Het festival van klassebakken

Het festival van klassebakken

Het is onmogelijk om per jaar 300 showkikkers te verkopen. Het is wel mogelijk om 300 klassebakken per jaar te verkopen en er zijn er zeker tussen die de hoge toppen zouden kunnen scoren als ze de juiste begeleiding krijgen.

Zaterdag was het kijken en niet kopen, zondag was het  kijken en kopen, en dat doet deugd voor de verandering, want ik moet verkopen om de boel te kunnen onderhouden. Mensen denken wel dat ik schatten van geld verdien, maar ze moesten eens weten hoe moeilijk dit is.

Ik ga echter niet klagen want zolang ik de maandelijkse kosten kan dekken zal ik op  mijn elang verder gaan, een opgave die ik nog altijd met 110% vervul. Ik mag niet zeggen "ik", maar "wij", want Ben mag zeker niet in het verhaal vergeten worden, want hij is de echte koikenner, niet de commercieel gefabriceerde.

Het was dan ook een drukte van jewelste gisteren om koi te bowlen, zodat ik zijn hulp ingeroepen had om ook op zondag te komen helpen....en het was nodig. Het werd dus een grandioos festival van supergoede koi die hun weg naar huis hebben gevonden.

Serge en Kimo kwamen als eerste aangereden om even  koffie te drinken. Ze hadden lekkere koffiekoeken meegebracht, ik mag het normaal niet eten, maar af en toe een doodzonde wordt wel getolereerd hoop ik. Toffe gasten met een diepgaand koikichi gehalte.

Iemand die van grote brede koi houdt is Lorenzo. Het kan niet groot en breed genoeg zijn, maar het is bijzonder moeilijk om dit soort koi aan te kopen, en dan nog een deugdelijke prijs te hanteren, gecombineerd met een meer dan goede kwaliteit, een ongemakkelijke opgave.

Eerst en vooral wou hij 2 showa bekijken van het overgebleven regiment. Deugdelijke showa die al een hele tijd in Arendonk rondzwemmen en dus genommineerd worden voor een mogelijk schappelijke prijs. Te lang zitten is not done...het is dan de moment om aan te kopen.

Het was niet groot en breed genoeg, ze waren maar 68 en 63 cm en dat is wat minnetjes...dan maar naar het grotere geweld. Dan kom je ook in een ander prijskaartje terecht, zeker als ze pas binnen zijn, en zo kom je bij de 75 cm plussers, namelijk twee jumbo met allure.

Als de ene nog wat breden is dan de andere, dan is de keuze snel gemaakt, alhoewel ik al wist wat zijn keuze zou zijn. Het moet vooral groot en breed zijn, en elgordo, de ginrin kohaku zoals ik haar genoemd werd mee naar huis genomen. De showa mag nog even blijven zitten om klanten te plezieren.

Wat hebben we uit dit verhaal geleerd ? Koi die wat langer zitten worden goedkoper en ik zal er alles aan proberen te doen wat ook maar mogelijk is om ze een geschikte plaats te bezorgen. Dus mensen, waag altijd je kans, het is onderdeel van een vervelende strategie die ik helaas af en toe moet toepassen.

Volgende stap was een voorzichtige benadering, want het ging om meerdere koi waar een serieus prijskaartje aan hing. Een bowl shiro van Omosako is altijd de moeite om de bekijken. Ze zijn niet goedkoop ik weet het,  maar ze stelen toch de show in menig vijver.

Geflankeerd door de zo begeerde kohaku is het een spel van wit, zwart, rood geworden, niet overdienstelijk om naar te kijken en om van te genieten. De pop art koi zijn een plezier om naar te kijken, maar ik vraag me af wie vandaag of morgen gaat lopen met de fantastische kohaku.

Zijn de rode oogjes een bezwaar ? De vraag die je je moet stellen is hoeveel Grand Champions er rode oogjes hebben ! Het nadeel is dat ze te dikwijls moet gebowld worden, dus gaan we ze even op rust zetten en enkel bowlen als er 80 tot 90% kans  op verkoop is, anders zet ik mijn veto ! De uiteindelijk verkoop na veel beraad is een trio van serieuze koi geworden. 

Ik ga geen uitgebreide beschrijving geven van de klasse van deze koi, want dat kan iedereen zien. Mijn vijvers weer wat meer ontlast en daar ben ik niet rouwig om, de nieuwe koi zijn in aantocht en het zijn bijzonder grote kleppers. 25 mei is het einde van het voorjaar wat betreft de leveringen.

Ik heb trouwens een aanbod gekregen van Takahira Omosako met het verzoek om 6 shiro die wat moeilijker in de verkoop liggen aan te kopen, maar die wel de nodige toekomst in zich hebben om positief te ontwikkelen. Het zijn en blijven toverballen zegt Takahira, en deze zijn nu misschien iets minder interessant, maar iemand die de wereld van de ontwikkeling wil betreden zal zeker zijn handen vol hebben aan deze vrouwelijke nisai.

Een mooi verkoopverhaal, maar 6 vrouwelijke Omosako van klasse zijn niet te versmaden. Bovendien zullen ze prijstechnisch nog bepaalde mogelijkheden bieden voor klanten die toch gefascineerd zijn door de shiro van Omosako. Hij heeft me beloofd om deze week de afzonderlijke foto's, filmpjes en certificaten door te sturen, zodat ik ze nog iets beter kan bekijken en er een prijskaartje op kan hangen.

Een klassebak, ik kan het niet beter omschrijven. Bekijk dit filmpje goed. Ik heb zelden een koi zo positief zien evolueren. Bekijk die kop eens goed, en geniet van de uitstraling van deze tancho kohaku. Toegegeven het shiroji is op dit ogenblik nog niet optimaal, maar dat is vermoedelijk ook de reden dat ik ze heb kunnen aankopen. Ik zie echter verbetering en ik ben er heilig van overtuigd dat het wit zal opklaren. Woorden zijn niet nodig....

We zijn nog niet aan het einde van mijn lang verhaal, want ik heb nog meegedaan aan de veiling van Narita, waar ik na lang sukkelen toch nog 2 bijzonder interessante sanke van Sakai FF heb kunnen aankopen.

Een hele strijd en dikwijls moet ik passen. Soms geef ik echter niet af en wil ik persé de koi in kwestie. Het zijn er 2 geworden en het grote voordeel is dat ze nog dit seizoen azukari blijven bij Narita. Ik weet ondertussen wat hij kan wat betreft het ontwikkelen van een koi. Top of the bill, 2 sanke van een topkweker bij een topdealer in Japan, wat wil je nog meer. Wie ook eens een sanke bij Narita wil laten overwinteren moet kiezen uit deze 2 beloftevolle sanke. Ik zet ze later in het overzicht.

Toen werd het tijd om enkele mango in de nieuwe quarantaine te zetten. Een leuk evenement, en ik zal er van de week een verhaal aan wijden, want we willen ze zaterdag gaan overbrengen. We gaan dit doen met de nodige inwijdingsrituelen, dus mensen die interesse hebben, bekijk het filmpje van de eerste mango die overgezet werden.

Toen ik eindelijk dacht dat mijn drukke voormiddag ten einde was, moest ik nog een filmpje maken van een showa voor een klant die me graag aan het werk zette op mijn vrije dag. En dan offer je je maar weer op. Deze showa van Izumiya was de boodschap. Zo gezegd, zo gedaan....en dan was er eindelijk rust.

 

Meer afbeeldingen

Het festival van klassebakken: afbeelding 1
Het festival van klassebakken: afbeelding 2
Het festival van klassebakken: afbeelding 3

Laat Een Reactie Achter

4 reacties

Ben Brons

555


Dick

555


fred

555


interkoi

555


Openingsuren

Zaterdag: Van 11.00 tot 14.00 uur.
Wil je later op zaterdag komen, maak dan even een afspraak
Zondag: Van 10.00 tot 12.00 uur, of nadien op afspraak.

Overige dagen: op afspraak.
GSM: +32 (0)478 36 74 74

inlove funny surprised sad angry thumbsup yesimage/svg+xml noimage/svg+xml