Een ginrin kohaku van Taniguchi
Aangekocht in november 2016 als jonge tosai, is ze nu naar haar nieuwe verblijfplaats verhuisd ergens in de buurt van Rottterdam als ik me niet vergis.
Het ding werd ook nog 2de op de Euregio koishow in zijn reeks, en ik maak me sterk dat als ze wat groter geweest was, ze gegarandeerd zou gewonnen hebben.
Ze had een moeilijke maat, namelijk 33 cm, en dan moet je opboksen tegen koi van 38-39 cm die toch iets meer in hun kas hebben om de aandacht te trekken.
Ik heb altijd een zwak gehad voor dit ginrinneke. Ondanks het feit dat ze mannelijk gesext werd, is het verwonderlijk dat de huidkwaliteit bijzonder wit is, en ook wit oogt. Bekijk het filmpje maar eens, en dan zul je zien hoe wit hij is.
Het patroontje kan ik ook heel goed appreciëren. Ik hou wel van dit soort patroon dat me eigenlijk doet denken aan appeltjes op een wit laken of een bloemachtig patroon.
Wat echter zeer mooi is bij deze kohaku is de zuiverheid en de kracht van de gin. Bijzonder sterk, enorm mooi en bovendien nog een koi die goed gebouwd is.Het is momenteel eigenlijk nog een jumbo tosai, en als je bedenkt dat koi 5 jaar geleden als maatstaf hadden dat 28 cm al jumbo tosai was, dan komt deze zeker niets tekort.
Natuurlijk is er geen vergelijk met de geweldenaars van tegenwoordig die zonder verpinken 40-45 cm zijn, maar dat blijven uitzonderingen hoor. De verhalen worden enkel alleen serieus opgedikt, en men denkt dat alle tosai zo groot zijn...niets is minder waar.
Als ik een koi van 33 cm als tosai zie, dan geef ik haar de mogelijkheid om 65-70 cm te worden, en dan blijf ik altijd voorzichtig met de maatvoering.
Toevallig kwam ik gisteren nog een filmpje tegen op facebook van Jack (vroeger kreeg ik die toegestuurd, maar tegenwoordig moet ik serieus concurreren tegen FB) en daar zie ik dat lilliputterke rondzwemmen van Sekiguchi, en dat was ook maar een kleintje. (op 2.20 min zie je haar, de koi met 2 bollen op het hoofd.)
Als ik ze nu zie rondzwemmen, dan ben ik toch weer redelijk trots. Wel moet ik de eer laten aan Matthijs want die had ze geselecteerd, maar ja...ik moet ze wel kopen en zien te verkopen.
Ook zie ik een groot aantal andere koi rondzwemmen waar ik best trots op mag zijn, want hier zitten toch serieuze kleppers in. Het filmpje is met een telefoon gemaakt vermoedelijk, en dat zie je helaas...
De vijver is pas gekleid, en dat doet iedere rechtgeaarde vijveraar want koi hebben mineralen broodnodig. Je ziet het aan hun teri, hun huidkwaliteit, en bovendien klei ik zelf iedere dag een beetje in plaats van iedere week veel ineens...kwestie van opvatting wat goed en niet goed is, maar ik denk dat een kleine aanpassing iedere dag beter is dan een grote aanpassing in het water iedere week.
Ik herken ook nog de showa, en die moet toch al tegen de 10 jaar zijn, de sanke van verleden jaar...ja ik herken nog velen...