We zijn weer thuis

We zijn weer thuis

• Bompa Borgmans
• Nog geen reactie
• 31 Mar 2018

Tijd is een onbegrijpbaar iets, soms duurt het lang, soms duurt het kort, maar altijd is tijd hetzelfde en altijd gaat het voorbij.

De zoveelste Japanreis is ook weer voorbij en kan ik terugblikken op een reis die andere dingen gebracht heeft dan gepland.

Het was zeer moeilijk om de koi aan te kopen die ik wenste aan te kopen. Het aanbod waar ik interesse in had was er niet, of ging veel te duur de deur uit…

Ik zeg te duur, maar is dat zo. Het is nu eenmaal een kwestie van vraag en aanbod, en als men het geld neertelt dat er gevraagd wordt, dan mag men niet zeggen dat het te duur is, maar dat de potentiële klanten het ervoor over hebben.

Tussendoor heb ik toch wel bijzonder interessante tosai kunnen pikken, maar ik ben bang dat ze de grenzen van het hoogste haalbare in prijsvorming overschrijden.

Het enige wat ik kan doen is afwachten wat de koi zullen doen als we een seizoen verder zijn, want dan zijn het nisai van 55-60 cm en dat is al een ander verhaal.

Wel ben ik bijzonder tevreden met de vrouwelijke Matsue kohaku die ik heb kunnen aankopen. De kweker verrast me toch met zijn opmerkelijk aanbod van degelijke koi, met als uitschieter toch wel een kohaku die in mijn ogen een gouden toekomst zou kunnen hebben.

In eerste instantie was ze verkocht, maar de potenitëke klant keurde ze af omdat ze een beetje sashi heeft op de voorlaatste kronkel van het inazuma patroon en dat de odome niet de nodige afstand had.

Persoonlijk vind ik dit totaal niet relevant, want kijk maar hoeveel Grand Champions uitgerust zijn met sashi, en patronen die kant noch wal raken. Maar iedereen zijn mening. Ik hou echter niet van het "boekjesbekijken" van koi. Geef mij maar de kwaliteit die onmiskenbaar uitstraalt van deze kohaku in combinatie met een voortreffelijke persoonlijk charisma dat hier aanwezig is.

Bovendien weet ik uit ervaring dat sashi met het ouder worden ook kan verdwijnen. Al bij al vind ik het niet zo erg, want ik heb een persoonlijk zwak voor deze kohaku die inmiddels als nisai 62.5 cm is geworden. Haar verschijning einde jaar zal iedereen verbazen, geloof me maar.

De kleiner vrouwelijke tosai hebben minder succes dan verwacht. Ik dacht dat dit meerdere mensen wel zou interesseren, maar blijkbaar heb ik me daarin vergist, dus dit wordt ook weer herbekeken in de toekomst.

Het momentum van de reis was dan toch weer de dagenlange onderhandelingen over de 2 jumbo waarvan er eentje een nieuwe eigenaar heeft gevonden. De kohaku komt in een fantastische vijver terecht, terwijl ik de tancho sanke zal klaarmaken om mee te nemen naar de Euregio koishow.

Een hoogtepunt van de reis was toch wel de selectie van Taniguchi. De vele sanke die Ben geselecteerd heet zijn beregoed. Iedereen die een goede nisai kohaku of sanke wil, raad ik aan om de voorwaarden te vragen voor één van deze azukari. Laat je kaas niet van het brood halen.

Dit zijn alvast enkele aanraders van formaat:

Kohaku 1803033, investeer hier maar op, gegarandeerd succes.

Ginrin kohaku 1710021 zelfs Taniguchi was onder de indruk.

Sanke 1710025 een sanke volgens het boekje.

De kashira van sato 1710048. Sato is de rechterhand van Taniguchi San.

ofwel de kashira van Ben, altijd een moordende klassebak...

Velen waren vrouw, en zullen normaal rond de 55 cm, zoniet groter zijn einde dit seizoen. Er zitten serieuze kandidaten bij, en ondanks het risico blijft het in mijn ogen één van de interessantste aankopen die men kan doen.

Persoonlijk had ik nooit verwacht dat de evolutie van de toenmalige selectie zulke hoge verwachtingen zou inlossen, maar geloof me, er zitten juweeltjes tussen, en zoals altijd ook enkele tegenvallers.

Tussendoor nog wat koi proberen in te kopen bij andere kwekers, wat niet gelukt is, en bovendien heb ik een aantal koi aangekocht die heel klein, maar ook heel fijn zijn, denk maar aan de verschillende tancho, zowel tancho kohaku als tancho sanke die ik op de kop getikt heb.

De tancho kujaku is dan weer een exclusiviteit, maar komen wel uit de echte tategoi bak van Taniguchi. Ik wil ze normaal laten doorgroeien tot nisai zei Taniguchi San, maar dat was zonder de waard gerekend.

Tenslotte was het toch weer een vruchtbare reis gebleken en als men veel op en neer naar Japan reist krijg je veel punten die je kan sparen. Ik heb van de gespaarde punten mezelf een luxe gegeven die de moeite waard was en heb het kunnen ombuigen naar een business class ticket, en ik moet zeggen dat me dat bevallen is.

Vandaag sta ik echter weer paraat om mensen te ontvangen en ik kan niet wachten om mijn koi te zien. De nieuwe selectie zal 18 april binnenkomen, dan is het weer feest….