En de boer hij ploegde voort

En de boer hij ploegde voort

• Bompa Borgmans
• 7 reacties
• 22 Mar 2020

We houden afstand. Het is een moeilijk gegeven als mensen  hun koi toch willen komen afhalen in deze periode. Maar uit respect voor anderen houden we afstand en proberen we het bezoek zo kort mogelijk te houden.

Iedereen wenst natuurlijk dat deze periode van ergernis zo snel mogelijk stopt. Maar we moeten er door, daar is niets tegen te beginnen. Het zal ook moeilijk zijn om iedere dag een nieuwsitem te schrijven, er is zo weinig dat ik kan vertellen.

Om de verveling tegen te gaan heb ik dan maar een aantal koi  gebowld die ik in de loop van de volgende dagen af en toe in het nieuws zal zetten om toch de moed erin te houden. Ik weet dat het weinig nut zal hebben om verkopen te forceren, het is meer om toch iets om handen te hebben.

Gisteren heb ik dan maar een aantal koi uit de binnenvijvers naar buiten gebracht, helemaal alleen. Nu vind ik dat niet zo erg, ik ben van nature een einzelganger. Ik heb natuurlijk ook altijd wel iets te doen.

Wat betreft de leveringen van de koi heb ik ook nog altijd geen informatie. Ik hoop dat er buiten het personenvervoer misschien een mogelijkheid is om de koi te verzenden met de cargodienst, dan hebben we tenminste iets te doen.

Maar even tot de orde van de dag. Ik heb een aantal koi naar buiten gebracht. Ze vonden het een rare ervaring volgens mij om na 4 maanden in de buitenlucht te komen. Misschien hebben ze daar nog wel nooit in gezeten, want ze klitten in het begin gewoon aan elkaar.

Ik zet de koi even op een rijtje, dan heb je in ieder geval wat om je honger naar koi te stillen. Een kohaku waar ik zelf een grote affiniteit mee heb is een kohaku van Taniguchi. Ik kocht deze in mei 2018 als tosai, maar deze heeft het bijzonder goed gedaan.

Het wordt tijd dat ik er terug de teri op aanbreng. Dat kan alleen maar in de buitenvijvers. Het is een zuivere sandan kohaku, waarbij je misschien een minpuntje aan kunt geven, maar dat voor mij totaal geen belang heeft, en dat zijn de 2 rode oogjes. Sommigen hebben daar problemen mee, ik niet, en zeker niet in dit geval.

Ik zou graag een echte koikichi willen hebben die deze koi verder begeleid, want in deze omstandigheden is dat bijna een verloren zaak. Ik kan je met overtuiging zeggen dat het de moeite loont om dit soort kohaku verder te begeleiden.

Koi die wat moeilijker in de handel liggen, maar die ik toch wou aankopen om wat variatie te hebben zijn deze 2 ginrin showa van Taniguchi. Je houd ervan, je houd er niet van. Ik kan ze best pruimen, maar kan er moeilijk hoogdravende woorden aan geven. Apart zijn ze wel, en hopelijk vind ik mensen die deze kunnen appreciëren. Het is niet omdat ik ze niet tot mijn favorieten beschouw dat jullie ze niet graag mogen zien.

Dan twee goshiki die ik wel op een hoog schavotje zet. Ik vind ze geweldig. Dat dit nog niet verkocht is, is voor mijn één van de vele raadsels. Zowel patroontechnisch als bouwtechnisch zijn ze volledig in orde, moeilijk aan te kopen in Japan, en ook geweldig gewaardeerd aldaar. 

Ik heb deze 4 kohaku van Taniguchi in één bowl gezet omdat ze bij elkaar horen. Deze kocht ik aan bij Narita tijdens één van zijn aanbiedingen. Ik had het niet mogen doen, foutje van mij want ik ben bang dat het een verlies zal betekenen. Zijn ze slecht ? Neen, ze zijn niet slecht, maar hetgeen ik ervoor betaald heb, zal nooit meer terug kunnen ontvangen worden. Het is niet altijd winst dat je maakt.

Deze koi zwemmen nu in de vijver die al een tijdje leeg stond tijdens de winter. Eindelijk terug een bevolking in deze vijver, maar je ziet hoe ze in de eerste uurtjes samen klonteren, een aandoenlijk gezicht. Later werd het echter beter en zwommen ze lekker rond en begonnen ze al aan de kantjes te snoepen.

Dan zijn er nog klanten die gevraagd hebben om een koi te filmen, wat ik uiteraard niet weiger. De eerste is een sansai sandan kohaku van Taniguchi. Het werd tijd dat ik ze ook buiten zette. Het verschil van 4 maanden binnen zitten en buiten rondzwemmen is enorm. Ik kan het niet met woorden uitleggen, dat moet je komen zien.

Kijk maar naar het verschil met deze showa van Momotaro, die wel buiten heeft gezwommen in de winter...wat een verschil in teri en kleurschakering. hier gaat het niet over verschil in kwaliteit, want de kohaku is zeker niet veel minder, maar het velletje dat hier van de buitenlucht heeft genoten is een duidelijk verschil. De kohaku zal opknappen, éénmaal in haar eigen habitat, maar dat zal een tijdje duren vooraleer ze haar huidje weer kan opwaarderen. Dit was nu wel een mooi vergelijkingspunt.

1811013, ik had het juist toen ik dit codenummer uit mijn hoofd raadde. Een sanke met heel veel  mogelijkheden. Ik was onder de indruk van haar présence. Dit is een mooie sanke die alles in zich heeft om groot en mooi te worden. Ik ga deze als vervanger van de vorige presenteren. 

Het vorige aanbod van de kohaku van Dainichi vervalt, en ik zet deze sanke nu in het aanbod. Denk er over na, maar ik ben 100% zeker dat je een sanke zoals deze nergens kunt kopen voor de startprijs van deze.

Startprijs: 2500 euro
Minimum opbod: 100 euro
Einde mogelijkheid tot bieden: tot de volgende aanbieding
Kweker: Momotaro
Leeftijd: Sansai
Aangekocht: november 2018, zie dit filmpje

Tenslotte zijn er toch nog mensen die op afspraak en met de  nodige inachtneming van de voorschriften enkele koi komen ophalen.

De Hi Utsuri van Marusei 

Voor mij één van de mooiste showa die ik aankocht, een showa van Ueno.

Tenslotte een showa van Momotaro.

Voila, ik heb toch weer voor de nodige ontspanning gezorgd. Wel heb ik nog maar 3 filmpjes ontvangen van vijvers. Ik zou toch eerst nog graag wat meer filmpjes ontvangen vooraleer ik ze online zet. Mensen doe je best.

Ik ben ook van plan om enkele filmpjes te vragen aan Aziatische mensen die mij continue volgen via Facebook. Misschien doen die wel de moeite, wie weet.