Het wordt stilaan tijd

Het wordt stilaan tijd

• Bompa Borgmans
• Nog geen reactie
• 25 Aug 2018

Ik moet nieuw materiaal op de kop kunnen tikken. Het wordt tijd dat mijn voorraad aangevuld wordt.

Weliswaar zwemmen er nog een aantal interessante koi rond, en die doen het zelfs bijzonder goed, maar om de één of andere reden behoren ze momenteel niet tot de genomineerden.

Mijn gevoel staat echter op voorzichtig. Vraag me niet waarom, maar ik ben voorzichtig in mijn voorspellingen naar de nieuwe aankopen. (dat gevoel is eigenlijk altijd goed)

Mijn eerste najaars Japanreis zit er aan te komen, en ik kijk er naar uit. Maar tegelijkertijd ben ik mij bewust van de verantwoordelijkheid.

Ik probeer mijn doelstellingen te fixeren, maar bedenk dan dat dat absoluut niet nodig is. Het zijn weer de gelegenheden die ik zal moeten aangrijpen, en we zien wel waar het schip strand.

De yen is gedurende het jaar vrij stabiel gebleven, en dat is ook al een goed gegeven. Ik ben natuurlijk benieuwd wat er bij Momotaro op het programma staat na de problemen dit jaar met de overstromingen.

Zelf ben ik vermoedelijk 2 dure koi kwijt, namelijk deze tosai van 38 cm en haar zuster van 37 cm. Beiden zijn koi die interessant zouden zijn als nisai, maar vrij duur waren.

Zelfs toen ik ze kocht vond ik de prijs al behoorlijk, maar je kan er weinig tegen doen. Je moet meegaan in de flow, anders krijg je niets te pakken, en daar heb ik een bloedhekel aan.

Gelukkig waren deze nog niet verkocht, anders was het weer een grote teleurstelling voor de respectievelijke eigenaars. Altijd een hachelijk gegeven.

Ontwikkelen de koi goed, zeker en vast geen probleem, ontwikkelen ze niet goed, dan is het weer tandenknarsen. In principe kan ik er weinig aan doen, maar over het algemeen zijn de resultaten toch positief.

Er zitten echter nog 23 verkochte koi in Japan, en het is keer op keer toch weer een spannend gegeven om ze na een mudpondjaar weer te zien.

Ondertussen gaat het leven gewoon verder en gisteren heb ik 2 koi gebowld die reeds verkocht zijn, maar die ik toch even wou checken.

Deze sympathieke kujaku zwemt nog steeds bij mij rond, kwestie van de eigenaar om de koi pas in september over te zetten. Toch redelijk gegroeid van 32 naar 37.5 cm en dat in mijn vijvers….

Hij was de overwinnaar in Japan op de koishow aldaar, en deed het nog eens over op de Euregio koishow, een winnertje dus….

De machtige kohaku van Takigawa moest ik eventjes door mijn handen laten glijden. Ook deze verlaat ons pas in september....kwestie van dezelfde eigenaar....

Het is geen softie, want ze heeft niet graag dat ik ze aanraak. Ze is wispelturig, wat dominant, maar dat is een beetje eigen aan alle Takigawa koi in mijn ogen. Ze laten niet graag met zich sollen, maar staan uiteindelijk misschien ook dichter bij de natuur….

Ik kan ontzettend genieten van deze koi en kan nog altijd niet begrijpen hoe deze van een aangename kohaku zonder meer geëvolueerd is naar deze krachtpatser. Zo zou iedere koi moeten evolueren, en mijn vijvers zouden vol moeten zitten met dit soort koi.

Stel je voor…100 kleppers van dit formaat….10% heb ik al bereikt, nog 90% te gaan….

Meer afbeeldingen