Opendeurdagen najaar 2015
Het is wat voorbereiding, het is wat werk, maar het geeft ook altijd voldoening als de opendeurdag voorbij is.
Op opendeurdagen is het de gewoonte om koi te verkopen, maar niet bij Interkoi. De opendeurdagen bij Interkoi zijn er om de vaste klanten te bedanken voor het afgelopen jaar en nieuwe klanten te verwelkomen en ze te laten proeven van de sfeer van Interkoi.
Wat je met weinig middelen en veel creativiteit kan doen, is te zien op de opendeurdagen. Wat transport dozen van koi, een strooien mat die al 8 jaar dienst doet, een springkasteel, een tent uit voorzorg voor het slechte weer, wat tafels en stoelen en de trent is gezet.
Het Thais buffet wordt telkens op prijs gesteld, en kan rekenen op veel lof, altijd een schot in de roos. Het springkasteel heeft helaas weinig nut gekend door het slechte weer, maar de kinderen hebben zich goed geamuseerd. Voor de kleintjes had ik een speelhoekje in elkaar geflanst.
Het intermezzo gebracht door Peter, vond ik zelf bijzonder leuk. Het had niets met koi te maken, niets met Japan of Thailand, maar de pure klanken van een doedelzak, toch niet een alledaags evenement.
Op het gemonteerde filmpje van pakweg 12 minuten kan je Peter in vol ornaat bewonderen met zijn doedelzak. Het leverde verwonderde blikken op van de aanwezigen want dat hadden ze niet verwacht.
Zoals ik het wens, zijn al mijn kinderen en kleinkinderen aanwezig, samen met nog een heleboel andere kinderen, en die hebben zich goed vermaakt.
Natuurlijk werden er een aantal koi, zij het een beperkt aantal vissen gebowld en besproken. Ik denk dat iedereen het met me eens is dat het een bijzonder sterke collectie is.
Ook de overkappingen werden naar waarde geschat en men kon niet anders dan de overkappingen met veel respect bewonderen. Een geslaagde investering.
Gene chichi, gene kaka, gene grandeur, gewoon zoals het is in al zijn eenvoud, maar wel met een sterke collectie koi. Ik heb zelf van de dag genoten, en ik hoop mijn gasten ook.
Ik bedankt de mensen die mij geholpen hebben, met name mijn vrouw, mijn zus, Ben en Jack voor het presenteren van de koi, de mensen die alles mee helpen afbreken hebben, en al diegenen die ik nu vergeten ben.
Gewoonlijk organiseer ik in het voorjaar en in het najaar een opendeurdag. Ik geloof dat dit de 8ste keer op rij is. Er is altijd een mooie opkomst, dus ik denk dat ik deze traditie moet blijven handhaven….
Geniet van de foto's, geniet van het filmpje, maar geniet zeker van de koi die er nog zwemmen. Zij gaan nu definitief op rust tot april.
Mijn werkdag is nog niet ten einde want deze avond komt de volgende sterke lichting binnen, bestaande uit 43 topvissen. Ik zeg bewust topvissen, een woord dat ik zelden in de mond neem, maar ik denk dat menigeen verbaasd zal zijn over hetgeen ze te zien krijgen.
Ik zal vermoedelijk een vrije opendeurdag verzinnen rond 19 december of zo…we zullen wel zien. Komt tijd komt raad....