Zo was het goed
Niet te veel volk, zodat we wat tijd konden vrijmaken voor de gasten, en iets meer tijd om mee van de koi te genieten.
Ik had de hal wat opgefleurd, maar kan er natuurlijk geen luxe ontvangstzaal van maken, maar het belangrijkste is toch de mensen die komen. Het is gewoon onze stijl en de vissen zijn tenslotte het belangrijkste onderdeel.
Het opdelen van de dagen is dan misschien minder in het oog springend, maar zeker zo relaxed om te doen. Ik heb voor de nodige versnaperingen gezorgd, en de hal verwarmd, zodat iedereen het toch naar zijn zin heeft gehad hoop ik.
Het selecteren van de tosai ging vlot en iedereen vond wel zijn keuze denk ik. Ondanks het systeem dat ik ingevoerd had, is het toch een heel puzzelwerk om tussen 143 kleine koi dat koitje te vinden dat bij de aangeduide nummers behoort. Duidelijk is het wel, maar oh zo moeilijk om telkens weer het juiste visje te vinden.
De grote vissen binnen hebben denk ik wel ieders hart gestolen, want men genoot duidelijk van de kwaliteit van de getoonde koi. De meeste vissen hadden hun transport goed doorstaan, maar als deze dagen voorbij zijn, zullen ze van mij rust krijgen, en niets anders dan rust, rust en nog eens rust...
We kunnen niet iedere koi en filmpje laten zien, maar hier toch een greep uit de massa.
Ondanks het feit dat de kweker deze sanke als man heeft geselecteerd, het hi en de body een mannelijke uitstraling heeft, hebben wij zelf de sanke gesext, en houden het nog even in beraad.
We geven deze sanke toch nog de kans dat hij vrouwelijk is, omdat de koi ogenschijnlijk dagelijks verandert, en dat het niet ongewoon is om zich te vergissen...ook de kwekers. Wij geven de sanke het voordeel van de twijfel, en geven ze toch 75% kans dat ze vrouwelijk is.
En last but not least, de nieuwe eigenaar van UmiUma, Theo. Wat een prachtige verschijning is deze koi in de bowl. Geen enkele film kan deze koi in het echt ook maar enigszins benaderen, zo mooi is ze. Een zelden geziene schoonheid, daar blijf ik bij.