Helaas geen geluk op de veiling van Narita

Helaas geen geluk op de veiling van Narita

• Bompa Borgmans
• Nog geen reactie
• 13 Dec 2011

Ondanks het feit dat er minder volk was dan andere jaren, en de prijzen niet de pan uitrezen, waren ze toch te duur voor onze markt.

Ik heb slechts op een aantal vissen geboden, omdat ik deze ken en in het echt gezien had. Dat maakt een groot verschil. Tevens werd ik gecharmeerd door een aantal kwekers die commerciële koi hadden ingezet, die iets makkelijker in de verkoop zouden zijn.

Diegenen die ik echt graag gehad zou hebben, zoals de showa van Isa, (deze stond als eerste op mijn verlanglijst) de 2 kohaku van Sakai en de yondan kohaku van Matsue, vielen buiten mijn budget, want dan zouden de verkoopprijzen boven de 5 cijfers moeten gaan, met uitzondering van de Showa van Isa, die nog eens dubbel zo duur zou weg moeten gaan.

Ik ga er geen prijzen op plakken, want men zou dit niet in dank afnemen, maar het is onvoorstelbaar hoe duur deze koi kunnen gaan. Dan zul je je afvragen hoe ik aan de veilingvissen kom ?

Eigenlijk is dat heel eenvoudig. ik selecteer uit het aanbod, samen met Ben, de koi die ons interessant lijken. Wij geven er de voorkeur aan dat er een filmpje van gemaakt is, want op de gefotoshopte vissen van deze Narita veiling is het onmogelijk om een redelijk oordeel te vormen. Onze keuze beperkt zich in deze gevallen tot de vissen die we kennen, of van de kwekers waarvan wij zeker zijn dat de vissen redelijk conform de foto's zijn.

Als we deze selectie gemaakt hebben, zetten we er een aankoopbedrag op, die de verkoopprijs haalbaar maakt. Interkoi verkoopt de meeste koi tussen de 1000 en 5000 euro. Alles daarboven is mogelijk, maar zeldzamer. Indien de koi binnen het gestelde biedingsbedrag vallen, dan heb ik geluk, zoniet dan laat ik de vissen gaan.

In hoge uitzonderingsgevallen bied ik hoger, omdat ik dan bijna zeker ben dat het een geweldige koi gaat worden, en als ik proef dat het verkooptechnisch haalbaar is. Alle biedingen hebben kans, omdat je niet weet welke andere bieders er zijn, en op welke koi zij hun zinnen hebben gezet. Als ik bijvoorbeeld naar de mensen kijk die op de veiling van Dainishi waren, dan zie ik veel dezelfde gezichten die ik ook op de veiling van Momotaro zie.

De wereld is dus klein, en buiten de verschrikkelijk hoge prijzen heb je dus nog eens de faktor geluk nodig. Zo ben ik ontzettend blij met de laatste 4 showa van Momotaro die ik te pakken heb. Dit vinden wij persoonlijk een schot in de roos, die altijd hun geld zullen opbrengen.

Hiervan weet ik nu al dat ze, na een jaar mudpond, een geweldige ontwikkeling zullen gemaakt hebben. Zelden heb ik zulke goede vissen kunnen aankopen, en ik zie ze nu zo al voor me als sansai.

Ik ben reeds van 2007 betrokken bij de veilingen, voornamelijk de Momotaro veiling, en heb reeds 10-tallen koi van de veiling aangekocht. Ik kan het ondertussen niet laten om niet te bieden, want het blijft een spel van onverwachten.

De meeste veilingen zijn dit jaar gedaan en de nieuwe veilingen zullen pas volgend jaar februari of zo plaatsvinden. Het zijn dan voornamelijk de jumbo tosai die weer aan bod komen.