Het kan zo ontzettend mooi zijn

Het kan zo ontzettend mooi zijn

• Bompa Borgmans
• Nog geen reactie
• 23 Sep 2018

En daarmee bedoel ik om foto’s te maken van koi die juist boven de waterlijn worden gehouden, zodat je de glimmende verschijning in zijn opperste schoonheid kan bewonderen, welke koi het ook is.

Ik ben er trots op dat al mijn koi blinken als een spiegeltje en daar heeft het vijveren alles mee te maken, maar laat het ons daar niet over hebben. Laat ons met bewondering kijken naar de schoonheid der dingen en genieten van het aanbod van de resterende koi.

Het eerste filmpje toont 2 echte jumbo en op dat ogenblik was er een belangrijk persoon in de koiwereld aanwezig die ik zijn mening wou vragen.

De reden waarom laat ik in het midden want dat is niet van belang, maar soms moet je gedachtegang bevestigd worden en dan is een open mening van verschillende personen met kennis van zaken altijd meegenomen.

Een kohaku en een asagi vervulden de rol van slachtoffer want daarover gingen de vragen. Geniet wel eventjes van de kantlijn van de asagi en zeg nu zelf, dit soort koi zijn altijd een plezier om in een bowl te zien. Of ze dit zelf graag hebben is mijn niet duidelijk, maar ik denk dat ze best zonder de aandacht kunnen.

Wel werd er gevraagd om het geluid van de bespreking af te zetten wat misschien spijtig is, maar we moeten rekening houden met de wensen van de mensen. Maar wat een fantastische bowl van 2 koi die geduldig wachten op een potentiële klant.

Soms laat ik een koi niet graag gaan, het gebeurd niet dikwijls maar gisteren verliet een koi het nest die ik zelf heel goed kon pruimen. En geloof het of niet, het was een éénkleurige koi.

Deze purachina of platinum ogon was een heerlijke koi waarvan ik hoopte dat er geen kopers op af zouden komen zodat ik ze volgend jaar op de show zou kunnen inzetten. Helaas…het mocht niet zijn. Loepzuiver, 74 cm groot, zware fukurin, echt geen foutje op te vinden…

.

Ik zou wel eens graag de showa in de groeivijver willen zien zei de Rudy…Gelukkig was het water aan het ontalgen en kon ik de showa makkelijk netten.

Deze showa van Momotaro is één van die showa die zo ontzettend hard veranderd zijn op een jaartje dat je het niet voor mogelijk houdt. Bekijk het filmpje bij aankoop en je begrijpt wat ik bedoel.

Het is een ongelooflijk genot om het zachte beni te zien schitteren geflankeerd door het immens diepe sumi. In mijn gevoel vind ik dit een tategoi, waarbij ik de juiste bedoeling van het woord tategoi in gedachten hou. Tategoi wil niet meer of minder zeggen dan “tate”= houden, en “goi”= koi, met andere worden “het houden van een koi”.

Helaas had Rudy een klein bezwaar bij deze showa, met name zijn backbone vond hij wat te hoog….en dat kan, maar zo hoog was de backbone nu ook weer niet. Laat ons zeggen duidelijk aanwezig, maar zeker niet storend. Enfin, de interesse ebde weg, maar ik heb nog andere troeven in de hand.

Wat te zeggen dan van deze showa van Momotaro. Ik weet niet of ik hier nog uitleg bij moet geven…als je bedenkt dat je die als tosai voor een menselijke prijs had kunnen kopen, dan ben je helaas nu wat te laat. Kijk en leer zou ik durven zeggen.

Ze heeft alles ingelost wat ik er als tosai in had gezien. Dit lukt niet altijd hoor, want het kopen van tosai is geen sinecure, maar als je dan deze resultaten ziet, dan kan ik er trots op zijn.

Een gedachtegang die ik toch wil ontkrachten is het feit dat alle mensen denken dat de beste en de mooiste koi het eerste verkocht zijn. Fout….dikke fout….zelfs nu nog zitten er koi die alle verbeelding van een mooie koi kunnen doorstaan.

Ze zitten wel in een veel lagere prijsklasse dus een vergelijk moet je wel kunnen maken. Kijk maar naar deze maruten showa, die ik nog eventjes speciaal bowl voor Ronnie… Prachtige showa voor de kleinere vijvers.

Een kanoke showa. Een ultieme exclusieve perfecte kanako showa of een hi patroon in de onderste laag van het beni dat gespikkeld is, of waarbij de schubjes omrand zijn met wit…exclusiviteit aan de bovenkant inazuma achtig mooi met een stevige body.

Tenslotte een showa met het eeuwige verwachtingspatroon. Komt er sumi of komt er geen sumi that’s the question, en voorlopig komt het niet, dus voldoet de showa niet aan mijn eisen. Zal ik de moed opgeven? Nee hoor, qua body is ze ook niet mis, en ik zal ze nog wat tijd geven….

Ben ik nu aan het einde van mijn verhaal ? Nee hoor ik heb nog wat troeven achter de hand. Er gingen ook enkele koi meer naar huis buiten de purachina die naar het Antwerpse verhuisde.

De kujaku die zowel in Japan als in Europa de eerste prijzen wegkaapte ging samen met de tancho naar een veilige haven. Ik weet dat ze het goed zullen hebben.

En na lange tijd ging de zo begeerde kohaku van Takigawa eindelijk naar zijn nieuwe thuis. Maar niet vooraleer we ze nog eens lekker geknuffeld hebben. Wat een heerlijk beni en wat een lijf…!

Zo dat was het een beetje wat betreft de aangename zaterdag. Het enige dat ik nog moet zeggen is dat de filterinstallatie van de persoon die gaat verhuizen aangekomen is. Je kan deze bekijken hier ter plaatse. Je bent altijd welkom om deze te bekijken en iedere beginnende koikichi die een vijver moet bouwen kan een gouden zaak doen.

Meer afbeeldingen