Een heel gedoe op een veiling
Als je denkt dat een veiling een luxe ontspanningsdag is, dan heb je het fout, er is veel stress mee gemoeid maar daar heb ik minder last van.
Het is een heel gewriemel en een heel gedoe vooraleer de veiling begint en je moet zorgen dat je je plaats behoudt tijdens de strijd om het beste uitzicht en controle.
Zoals je kan zien op de laatste foto, sta ik strategisch opgesteld op het einde van de veilinggang, zodat ik de vissen in de bowl die aangeboden worden, nog eens extra kan bekijken, zodat ik zeker ben dat ze geen beschadigingen of andere gebreken hebben.
Probeer me daar maar eens van mijn plaats te verdringen. Naast mij staat Kiki van Samoerai Koi Center Indonesië, die mee als één van de grootste koidealers in Azia kan beschouwd worden. Zij hebben het geluk dat ze carte blanche krijgen wat betreft hun aankopen op de veilingen. Die luxe heb ik helaas niet.
Op de voorgrond zie je Karl Engelbrecht, een Zuid Afrikaan uit Durban die ook ieder jaar zowel naar de veiling van Momotaro als van Sakai komt. Als de mensen die op deze veiling trouwens te zien zijn, gaan onmiddellijk door naar de veiling van Sakai, om daar nog eens extra aankopen te doen. Van daaruit reizen ze door naar de Dainichi veiling en ze kopen er voor miljoenen aan koi. Dit is geen fabeltje hoor.
Ik voel me niet klein tussen deze mensen, en ze brengen ondertussen ook het nodige respect voor mij op, maar ze weten precies wat ik doe, wat ik mag, en welke mijn limieten zijn. Ik ken mijn plaats, maar krijg wel hun respect, want ze weten dat ik alle aankopen persoonlijk moet doen, en maar moet zorgen dat ik de koi kan verkopen. Elke fout wordt meedogenloos afgestraft.
Misschien kan ik me nog ooit wel eens meten met hun, maar ik betwijfel het, en het is ook niet echt nodig. Ik ben best tevreden met wat ik doe, en zolang als ik nog mensen kan gelukkig maken en ik mijn ding kan doen, ben ik meer dan tevreden.
Normaal zou ik naar Omosako zijn doorgereden vandaag, maar ik heb besloten om een dagje in het hotel te blijven. Omosako is enkele uren rijden hier vandaan en heeft me niets te bieden. Zeker niet als ik er niet naartoe ga.
Ik heb besloten om vandaag ter beschikking te blijven om eventuele vragen te beantwoorden, zij het per mail, zij het per facebook of skype. Misschien heb je nog wat vragen, en kan ik ze zo nog beantwoorden. Gelukkig zijn er al enkele koi in optie gezet, en hoop ik weer enkele verkopen rond te krijgen. Dat geeft toch altijd weer dat extra goed gevoel en behaaglijkheid.
Ik ga vandaag zorgen dat mijn boekhouding klopt. Ik ben ondertussen wel wat gaan shoppen voor mijn kleinkinderen, en heb tijdens mijn wandeling maar wat foto's gemaakt. Altijd mooi om te zien.