Column van Rini

Een paar details. De puntjes op de i of de kers op de taart, zoals sommigen het noemen. Het zijn de kleinigheden, de extra's eigenlijk, die het ontwerp net dat beetje anders maken.

Als een warme deken die over me heen gleed, zo voelde het toen de laatste streep coating op het polyester werd gesmeerd. Het was tot mijn grote opluchting droog gebeven, hoewel er vanuit het donkere, van regen zwangere wolkendek, constante dreiging uitging.

Om te weten of een proteïne skimmer oftewel een eiwitafschuimer een welkome aanvulling is op de filtertechnologie van uw vijver, is het goed na te gaan wat het fenomeen afschuimen inhoudt en wat het nu precies doet met uw water. Werkt het principe wel voldoende in zoet water en zo ja, welke stoffen haalt de afschuimer uit uw vijverwater? En niet te vergeten, als we al een eiwitafschuimer op onze vijver zouden willen installeren, welke zouden we dan moeten kiezen. Zijn er functionele verschillen in de diverse typen afschuimers?

Ik ben sinds heel recent een bewonderaar van Molema geworden. Van wie? Van Molema. Als ik goed geïnformeerd ben is dat de man die het gezegde "de laatste loodjes wegen het zwaarst" heeft bedacht. Hij heeft mij waarschijnlijk niet aan het werk gezien, maar Jeetje, wat heeft ie gelijk gekregen.

Benieuwd hoeveel afleveringen deze serie gaat omvatten. Ik hoop niet al te veel. Feit is wel dat ik de werkzaamheden aan de vijver lichtelijk (!) heb onderschat. De ene aanpassing lokt weer twee andere uit en dat schiet zo natuurlijk niet op. Bovendien: de lente is in aantocht en ik wil zo langzamerhand vissen in mijn vijver zien.

Het weer is behoorlijk wisselvallig. Vrijwel alle werkzaamheden vinden nu buiten plaats en koude regenbuien maken dat de voortgang regelmatig hapert.

Wat je toch al niet voor die visjes moet doen. Die betonblokken uit de garagevloer, die volgens mij zeker zo'n 100 kg wogen, moesten naar de stort (containerpark voor onze Belgische vrienden). En dat met een steekwagentje. Dat zakte bijna door zijn as en de banden waren zo plat als een dubbeltje onder dat gewicht. Drie blokken. Drie keer naar de stort zo'n 500 meter verderop. Dat heb ik geweten. Mijn ruggewervels L4 en L5 sloegen op slot en aangezien ik geen masseuse bij de hand had, was ik daar mooi een paar dagen zoet mee.

Nooit gedacht dat ik mijn vijver nog eens ingrijpend zou veranderen. Hij ligt er al bijna 10 jaar. Maar toen in september afgelopen jaar bleek dat we een van onze buitenbassins in Arendonk konden verwarmen en dat mijn vissen daar een poos op logies konden, was de beslissing snel genomen. Nu of nooit.

Veilingen zijn van alle tijd. Koi-veilingen, waar ook ter wereld, hebben één ding gemeen: overal is het een drukte van belang en het tempo van bieden is onwaarschijnlijk hoog. Wie dan ook nog eens in de gelegenheid is een veiling bij een Japanse kweker bij te wonen, moet zich echt heel nadrukkelijk op het gebeuren concentreren. Anders mist men de boot compleet en is de uitverkoren vis al verkocht voor men er erg in heeft!

Andersom kan ook en dat zorgt vaak voor een komische noot bij Japanse veilingen: een buitenlandse bieder vergeet tijdig zijn opgestoken bordje omlaag te doen en blijft onbewust zijn eigen bod verhogen!

Er zijn weinig begrippen in de koiwereld die een zo verwarrende betekenis hebben meegekregen als het begrip Fukurin. Ieder geeft er zijn eigen interpretatie aan, met als gevolg dat menigeen door de schubben de huid niet meer ziet.

Het valt ook niet mee, zo blijkt, om dit begrip in woorden duidelijk te maken. Wijs een koi met fukurin aan en leg je vinger op de plaats met het fukurin en iedereen begrijpt onmiddellijk wat je bedoelt. Maar om het tekstueel te verklaren….? Toen mij gevraagd werd om mijn versie eens op papier te zetten, heb ik me dan ook wel even achter mijn tedere oorlelletjes gekrabd. Hier is mijn poging.