Onze eerste vijvertoer
Het geluk was aan onze zijde. Het weer was meer dan fantastisch....
Het lijkt me verstandig om zelf niet te veel aan het woord te komen, maar de mensen het woord te laten doen. Ik ga me dus beperken tot een klein verslag over het verloop van de vijvertoer.
De meeste mensen waren goed op tijd ter plaatse, buiten het feit dat er voor één iemand onderweg een accident was gebeurd, zodat we het vertrek 25 minuten hebben moeten uitstellen. Er was echter geen stress, en we waren zeker niet van plan om ons te overhaasten. Gewoon rustig van hetgeen komen gaat genieten.
De bus was perfect in orde en onze eerste vijver was een 3 kwartier rijden van Arendonk. De vijver van Polleke is ondertussen een bekendheid in België geworden, en met recht en reden. Passie is de naam, en passie zit zeker en vast verweven in het karakter van Polleke. Annick, zijn vrouw kwam ditmaal ook voor de eerste maal in de kijker, en dit na zoveel jaren.
Polleke is de man van de doordachte eenvoud. Functionaliteit gebaseerd op kennis, zo kan je zijn koibelevenis vertalen, en dat geeft bijzonder goede resultaten.
Na gekeurd en bewonderd te zijn door de troepen, ging de reis verder richting de vijver van Roland en Rita. Een totaal andere vijver, met natuurlijk de extravagante overkapping die toch subtiel geïntegreerd was in de tuin. De indrukwekkende filterkamer genoot ook veel aandacht, en ik heb het geluk gehad dat ik 2 koi heb mogen bowlen, zodat we dit aan de mensen konden laten zien.
Ik was bijzonder blij om één bepaalde koi terug zien, maar daar ga ik liever in een afzonderlijk nieuwsitem een artikel over schrijven.
De koffiekoeken werden bovengehaald, zodat de innerlijke geest ook versterkt werd, en dan werd er koers gezet naar Marcel. Marcel is "een specialleke" geworden die na de eerste eigenwijze stappen gezet te hebben, volledig overstag is gegaan naar het groene water syndroom. Iedereen weet dat Interkoi en fervent voorstander is om met algen te werken, maar Marcel gaat tot het uiterste. De volledige vijver en aanhorigheden werden door Marcel zelf gemaakt, en dat verdient gewoon respect.
Ik denk dat ieder onder de indruk was van de wijze waarop het geheel gebouwd was. Ik denk dat de verscheidenheid van vijvers de boodschap was van deze vijvertoer.
Als laatste kwam de vijver van Martin aan de beurt. Ik duld geen kritiek waren zijn eerste woorden, en iedereen was onmiddellijk onder de indruk van de ludieke manier waarop Martin zijn gasten ontving. Je moet Martin kennen, en een beetje zijn onderliggende humor die op een soms sarcastische manier naar boven komt, in de juiste context plaatsen.
Je moet begrijpen dat dit maar een klein stukje was uit de kleine redevoering die Martin even vooraf voerde, en waar je in de overzichtsfilm die ik gemaakt hebt, een uitgebreider beeld van kan zien.
De manier echter waarop Martin vijvert en de hartstocht waarop Martin zich op de koihobby heeft gestort verdient echter alle lof. Ik heb hier het grootste respect voor. De frites kraam stond klaar, de tuin was voorzien van de nodige zitplaatsen en ook hier heb ik enkele koi van Martin mogen bowlen.
Ik dank van harte de deelnemers aan de vijvertoer en de mensen die hun vijver ter beschikking hebben gesteld. De ontvangst was op iedere plaats bijzonder aangenaam en de mensen werden op iedere plaats verwend met alle mogelijke drank en versnaperingen. Voor mij was het een bijzonder geslaagde dag, maar het is niet aan mij om dit te vertellen.
Ik heb de filmpjes als een verhaal gekoppeld, en je zult de nodige tijd kunnen gebruiken, want samen zijn ze bijna een uur lang. Ik had voor de gelegenheid een GoPro camera aangeschaft, zodat ik voor de eerste keer onderwater wat koi kon filmen. Dit is enkel bij de vijver van Martin gebeurd, omdat we het niet 100% vertrouwden...ten onrechte...
Geniet van de filmpjes en de foto's, dat zegt meer dan al mijn woorden.