Eentje om niet te vergeten

Eentje om niet te vergeten

• Bompa Borgmans
• Nog geen reactie
• 04 Nov 2012

Om de zaterdag toch wat kleur te geven had Leo een fantastisch lekkere appeltaart meegebracht, en hier hebben we lekker van gesmuld.

Het was rustig in het huis, maar ik had ook niet anders verwacht. Het was een druilerige, ongezellige zaterdag, het weer waar meerdere mensen last van hebben, en die inwerkt op je gemoedsgesteldheid. We moeten hier rekening mee houden, want zelf ben ik ook wat gevoelig bij het vallen van de bladeren.

De eerste showa van de veiling van Momotaro van verleden jaar is ondertussen naar zijn nieuwe eigenaar gegaan. Ik had er toen 4 aangekocht, 2 laten overkomen en 2 zitten er nu nog in Japan. Het waren de laatste showa die ik heb kunnen aankopen op de veiling van Momotaro, die prijstechnisch nog haalbaar waren.

Dit jaar was het ondanks de crisis, verloren moeite, en kon ik de vissen die we graag zouden hebben niet te pakken krijgen. Misschien ligt het aan onze eisen die te hoog liggen voor de daarbij horende koi, of misschien bied ik niet genoeg, dat kan ook zijn. Hier geld echter maar één waarheid, je moet ze ook nog kunnen verkopen...

Het filmpje van de showa heb ik zo gemonteerd, dat je de verschillende fasen kan opvolgen, van aankoop totdat ze gisteren is weggegaan. Vooral de ontwikkeling van het sumi is opmerkelijk en je ziet dat sterke en dikke sumipatronen zich aan het ontwikkelen zijn.

Ik weet dat Leo hard aan zijn vijver werkt om te proberen een goede vijver samen te stellen met kwalitatief goede koi. Niet te veel, maar wel koi die goede genen hebben om in de toekomst een sterk geheel te vormen. Hij luistert dan ook aandachtig naar de gouden raadgevingen van Ben, want zijn resultaten liegen er nooit om.

Leo had ook nog graag een sanke van Momotaro gezien, die hier nog zit. Deze is één van de 2 overblijvende opensales koi van Momotaro van verleden jaar november, en die doen het goed. Hun groei is ondanks de minder goede omstandigheden goed, kleur en teri waren meer dan in orde, en nadat ik er een tosai kohaku van Momotaro van begin dit jaar had bijgezet, vond ik het een mooi koppeltje.

Wie voor de Japanreis nog een koi wil bestellen met de voorwaarde dat ze tot het voorjaar mag blijven zitten, mag me altijd een bod doen op één van deze twee. Het is een ontzettend groot voordeel dat de koi al een hele tijd hier zitten. Ik weet dat het commercieel niet haalbaar is, maar ik zou eigenlijk willen dat alle koi een jaar hier zouden zitten vooraleer ze weg zouden gaan. Het is een gouden regel, niet haalbaar, maar het is een bepaalde zekerheid die je niet moet onderschatten.

Nadat Leo vertrokken was, stond ik er helaas alleen voor, want Ben was ondertussen ook naar huis gegaan. Nu vind ik dat niet zo erg, want ik ben iemand die heel graag alleen is, en alleen kan zijn. Ik kan me goed bezig houden, en het probleem van eenzaamheid ken ik eigenlijk niet, alhoewel je voorzichtig moet zijn om alleenzaamheid niet te vergelijken met alleen zijn.

Ik heb dan maar niet beter gevonden om me te amuseren met mijn 3 logées die klaar waren om naar de overwinteringsvijver te verhuizen. Het is stil nu binnen, want de vijvers zijn leeg. Het wordt stilaan tijd om ze weer te vullen, zodat ik medio december weer wat opendeurdagen kan houden. De 3 jumbo koi, waaronder de gouden sandan kohaku van Kris, die de naam "Blissed Smile " heeft gekregen, konden het goed vinden in hun nieuwe omgeving. Van deze kohaku heb ik voor Kris nog een filmpje gemaakt op zijn favoriete muziek van de rockgroep Muse, namelijk Bliss (vertaald als zege). Zo kan je de naam vertalen als "gezegende lach". Mooi toch...

Ik had nog wat tijd over en ik ben altijd gefascineerd door koi die eten. Ik heb dan maar niet beter gevonden dan een stuk bruin brood te nemen, en dit in het water te smijten, zodat de koi fouragerend de stukjes brood opslorpten.

Ongeveer 60 korte filmfragmentjes heb ik dan maar gemaakt om de koi te filmen die naar het eten hapten. Ik kan daar uren naar kijken. Thuis heb ik niet beter gevonden om de beste stukjes aan elkaar te monteren met dit filmpje als resultaat. Ik heb er ook de prachtige muziek van Celine Dion in verwerkt, want die vond ik passend na deze bewogen dag. Dus geluid aan en de boxen open als je wil genieten...

Ik heb het geluk gehad om ze ooit live aan het werk te zien in de tijd dat ze optrad in Ceasar's Palace in Las Vegas. Dat zijn van die dingen die je altijd bijblijven, en het is een grote madam hoor. Tja, je moet maar geluk hebben dat je kan zingen....

Meer afbeeldingen