Alfish sachets

Alfish sachets

• Bompa Borgmans
• Nog geen reactie
• 12 Dec 2007

De aankomst van aangekochte nishikigoi uit Japan is een spannende gebeurtenis. Hoe komen ze aan? Zijn ze gezond en vitaal gebleven na zo’n lange reis? Beantwoorden de vissen aan het verwachtingspatroon van het moment van aankoop? Leven ze allemaal nog? Volop vragen die pas beantwoord kunnen worden na het openen van de dozen.

Aankomst

Het is 1 november 2007. Luc is met Rudy al bij nacht en ontij naar Schiphol vertrokken om dertig dozen met koi op te halen en naar Arendonk te brengen. Daarbij fantastische zendingen Momotaro en Yamatoya koi en natuurlijk Clarissa. Daarnaast nog fraaie vissen van Oyama, Ueno en Ehara.

Ik ben achtergebleven in de hal en prepareer het water van de bassins en breng de opvangbakken in orde. De ph van het water in de opvangbakken wordt met vitamine C in poedervorm omlaag gebracht, want vis wordt in zuur water vervoerd. Dit om te voorkomen dat het ammonium in giftig ammoniak wordt omgezet.

Het water in de bassins is op 16 graden water gebracht en geprepareerd met 0,5% zout en 10 gram per kuub Elbagin, een mild, stressverlagend antbioticum. Dat is precies de manier waarop de koi in Japan ook worden geacclimatiseerd, dus doen wij dat ook. Wat mij betreft kunnen ze komen en ik kan mijn nieuwsgierigheid nauwelijks onderdrukken. Rond enen arriveren Luc en Rudy met de dozen. We kunnen aan de slag!

Moment suprême

Wie Luc kent, weet dat de binnenkomst van dergelijke speciale koi, samen met het verwachtingsvol openen van de dozen, niet meer en minder dan een moment suprême is, boordevol spanning en emotie. Nog maar een goede week geleden zijn de vissen in Japan beoordeeld en gekocht, zijn ze weggesnoept van andere bieders en nu ineens zijn ze in België! Zo’n halve aardbol verder, na een reis van ruim een etmaal!

Clarissa is het eerst aan de beurt. Aan mij de eer om de doos te openen. Nerveus snij ik de banden los, klap de deksel open en zie ik haar voor het eerst. Geen slanke gedaante, maar een Bessie Turf, breed van rug en met een dikke kop. Wat is ze mooi. Ze is heel rustig. Bij het uitpakken vallen me twee sachets op binnenin de plastic zak.

Dan zijn de Momotaros aan de beurt. Ook hier zijn de vissen zeer rustig en in werkelijk puike conditie. Ook hier in de transportzakken twee sachets per zak aan de binnenkant vastgeplakt.

Sinterklaas

We gaan verder met uitpakken. Naar mijn idee is Sinterklaas er niets bij!....Steeds kijken we vol nieuwsgierigheid naar de inhoud. Bij een aantal transportzakken ontbreken de bekende sachets en dat valt meteen op. De vissen in die zakken hebben het duidelijk moeilijker en zijn roze door de stress. Bij enkele is acute haast geboden omdat de vissen zichtbaar snakken naar zuurstof. Dankzij een goede opvang redden de vissen het, maar bij sommige was het kantje boord!

Wat zijn dat voor zakjes, deze sachets? Wat doen ze en wat is het nut ervan?

Sachets

Alfish is een revolutionair product dat in 2003 is ontwikkeld en op de markt wordt gebracht door het Japanse bedrijf Mitsubishi Gas Chemical Corp. Het moet gezien worden als een supplement, een soort van hulpmiddel, bij het verzenden van nishikigoi.

Het zijn twee kleine zakjes, de ene gemerkt met Alfish O en de andere met Alfish W. Ze bevatten milde chemicaliën. De twee sachets worden binnenin de plastic transportzak, aan de bovenkant, geplakt, alvorens de zak gevuld wordt met water, vis en zuurstof.

Wat doen die sachets?

Welnu, het ene vult de door de ademhaling van de koi verbruikte zuurstof weer met verse zuurstof aan. Tegelijkertijd wordt de vrijgekomen CO2 geabsorbeerd. Het andere zakje absorbeert het verdampte ammonium. Om even in de getallen te duiken: een setje sachets is in staat een maximum van 6 liter zuurstof te leveren en maar liefst 12 liter CO2 te absorberen. Dat is het geheim van een safe en betrouwbaar transport van vis.

Test

Uiteraard zijn deze middelen uitgebreid getest. En wel in extreme condities. Een gemiddelde transportzak bevat zo’n 8 liter water en 22 liter zuurstof. Gemiddeld varieert de transportduur naar Europa van 20 tot 25 uur, inclusief vervoer binnen Japan. De conclusie was dat met behulp van Alfish sachets de transportduur gemakkelijk het dubbele kan benaderen, zonder nadeel voor de vissen, ten opzichte van transport van plastic zakken zonder sachets.

Testen leverden op, dat na een transport van 48 uur, de vervoerde vissen nog steeds in puike conditie verkeerden en zeer vitaal waren.In de zakken zonder sachets was de sterfte enorm, bijna de helft van de vis was omgekomen! In de Alfish zakken was het zuurstofniveau 2x zo hoog dan in de zakken zonder sachets. Het CO2 niveau was 8 keer zo laag en vrijwel te verwaarlozen.

Koi is een prijzige vis, maar bovenal, en daar gaat het om, is het levende waar. Alleen al om die reden verdient koi het om met uiterste zorgvuldigheid behandeld en getransporteerd te worden.

Mijn conclusie: geen enkel transport meer zonder Alfish sachets!

Rini Groothuis