De vijver van Gino

De vijver van Gino

• Bompa Borgmans
• Nog geen reactie
• 03 Sep 2015

Dit jaar is het jaar dat ik vele nieuwe klanten heb mogen verwelkomen, en dat is iets wat je nodig hebt in de koihobby.

Het is een onvermijdelijk fenomeen dat je niet continue koi kan bijkopen, want vroeg of laat is je bestand volledig aangevuld. Je kan er dan nog voor kiezen om jaarlijks een koi bij te zetten en eventueel een koi te verkopen, maar af en toe stopt het.

De vraag die ik me ieder jaar stel is waar al de ingevoerde en/of de zelfgekweekte koi ieder jaar toch naartoe gaan. Als ik de aantallen tel dat er wordt geïmporteerd, dan wordt ik duizelig, want je praat niet over honderden of duizenden, maar over tienduizenden stuks.

Er zou eens een instantie moeten opgericht worden om iedere koi te volgen, dan praat ik niet alleen over de koi van Japan, maar ook uit Israël, Taiwan, en dan nog niet te spreken over de koi die hier in het land gekweekt worden. Ik denk dat je tot duizelingwekkende resultaten komt. Maar daar gaan we het nu niet over hebben.

Gino is één van de nieuwe klanten die ik dit jaar heb tegengekomen, en op mijn verzoek om wat foto's te sturen van zijn vijver werd positief gereageerd. Dan kijk je toch even verrast als je de foto's bekijkt, want dit kom je niet iedere dag tegen.

Alles wat je ziet straalt degelijkheid, orde en fijne smaak uit, evenals het park waarin de vijver is gemaakt, want hier praat je niet meer over een tuin, maar mag het woord park wel in de mond genomen worden.

Gino kocht dit jaar 2 tosai aan, waarvan eentje van Momotaro en eentje van Taniguchi. Als deze het niet goed gaan doen in deze vijver, dan weet ik het ook niet meer, want betere omstandigheden kan je je moeilijk voorstellen. Ze zijn met hun gat in de boter gevallen om het zo maar eventjes te zeggen.

Het zou me dan ook een plezier doen als ik deze tosai op kan volgen in de loop van volgend jaar. Nu zal de Taniguchi in dit geval wel groter worden dan de Momotaro, hoe raar dit ook moge klinken, maar als de Momotaro goed ontwikkeld en een redelijke grootte pakt, dan wordt het sowieso een interessante koi met een bijzonder speels patroon.

Ondanks het feit dat dit de kleinste was van de toenmalige selectie, was het ook één van mijn favoriete showa van toen. Een maruten showa is nog altijd iets bijzonder vind ik. Ik heb altijd iets met maruten gehad, alhoewel het nu iets minder is, omdat de moderne koi al in die mate zijn geëvolueerd dat het meerstappige patroon dikwijls de voorrang heeft op de klassieke patronen. En een meerstappig patroon leunt al wat meer aan bij de maruten getekende koi.

De sandan sanke van Taniguchi zal weliswaar meer lengte gaan maken denk ik. De vraag die ik me stel bij deze sandan is het feit of het sashi op het tweede patroon min of meer zal verdwijnen wat zeker een positieve bijdrage zal zijn. Ik heb ook gevallen gekend waarbij het hi aansluiting vind bij het aansluitende patroon, maar dit zou in dit geval niet wenselijk zijn.

De sandan sanke van Taniguchi bij aankomst thuis.

Het zijn in ieder geval 2 mooie koi om op te volgen, en temeer daar deze in normale omstandigheden grootgebracht worden, en dus niet grootgeforceerd worden. Als alles goed gaat zouden ze volgend jaar toch tussen de 45 en 50 cm moeten aantikken, of meer, en dan ga je een totaal andere koi zien. Ik ben ontzettend benieuwd en ik hoop dat Gino ons zal laten meegenieten van de evolutie.

Het zou fijn zijn als ik nog informatie mag ontvangen van nieuwe klanten met hun vijver. foto's en filmpjes staan wel degelijk op mijn verlanglijstje, en ik zal er altijd proberen iets degelijk van te maken.

Meer afbeeldingen