Op stap met Ton
Ton belde me op of hij even langs kom komen, en of we langs de groeivijver konden rijden.
Dat waren 2 vliegen in één klap, want het was een hele tijd geleden dat ik Ton gezien had, en een controle bij de groeivijver is altijd meegenomen.
Maar vooraleer we vertrokken, nog even 2 kohaku gebowld die Ton als bemiddelaar verkocht heeft aan enkele klanten van hem. Voor mij niet gelaten, want deze exclusieve yondan kohaku bewonderen doet geen pijn....integendeel, hier moet en zal je van genieten. Trouwens wat is er mis met een vijver vol kohaku, in dit geval van Taniguchi.
Iedere dag kijk ik met bewondering naar deze vijver die enkel kohaku en 2 karashigoi herbergt. Misschien heb ik dit jaar iets te veel kohaku aangekocht, maar het jaar begint nog maar pas, dus je kan nog wat verwachten.
Bekijk ook even deze kohaku, ik dacht van Koiluka, maar ben niet zeker. Ton heeft deze verleden jaar nog verkocht, en nu zwemt hij lekker rond bij Narita Interkoi, want zo begin ik me te voelen. Alle vijvers bevatten een groot aantal vissen van klanten, en in principe ben ik een hele kleine Narita....
Bij aankomst groeivijver is het altijd kunst om je even rustig naar het glas te begeven, zodat de koi niet schrikken. Het geeft je altijd een adrenalineshot om deze pareltjes te mogen bekijken in hun warmwaterbassin.
Voor zover ik kan beoordelen zien ze er supercontent uit, en is het niet aangeraden om ze te netten. We zien ze dan wel niet allemaal, maar rust is belangrijker dan onrust. We hebben een ganse tijd de revue laten passeren, en konden geen problemen vinden, en waarom zou het ook ? Tegelijkertijd toch wat stalen genomen van het water, en deze waterwaardes kan je zien op de bijhorende foto.
Als afsluiter heb ik nog enkele sfeerfoto's erbij gedaan van de grote natuurvijver, bedekt met smeltend ijs. Altijd een lust om hier te mogen rondwandelen. De hele tuin ademt altijd liefde voor de natuur, rust en kalmte uit.