Niet te geloven, toch waar!

Bompa Borgmans
4 reacties
07 Mar 2024

Er gebeuren soms onvoorstelbare dingen. Zoals iedere morgen als ik bij de vijvers kom, kijk ik even na of alles in orde is. Ook bepaalde situaties kijk ik na, vooral met die kleinere koi die ik over het algemeen niet in mijn bezit heb.

Uit veiligheidsoverwegingen plaats ik zelfs altijd een schepnet over de bottomdrains om alle mogelijke ongevallen te vermijden. Toen ik gisteren mijn ronde deed, telde ik de kleintjes per vijver, zodat ik weet dat alles in orde is.

Ik mankeer er eentje....in vijver 8 zitten 4 sekiguchi showa, en ik zie er maar 3 rondzwemmen. De blows uit, overal gekeken in alle hoekjes en kantjes, niets te zien, ik kan hem niet vinden. Heel de morgen heb ik er mee in mijn hoofd gezeten en alle mogelijke scenario's nagegaan, maar kon niet bedenken wat er zou gebeurd zijn.

showa in de vortexx Uiteindelijk was er maar 1 mogelijkheid, die ik als onmogelijk beschouwde, en mij leek het verstandig om dit toch te controleren. En ja hoor....daar lag hij dan, want zwemmen zit er niet veel bij. Blijkbaar was hij onder het schepnet gekropen en toch tussen de afvoer naar de vortex verhuisd. Niet normaal als je bedenkt dat deze showa toch bijna 30 cm is. Wat een reis moet dat geweest zijn.

Dat was nog niet het ergste. Ik weet niet of je mijn vortexen kent, maar hiernaast zie je de foto. Deze zijn 160 cm hoog en lopen smal uit naar onder natuurlijk en daar lag meneer te rusten op de bodem. Bovendien is het aardedonker zodat ik er met een zaklamp in moest schijnen om deze te kunnen zien.

Maar hoe haal ik er deze showa uit ? Dat was nog niet zo eenvoudig, want ik heb geen netje of iets dergelijk om de showa op de bodem die heel smal is te scheppen. Ik moest iets anders verzinnen en probeerde deze met een stok naar boven te lokken en hem zo in een sok te pakken te krijgen.

Maar dat was zonder de waard gerekend, want het ding is supersnel en veel behendiger in het water dan ik. Drie kwartier ben ik er mee bezig geweest op verschillende manieren om hem proberen te pakken te krijgen, helaas zonder resultaat.

Tenslotte nam ik een afgebroken schepnet en plaatste dit strategisch zo dat ik hem kon opvangen als hij boven kwam. Dan met de stok de koi manouvreren naar boven zodat ik het schepnet, zij het moeilijk te bewegen, onder de showa kon omhoog brengen zodat hij gevangen werd. Ik kletsnat maar toch blij dat alles in orde is.

Voor mij nog altijd onbegrijpelijk dat dit kon gebeuren. De dader was een vierstaps sekiguchi showa die verkocht was. Den deze hier ! Maar wat nu ? Het zou zomaar nog wel eens kunnen gebeuren. Ik besloot toen maar om alle kleine koi (22-28cm) over te plaatsen naar vijver 9 die leeg stond en op dezelfde temperatuur staat.

Het is nu éénmaal de overgangsperiode dat de mensen hun koi kunnen komen ophalen. Bij mij is de temperatuur bijna overal 14°, dus het zal bij jullie normaal niet veel anders zijn. Bovendien vind ik persoonlijk dat het beter is om een koi nu over te zetten vooraleer de lente perikelen beginnen. Bij eventuele parasiet uitbraken worden ze dan ook mee behandeld. Maar dat is mijn opinie!

Nu ik toch bezig was om de kleintjes over te brengen was het een mooie gelegenheid om ze ook nog eens te filmen, want het was prachtig weer.

De kleintjes uit vijver 6 en vijver 8 deel 1

De kleintjes uit vijver 6 en vijver 8 deel 2

Nu ik toch bezig was met het leegmaken van de binnenvijvers, besloot ik ook maar om de overblijvende tamasaba te verplaatsen naar buiten. Ik vind ze bijzonder geinig, en heb er nog 50 bijbesteld, want iedereen vraagt erachter om ze aan te kopen, en ik wil deze eigenlijk nog niet verkopen.

Om het verhaal compleet te maken besloot ik ook nog een filmjpe te maken van het overzetten van de showa in vijver 9. Niet altijd eenvoudig om alleen te filmen, maar het is wel leuk om te laten zien. En zowaar ik zie dat ik begin kaal te worden op mijn achterhoofd. Ach ja, dat mag ook wel als je 74 wordt !

Dan kreeg ik nog bezoek van een ouwe bekende. Hij kwam zijn bestelling probites ophalen en kon dan tegelijkertijd even meegenieten van de nog aanwezige koi. Blijkbaar was hij gefascineerd door de 10 Takigawa knoesten van ± 70 cm.

Tja, als je ze wil zien, dan moet je het nu zeggen, dan zet ik ze wel in de bowl. Zo gezegd zo gedaan, en natuurlijik is mijn camera altijd in de aanslag. Na 20 jaar blijf ik actief filmen en fotograferen. Ik zet de filmpjes hier dus onder elkaar van de koi waar hij blijkbaar een zwak voor had. Wie niet trouwens als je deze kleppers bekijkt. Ik wil ze eigenlijk ook zo snel mogelijk naar buiten, want ik heb een hekel aan binnenzittende koi.

De 2 koi waar bijna iedereen over valt, zijn deze opvallende sanke en de speciale kohaku, beide van Takigawa. Je zou voor minder verliefd worden. Als je dit soort koi via een veiling van Sakai zou moeten aankopen, zou je portemonnee leeg zijn, geloof mij.

Het atarashi sumi van deze sanke is kwalitatief zo hoogstaand, dat ik er alleen maar verliefd naar kan kijken, en zo ook mijn klant die begeesterd was door dit juweeltje. Als je dan de kohaku neemt met een patroon waar je alleen maar van kan genieten, dan zegt dat genoeg. Zulke koi met deze body en deze uitstraling vallen op in je vijver en dat zijn geen loze woorden.

Een 2de sanke is mijn toekomst idool. Misschien nu iets moeilijker voor de verkoop, want de meeste mensen zoeken toch afgewerkte koi, maar dat is niet mijn lust en mijn leven. Ik hou van koi met en toekomst perspectief. Als ze het dan nog waarmaken, wat overigens niet altijd is, laat me eerlijk zijn, dan is het plezier des te groter.

sanke van takigawa Qua body is deze sansai adembenemend. Geef deze sanke nog 2 of 3 jaar de tijd, en laat haar werken aan het sumi en de onderliggende sumi partijen. Zal het ontwikkelen zoals ik in mijn gedachten zie ? ik weet het niet, maar spannend is het wel. Het zijn stuk voor stuk koi om de toekomst een kans te geven. Bovendien wil ik ze naar buiten zodat ze kunnen schitteren en werken aan hun huidkwaliteit. Trouwens ze zijn spier-en spierwit hoor. Alleen de verlichting is hier een minder goede bondgenoot, dit heb ik fout gekozen, maar het is niet anders.

Zo, dat was weer een druk bezet dagje en morgen ga ik alle verkochte koi naar buiten brengen. Ik wil ze buiten en niet binnen ! Het zal dus weer een druk dagje worden. Tenslotte om die nieuwsitem nog af te sluiten wat nieuws over de laatste aankopen op de veiling van Dainichi. Vooral Michael van Interkoi Germany laat zich inspireren door de Dainichi koi en na zijn aankopen vorige dagen scoorde hij nog 2 mooie exemplaren die hij nu aanbied.

Showa SH-V24-03678 is zijn eerste aankoop

Tancho TA-V24-03741 is zijn laatste aankoop

Beide worden aangeboden voor 650 euro en bovendien kunnen ze in Arendonk hun quarantaine vervolledigen indien je zou beslissen om ze aan te kopen voor hun transport rond 18 april. Je mag hiervoor met mij contact opnemen of met Michael zelf.

En dan als allerlaatste wil ik nog een filmpje laten zien van mijn clubhuisje dat ik in orde gemaakt heb. Zoals je kan zien ben ik van boven weer naar onder verhuisd en mijn voorraad koffie staat klaar. Alles mooi gepoetst om mijn klanten te ontvangen. Het zangkoor krijg je er gratis bij. Ik zou zeggen kom maar af...de kappen van de vijvers heb ik open gelegd, er is nog veel moois te zien.

Blijf ook uptodate: