Lucky number 34

Lucky number 34

• Bompa Borgmans
• Nog geen reactie
• 21 Nov 2016

Er werden deze reis niet minder dan 34 koi verkocht, onvoorstelbaar en nog nooit meegemaakt. Het succes was overweldigend, maar het is me niet naar het hoofd gestegen.

Het was wel een hoop werk, georganiseer, en vooral alles goed bijhouden zodat je geen fouten maakt. Een helse organisatie onderschat dat niet.

Alles bij elkaar heb ik ook niet veel foutjes gemaakt hoop ik, en het grote probleem is altijd de juiste nummerkes op de juiste plaatsen bij de juiste koi te zetten en bij de juiste mensen.

Een werkje waar je wat ervaring voor nodig hebt, en geen al te dikke vingers zoals ik. Het absolute hoogtepunt was na de veiling van Momotaro. Ik had een groot aantal biedingen van klanten, en ik heb op de juiste momenten met het juiste bod toegeslagen. Het werkje om s'avonds alles vlot te beantwoorden was een helse bezigheid, en ik moest alles accuraat opvolgen.

De trip was kort maar zeer krachtig. Zelfs zo krachtig dat het hier in het hotel af en toe begon te wiebelen. Je moet het gewoon zijn hier, maar het beweegt hieronder duidelijk en het geeft een raar gevoel.

Ondanks het feit dat ik met een minder gevoel naar Japan vertrok, is de reis eigenlijk een groot succes geworden. Zodanig zelfs dat ik het tot op dit ogenblik nog niet begrijp.Ik had er echt slechte moed in, en wist niet precies hoe ik het aan boord moest leggen om degelijke koi voor een haalbare prijs aan te kopen. De eerste dag was al een dikke flop, want er was een kohaku overleden zoals ik in het vorig nieuwsitem al vermeld had.

De tweede dag echter begonnen de rollen stilaan om te draaien. De koi bij Taniguchi waren stukken beter dan ik had verwacht, en het assortiment showa dat hij voor mij had klaargezet werd ondanks de domper toch een plezierige onderneming. De mensen die er hier één van gekocht hebben moeten zeer tevreden zijn, want ik heb er een bijzonder goed oog in. Vergelijk ook eens de maatvoering ten opzichte van andere jaren. Dit zijn echt jumbo tosai in de ware zin van het woord.

Het verdwijnen van een aantal koi was zeker niet plezierig, maar dat hoort er nu eenmaal bij. Het hoogtepunt echter was de veiling van Momotaro waar ik totaal niet verwachtte koi te kunnen scoren.

Misschien waren de dealers koopmoe van de vele veilingen en hebben ze zich enkel toegespitst op de topkoi, en hebben ze de andere wat links laten liggen. Geen idee, maar het maakt me verder ook niets uit.

Het aanbod van de Sakai vissen vond ik een bijzonder aangenaam intermezzo. Er was een klein akkefietje in verwerkt, dat me een vieze smaak in de mond gaf, want er was blijkbaar een fout geslopen in het aanbod van de koi.

Het lijkt me echter niet verstandig om iets te zeggen over de interne turbulente zaken, maar ik weet wel dat ik iemand blij heb gemaakt door dit voorval, en één man heel verdrietig en dat stoort me enorm. Bovendien had ik het niet in mijn hand en kon ik er totaal niets aan doen. Het is nu gebeurd, en we moeten verder. De mensen die toch een koi hebben aangeschaft mogen blij zijn met hun aanwinst. Je zal het nog zelden tegenkomen.

Het bezoek aan Nartia en Kondo was een belangrijk bezoek, maar bracht verder niet veel zoden aan de dijk. Hij is nu eenmaal No.1 en daar kan ik alleen maar van dromen. Ik heb er bijzonder mooie koi gezien, maar daar houd het mee op. Buiten de Beni Kumonryu en de mannelijke Hoshikin, is er weinig uit de bus gekomen. En telkens vragen achter koi die toch stervensduur zijn wil ik ook niet, het is hoogst ambetant om telkens "njet" te moeten antwoorden.

Het was wel een vermoeiende dag, want mijn pijpke was uit s'avonds. De selectie van de Lion Queen showa de dag erna was erg ontspannend, misschien moet ik dit meer doen…Ik zal er eens over nadenken om bakken bij te bouwen, want ik laat hier toch een serieuze markt liggen.

De zaterdag was een regeldag, want alles moest goed genoteerd worden, zodat ik weet welke koi er komen, welke koi er blijven, aan wie ze verkocht zijn, voor hoeveel yenneke, waar ze zijn etc… en morgenvroeg sta ik om 4.45 uur op om de shinkansen te nemen naar Kansai airport. (Ondertussen ben ik wel terug thuis, en is het nieuwsitem al verschenen.)

In totaal heb ik 125 koi aangekocht, de koi van sakai niet meegerekend, want die koi waren niet van mij. Er zal begin december nog een grote lading binnenkomen en dan gaan we rustig de winter in.

Kom tijdens de winter gewoon langs, het is altijd gezellig, en de koffie staat altijd klaar, incl. de koffiekoeken. Bedankt voor de geweldige steun, want dat heb ik rechtuit gezegd af en toe nodig. Onderschat niet wat ik doe, vraag dit maar aan mensen die ooit al meegeweest zijn…