Haar naam is PiPa

Haar naam is PiPa

• Bompa Borgmans
• Nog geen reactie
• 05 Aug 2011

Ze is momenteel 71 cm en goed op weg om door te stoten naar de 80 cm.

Geef haar nog enkele jaartjes, en hopelijk komt ze waar ze moet zijn. Het is anders een klassedame en ze heeft gisteren haar doel bereikt. Ze zal terecht komen in een gezin met een warm hart, en dat vind ik ontzettend belangrijk.

Ze zal vermoedelijk nog tot eind oktober in Arendonk blijven rondzwemmen, omdat de huidige eigenaar zijn vijver gaat vergroten naar 30 kuub. Dan pas zal ze naar haar hopelijk laatste rustplaats verhuizen.

Hoe is PiPa ondertussen ontwikkeld, want iedereen had een goed oog in deze kohaku van Matsue. Ze is nu 5 jaar en 71 cm. Wat haar in mijn ogen vooral siert is de heerlijkheid van het hi, dat overal dik, diep en egaal over haar lichaam is geschilderd. Ik denk dat dit het hi is waar Joop het altijd over heeft. Het heeft een enorme intensiteit en krachtuitstraling, waarvan je bloed alleen maar van sneller gaat stromen. Er is geen enkel verval te merken.

De reeds goed zichtbare fukurin geeft toch een zo grote meerwaarde aan een koi. Ik blijf fukurin als een zeer groot pluspunt beschouwen omdat ik het gewoon zelf zo graag zie, en liefst zo dik en glanzend mogelijk. Wie het begrip fukurin nog niet helemaal snapt, moet nog maar eens het verhaal van Rini lezen over dit onderwerp.

De body is stevig en gespierd, geen vervetting zichtbaar met een duidelijk verlangen naar groei. De enkele puntjes hi die op de rug zijn ontstaan, zijn geen verbetering, maar bekijk het als moedervlekjes langs of boven je lippen, en het zal erkend worden als sensueel.

Het shiroji is even dik als het hi, en de onvervalste Sensuke ogen kijken je verleidelijk aan. Als je dan toch over patronen valt, is dit patroon een Picasso of Dali waardig. Evenwicht van voor naar achter, geschilderd in een 5-stappen patroon dat exclusief is voorbehoudenn aan PiPa. Dit is en blijft een dame met klasse.

Laat ons de mindere puntjes in gedachten nemen, het vergeven, en enkel genieten van het expressieve karakter van deze dame. Ze is wat ze is…een explosie van kijkgenot…of kijk gewoon zelf maar.

Om haar kortstondig verblijf hier te verbeteren heb ik ze in de grote groene vijver gezet, die tegen zaterdag helemaal helder zal zijn. Ze is op dit ogenblik één van de grootste, zoniet de meest forse koi in de vijver, want al mijn echte jumbo zijn helaas verdwenen. Wie nog hele goede (lees dure) koi wil aankopen, kan ze nu goed zien zwemmen, want tegenwoordig vergeet ik nogal eens mijn lamp aan te zetten.

Om de gebeurtenissen van de dag te vervolledigen heb ik nog een filmpje gemaakt van de babykoi die het wat mij betreft goed doen. Ze leven nog allemaal, en volgens mij eten ze constant van de groene algensoep, want ik zie ze groeien. Laten doen is de boodschap, en als er iets uit komt, dan zullen we het zeker merken. Plezant spul…