Appeltern dag 3
De show verloopt zoals de koibusiness reeds het hele jaar verloopt. Weinig enthousiasme en animo, en dat ligt niet aan ons.
De prijzen zijn verdeeld, de rust is weergekeerd in het huis. Er valt niet veel te zeggen over de verdeling van de prijzen, deze is op enkele punten na terecht, maar zal zoals altijd, onderdeel blijven van discussie, Ik ga er mijn energie niet aan verspelen...
Zag het er in de morgen nog beloftevol uit, dan kwam er al minder en minder volk in de loop van de dag. De voetbal heeft er misschien iets mee te maken, en nu dat ze het deksel op hun neus hebben gehad, zal de stemming er niet op beteren. De uitslag is nefast, maar wel onterecht volgens mijn bescheiden mening, maar och, er is nog leven na de dood.
Ik heb nog een comilatiefilmpje gemaakt van de grootste prijzen, maar ben wel vergeten de babychampion en de tategoiprijs te gaan filmen. Terecht gewonnen trouwens. Ik was verleden jaar de tategoi kampioen en ik weet hoe flatterend deze prijs was. Van pure blijdschap is Gerwin een jasje van Interkoi komen kopen om zodoende de juiste boodschap aan de mensen te geven.
Voor de rest heb ik wat sfeerfoto's gemaakt, en op een bepaald ogenblik was er zo weinig te doen dat ik "zotten Ben" even van stal gehaald heb om de boel wat op te vrolijken. Mie weigerde echter om een dansje in te zetten met Ben...spijtig....
Wat ik nog wel vergeten te vermelden ben, is het vertrek van de laatste karashigoi van Takigawa die ondertussen toch 65 cm aangetikt had. Deze had ik nog even in de morgen bij Pascal afgeleverd op de weg naar Appeltern.