het stokje naar beneden gaat stop je met bieden. Simpel denk je, ja, maar je moet toch even opletten.

Terwijl de persoon die de biedingen (in het Japans) opratelt, wijst Daisuke met een stokje het getal aan op het bord, waar de biedingen zich bevinden. Dit gaat razendsnel.... Men begint bij 50 000 yen en men gaat met 5000 yen omhoog. Bij 100 000 yen aangekomen, gaat men met 10 000 yen omhoog en bij 1 000 000 yen aangekomen, gaat men met 100 000 yen omhoog. Dit in een verschrikkelijk snel tempo. Daisuke moet tegelijkertijd de bordjes met de gele cijfers vervangen, iedere keer dat het bod over een 100 of een 1000-tal gaat. Het hele systeem wordt snel afgeratelt en diegene die als laatste met het stokje omhoog blijft is de gelukkige. Tussendoor gebeurde het dan nog dat iemand met zijn hand een teken deed dat hij naar 1 000 000 yen gaat om iedereen af te schrikken, en als je dan nog met je stokje omhoog stond,moet je dubbel zo goed opletten, want met 100 000 yen tegelijkertijd gaat het snel. Ik vond het geweldig, alleen moest ik te dikwijls mijn stokje te snel naar beneden, omdat ik met de grote kanonnen niet mee kon. Maar wat niet is, kan nog komen...

Een leuke anekdote nog is dat wanneer een bod hoger dan 1 miljoen yen is gegaan, men een soort klapritueel houdt. Dit gaat als volgt: klap klap klap - klap klap klap - klap klap klap - klap - klap. Zeer leuk om te horen.

Op de foto's heb ik geprobeerd een beetje van de sfeer te laten proeven. Enkele klanten hadden mij richtlijnen gegeven over de te bieden bedragen, maar helaas is geen enkele koi aan dit bedrag verkocht. Wel heb ik de hand kunnen leggen op enkele zeer goede koi van hoge kwaliteit die bij ons bijna niet te vinden is. Ik kan je alleen maar zeggen...als je de kans hebt om één van deze koi te kopen...doe het. De nisai zijn allemaal rond de 50 cm en zijn allemaal van augustus, of juist over het jaar....ongelooflijk.

Maeda San zie je ook in aktie terwijl hij de selectie doet van zijn koi. Een ervaring om dit mee te mogen maken. Nadat de nisai geveild waren, werd ons een uitstekend middagmaal aangeboden, met kobe vlees. Voor de mensen die Kobe vlees niet kennen, dit is vlees dat komt van runderen die iedere dag gemasseerd worden en die elke dag bier drinken. Het vlees is ontzettend zacht en heerlijk van smaak. Het kost ongeveer 200 euro per kg. zo is mij medegedeeld. Ik heb al eens Kobe biefsteak gaan eten en dat was geweldig, maar dit was rauw vlees dat in een pan met water gekookt word met een heleboel groenten. Na het middagmaal was het de beurt aan de tosai, maar toen zijn wij doorgereden, omdat ik geen interesse had in tosai op dit ogenblik. Ik was blij met de aangekochte koi.

We hadden nog wat tijd over vandaag, daarom zijn we naar het park van Okayama gereden om onze dag verder vol te maken. Ik laat jullie ook meegenieten van dit prachtige park.