Dagen om niet te vergeten

Dagen om niet te vergeten

• Bompa Borgmans
• Nog geen reactie
• 21 Mar 2018

Als je na 11 jaar nog altijd kan genieten van het kijken, controleren en selecteren van koi, dan wil dat zeggen dat je nog altijd hart hebt voor datgene wat je doet.

En dat is zo. Gisteren was het ongenaakbare winterweer omgevormd tot een koude dag weliswaar maar gekruid met een aangenaam zonnetje, en moesten we het één en ander regelen vooraleer ik naar Japan vertrek, zodat alles weer ordentelijk en overzichtelijk zou zijn.

Het andere goede nieuws was dat ik aangedrongen had dat het voorzien laatste transport van de koi dat normaal gepland was voor 4 april, verplaatst moest worden naar een latere datum.

Dit is ondertussen gebeurd, en zal het laatste transport uit het Zuiden plaatsvinden op 18 april, waardoor de druk iets meer van de ketel is.

Wij hebben ons geweldig geamuseerd gisteren, en dat zul je merken aan het enthousiasme dat we uitstralen tijdens het filmen van de koi.

Zowel Ben als ik genieten nog altijd van iets dat goed is, iets dat mooi is en vooral iets wat voor de toekomst nog veel in petto heeft.

Het enthousiasme dat we laten voelen komt uit het hart, en wij hebben er geen probleem mee om ook eens iets negatief te zeggen, maar waarom zouden we dat doen als het niet nodig is ?

Laat me vooreerst beginnen met een karashigoi die zaterdag verkocht werd tijdens het koude winterweer..

Deze moest even bijgewerkt worden, want ze had nog een zwart puntje, god weet wat het precies was op de rug. Even de koi laten slapen en het puntje verwijderd zoals je in het vervolg van het filmpje kan zien.

Ze is nog wat slaperig als Ben ze in de vijver zet, maar Pascal en Naomi zullen tevreden zijn. Ze hebben dankbaar gebruik gemaakt van de actie van Zaterdag, met dit als resultaat.

Dan terug naar ons lievelingswerk, het werk met de gosanke. Soms zijn er momenten dat we er beiden ontzettend van kunnen genieten en dat is zeker het geval met deze sanke.

Even uitleggen dat je de sanke ziet bij aankoop in het filmpje, ze was toen 58 cm, en daarna moet je even goed bekijken hoe de sanke nadien is ontwikkeld.

Ze werd zomaar eventjes 64 cm gemeten, maar bekijk die ontwikkeling en geniet van het atarashi sumi dat zich gemanifesteerd heeft op deze koi die in juli pas nog 2 jaar moet worden....toppertje hoor !

De klodders inkt voegen zich samen tot een geheel en als je ziet hoe het sumi en het hi blinken als een spiegeltje, wat zeg je dan ? Dankjewel Bompa.

Het is niet altijd goud wat blinkt, maar dit is geen goud in mijn ogen dit is een diamant. Wat een knaller, Michael mag tevreden zijn met dit wonder van de natuur….

Bij nazicht blijkt het inderdaad te gaan over een nakomeling, zij het via dochters, van mijn lievelings oyakoi Momoko waar ik altijd veel goeds van heb gezien, en zeker van dit ouderdier waar je hetzelde sterke sumi kan ontdekken, zij het niet zo talrijk aanwezig, wat in onze landen iets meer gewaardeerd wordt. Niet in Japan echter…

Ik wou het eerst niet in het nieuwsitem vermelden en enkele dagen wachten, maar ik vertrek toch naar Japan en dan is er voldoende nieuws te melden, maar hier kan ik ontzettend van genieten.

Kijk en geniet van deze kohaku die tegen de 75 cm aanhoesten. Nogmaals ik heb lang getwijfeld om deze kohaku aan te kopen, maar onderga nu eens het plezier dat wij erin scheppen, en geloof me, dat is geen “fake news”, maar “gemeend news”.

Ook haar volle zuster is een beauty waar je van kan genieten. Persoonlijk had ik deze in eerste instantie liever en schat ik ze kwalitatief nog hoger in, maar als ik de andere in de bowl van dichtbij zie, dan begin ik af en toe toch te twijfelen.

Zou jij het druppeltje op de neus weghalen of niet. Zo ja, klik op 1, zoniet klik op 2. Ik ga op 2 klikken want ik heb er totaal geen probleem mee, Ben zou het wel weghalen. Maar wat een pracht van een kohaku die je hier in de bowl ziet.

Ben praat hier over Virgin, en de meesten onder jullie zullen zich Virgin wel herinneren, maar voor diegenen die ze niet kennen zal ik nog een filmpje te voorschijn toveren. Virgin leeft nog altijd en is ondertussen 95 cm heb ik gehoord.

Misschien neem is ze wel mee naar de show, wie weet. Ik weet dat ze juist niet voldoende in hun mars hebben om een prijs te halen, maar wat geeft dat nu….mooie vissen laten zien is hetgeen ik wil, en een bekertje…ik heb er al zoveel weggesmeten….

En dan….een groot aantal niet verkochte koi naar buiten. Bekijk het 5 minuten durende filmpje. Sommige ervan zijn verkocht, de meesten nog niet. Stuk voor stuk degelijke koi, en geen afgewerkte koi, maar koi waar nog veel toekomst in zit.

Ze moeten allen nog 2 jaar worden, de meesten in deze bowl zijn van Sakai en Matsue. Dat doet me eraan denken dat ik de vele mensen moet bedanken voor het vertrouwen dat ze me geven voor de het komende Matsue event op 15 April.

Ik hoop dat ze hun kohaku kunnen te pakken krijgen, maar ik kan de kansen niet inschatten. Misschien een hatelijk systeem van Narita om telkens via het “Lucky draw” systeem te werken, maar toegegeven, eerlijk is het wel….

Ik ben bijzonder tevreden momenteel als ik in mijn vijvers kijk. Binnenkort gaan er nog velen weg, en het gaat soms pijn doen als ik al dat moois moet gaan missen, maar langs de andere kant weet ik dat er weer veel moois binnenkomt.

Voel jij ook die sensatie, het gevoel van plezier als je deze filmpjes bekijkt ? Ik geniet er nu nog altijd van en geloof me, het is makkelijker om nieuwsitems te schrijven als er iets te beleven valt, dan als het putje winter is.

Tenslotte zet ik vandaag een filmpje op Facebook waar ik een gevoelen naar buiten wil brengen over iemand die toch een zware stempel op Interkoi heeft gedrukt, en via het filmpje van 13 minuten wil ik, ondanks de tegenstellingen, toch mijn respect uitdrukken voor deze controversiële persoon, niet meer niet minder. Hij is en blijft een belangrijk radertje in Interkoi, soms geliefd, soms gehaat, maar nooit saai en altijd aanwezig….

Meer afbeeldingen