Ophalen van koi

Er was eens….lang geleden een sanke die de koiwereld van één iemand op zijn grondvesten deed daveren. Haar naam was Masami of beloftevolle schoonheid.

Ze mag ook wel eens op de foto, de kracht achter de man, mijn vrouw, en ze mag er nog goed zijn op haar 65ste jaargang.

Naar jaarlijkse gewoonte komt Edgar zijn koi ophalen die hij vorig jaar heeft aangekocht. Edgar is 82 jaar en trotseert meer dan 400 km om even op bezoek te komen.

Luca kwam zijn tancho ophalen die hij na veel zeuren had gekregen van zijn ouders…nu ben ik wel vergeten de tancho te filmen volgens mij want ik heb er geen filmpje van.

Respectievelijk gekocht in 2015 en 2016 zijn het mijn oudste bewoners die gisteren de deur zijn uitgegaan.

Het was een dagje heerlijk weer. Dat schept plots een heel ander gevoel en de drang naar koi behaalt de overhand, dat voel je, dat ervaar je.

Er gingen gisteren 3 geweldige vissen naar hun nieuwe thuis, waaronder ook het veelbesproken nummerke 3.

Jawel, 92 cm niet niks als je dat moet inpakken. Bovendien stond er nog een lange reis voor de boeg voor deze mastodont, want zij vertrok richting Stuttgart.

Nog eentje te gaan, een kohaku van Matsue, en dan zijn alle koi van 2017 en 2018 die verkocht werden naar hun nieuwe thuis.

Zelfs al had Brazilië gewonnen, dan waren de prijzen nog niet te hoog voor het aanbod dat ik gisteren deed voor de aangeboden koi. Wat een schijtlaarzen…