Opmerkelijke veiling van Momotaro

Opmerkelijke veiling van Momotaro

• Bompa Borgmans
• Nog geen reactie
• 10 Nov 2016

Het zijn niet veel koi, slechts 102 stuks, maar zelden heb ik een zo hoge selectie kwaliteitskoi gezien als deze lichting.

Een klein addertje zit er wel onder het gras, want een aantal, ik dacht 7 of 8 koi zullen pas beginnen vanaf een vrij hoog bedrag met 6 nullen, dus ik ga niet veel kunnen inbrengen.

Het is niet dat ik niet graag enkele van deze koi zou willen kopen, maar om er zelf geld en risico in te steken, lijkt me zakelijk niet verstandig, en zeker niet evident. Ik hoop dan maar dat er enkele mensen zijn die een bieding op deze koi willen doen.

De enige manier dus is de kat uit de boom kijken en zien of er restjes te rapen zijn. Deze restjes zijn nog altijd de moeite om aan te kopen, en zijn gewoonlijk koi die door de mazen van het net glippen. Ze mogen zeker het predikaat HQ of VHQ dragen, ondanks het feit dat ik een hekel heb om deze terminologie te gebruiken. Het is misleidend, en zet de kopers op een verkeerd been, want ik weet wat HQ en VHQ betekent....

Er worden ook tosai aangeboden, maar die gaan ook vrij prijzig, en bovendien is de kans op mannen 80-90%. Ze zijn niet dom in Japan, vergeet dat maar. De kans dat je hier vrouwelijke koi tussen treft is miniem.

Dikwijls krijg ik de vraag gesteld hoeveel een koi zou kosten op de veiling, maar ik kan hier alleen maar een schatting naar maken, en zelfs dan is het bijna zo goed als onmogelijk omdat er kandidaat kopers zijn die de vrije hand krijgen in biedingen, en dat is het zo goed als uitgesloten.

De politiek van Momotaro is erop gericht om minder koi te in de opvangvijvers te laten, en een hogere kwaliteit na te streven. Een nobel streven, maar daar krijg je natuurlijk een zeer geselecteerd publiek voor, en dat is eigenlijk niet wat ik voor ogen heb.

Wel zijn er nieuwe plannen in de maak. Ik heb een afspraak met Narita gemaakt en probeer uit te vinden wat mogelijk is. Narita is al geruime tijd een bijzonder belangrijk figuur in de koihandel in Japan.

Je kan het een beetje de draaischijf noemen van de hoge kwaliteitskoi. Hij heeft niet enkel het gevoel voor de beste koi, maar hij heeft ook nog eens de macht, de infrastuctuur en de financiële mogelijkheden om dit te doen.

Of ik een andere en misschien betere weg in kan slaan weet ik niet, maar we zullen zien. Wat ik wel weet is dat hij de mooiste koi kan selecteren, en bij iedere kweker het voordeel heeft om als eerste zijn keuze mag bepalen. Waarom heeft hij die macht ? Hij kan de koi blijkbaar verkopen en dat is niet iedereen gegeven.

Ik voel me klein tegenover hem, maar misschien schept dit mogelijkheden. Als nieuw op het menu staat ook Kondo ditmaal. Voor mij een meer onbekende kweker, ondanks het feit dat ik er al veel goeds over heb gehoord.

Een bezoek kan nooit geen kwaad, dus afwachten wat de reis brengt. Narita is ongeveer 2,5 uur met de Shinkansen vanuit Okayama, en als ik me niet vergis moet ik nog een half uur met de auto tot bij zijn Farm. Kondo is in dezelfde regio gelegen. Ik heb er een kaartje bijgevoegd om je een idee te geven waar de meeste kwekers in het zuiden zijn gelocaliseerd.

Laat je niet beetnemen door de afstanden, want hier praat je telkens over uren met de Shinkansen of met de auto om op bepaalde plaatsen te geraken.

Ondertussen zijn de koi hier ingedeeld en voorbereid voor de winter. Een overzichtsfilmpje van de 3 centrale vijvers die zorgen voor de opvang, geven een goed beeld van de aangeboden kwaliteit, die momenteel bijzonder hoog is.

Eén van deze vijvers is de ganse winter verwarmd op een temperatuur van 18°, de andere blijven gewoon onder de kap en zullen niet verwarmd worden. Binnen wordt ondertussen alles in gereedheid gebracht voor de opvang van de koi deze avond.

Ik ben ontzettend benieuwd want door omstandigheden in Japan, heb ik de laatste trip geen updates kunnen maken van bepaalde koi omdat het te vroeg was voor de koi die nog uit de mudpond moesten komen.

Deze avond krijg ik dus koi binnen die een jaar in de mudpond hebben doorgebracht, en die ik nu voor de eerste keer terug te zien krijg. Ik krijg deze avond de hulp van een groot aantal klanten,waaronder Rudie, Johnny,Rob en Peter. Het is misschien niet het beste moment om een koi te beoordelen na een lange reis, maar even bekijken kan natuurlijk nooit geen kwaad.

Volgende week ga ik ook de Taniguchi serie bekijken die ik verleden jaar heb aangekocht. Niels was zo vrijmoedig om zelf contact op te nemen met Taniguchi san die hem prompt een filmpje stuurde van zijn azukari. Mooi toch of niet ? Niels was volledig van de kaart toen Taniguchi positief reageerde, wat ik volledig begreep.

Deze kohaku bij aankoop. De kohaku was toen al de kleinste, en zal dat vermoedelijk blijven. Met zijn 49 cm is het een maatstaf voor de andere 12 azukari, die vermoedelijk enkele centimeters groter zullen zijn. Afwachten en geduld is de boodschap.

Toch fijn als je een kweker hebt waar je een goede band mee hebt. Dit wil nu niet zeggen dat iedereen even Taniguchi moet lastig vallen met de vraag om één van zijn azukari te filmen !!

Voor zover ik begrepen heb, is hij zich gespecialiseerd in showa dit jaar. Door Oyakoi aan te kopen van Dainichi heeft hij een nieuwe weg ingeslagen, en ik ben benieuwd of er iets te rapen is.

Mijn strategie zal dezelfde zijn als voorgaande jaren, alhoewel ik bang ben dat zijn koi iets duurder geworden zijn, vermits hij serieuze investeringen heeft gedaan. De koers van de yen werkt ook niet erg mee, maar die is de laatste jaren vrijwel hetzelfde gebleven, dus de schuld op de koers van de yen steken is ook uit de boze gegrepen ! Het verschil met voorgaande jaren bedraagt een 5-8% in het nadeel, en dit is altijd vervelend. Meenemen in de onderhandelingen dan maar.

Ik heb echter al jaren een goede relatie met Youichi Taniguchi, dus een bepaalde selectie moet wel lukken.

Meer afbeeldingen