Een verloren schoonheid

Een verloren schoonheid

• Bompa Borgmans
• 3 reacties
• 15 May 2020

Ze kunnen bijzonder mooi zijn, vooral als ze nog in Japan zitten. Telkens als ik een goede zie, is er de lust om te kopen, maar het zakelijk instinct zegt telkens afblijven. Over welke koi hebben we het ?

Inderdaad een Shusui. Je zult ze bijzonder weinig tegenkomen in mijn aanbod, en toch heb ik er een zwak voor. Waarom niet aankopen dan ? Het zijn van die koi waar je er 10 van moet kopen om er eentje van verkocht te krijgen.

Vergelijk het met een shiro utsuri, dan heb je hetzelfde probleem. Zijn ze goed, dan zijn ze duur, zijn ze goedkoop dan zijn ze niet goed gewoonlijk. Ik kan me er moeilijk toe overhalen om koi van deze soort aan te kopen. Ik heb er al teveel miserie mee gehad en gewoonlijk met verlies moeten verkopen.

Het is niet zo erg als het om koi gaat van een paar 100 euro, maar de koi die ik in mijn gezichtsveld heb, zijn prijstechnisch anders. Bovendien is het zo dat een shusui gewoonlijk niet mooi blijft, en hoe pijnlijk is het steeds als een shiro opgezadeld wordt met secundair hi !

Het is een bewuste keuze van mij, of het de juiste keuze is weet ik niet, maar deze shusui vind ik wel mooi. Nu maar hopen dat ze mooi blijft en niet verloederd in een donker schepsel waar je een hekel aan krijgt. De toekomst zal het ons leren.

Wat is een shusui eigenlijk ? 

Het gaat hier over de bijna schubloze vorm van de Asagi, dus eigenlijk een Doitsu Asagi. Midden over de rug lopen twee rijen donkerblauwe schubben, in een mooi gelijkmatig patroon aan weerszijden van de rugvin.

Op de flanken kunnen ook schubben voorkomen, maar dit is geen vereiste. Indien wel aanwezig, dan geldt ook hier dat deze ook netjes gerangschikt in een mooi patroon langs de zijlijn liggen.Voor de Shusui gelden dezelfde eisen als voor de Asagi met betrekking tot het blauw en rood.

Het is wat wij noemen een koi uit het verleden, want ze behoren tot de oudere vormen van koi. Deze Shusui heeft een bijzonder mooie tekening, afgelijnd met een clownesk neusje, afgewerkt met een maruten stip, dat de koi een eigen identiteit geeft. Een heerlijke combinatie met een fijne uitstraling. Ik heb ze gemeten en kom op 51 cm. Toen ik ze aankocht in december vorig jaar stond ze 46 cm, wat toch een glorieuze groei betekent.

Ik kocht deze in opdracht vorig jaar bij het event van Narita, anders was ze niet hier geweest. Het zou kunnen dat ik einde jaar op zoek ga naar grotere variëteiten, dat weet ik nog niet; In het Zuiden, mijn koigebied, worden ze echter niet gekweekt, daar moet je voor naar niigata gaan, en daar heb ik weinig feeling.

Niet dat ik deze feeling niet op prijs stel, maar zakelijk heb ik mijn eigen interpretatie, en de doeleinden die ik voor ogen heb, liggen in het Zuiden. Het is een harde business om enkel met koi je hoofd boven water te houden, alhoewel mensen denken dat ik tonnen met geld verdien. Het is survival of the fittest, niet meer en niet minder, en met de huidige corona maatregelen ligt alles op zijn gat.

Toch is het voor mij een plezier om deze Shusui toch aan jullie eens te tonen.