In het koimekka

In het koimekka

• Bompa Borgmans
• Nog geen reactie
• 19 Oct 2008

Als grote gebeurtenissen hun schaduw inderdaad vooruit werpen, hadden we vandaag beslist de gehele dag in het pikkedonker gezeten. Want onze eerste dag bij Momotaro was er een uit het boekje, een bezoek om nooit meer te vergeten, wat heet, een visite om in goud in te lijsten.

Wanneer je op het enorme complex van Momotaro - trouwens prachtig gelegen langs een brede rivier met op de achtergrond de prachtige heuvels van Yokohama (sorry, we bedoelen OKAYAMA) - bent gearriveerd dan is het eerste wat iedereen doet, de greenhouse met de 1500 ton vijver opzoeken. En wij zijn in dat opzicht niet anders en het was dan ook maar even later dat we met zijn allen, hangend over een redelijk gammele reling, de showkanjers van Momotaro stonden te bewonderen. Het hart kloppend als een huisorkest, een forse krop in de keel en de ogen tot het uiterste uitgepuild.

Ik heb veel karpers gezien in mijn leven en best wel veel koi eveneens, maar hier kan je je uren vergapen aan al dat moois dat aan je voeten voorbij zwemt. De ene 90 cm vis na de andere, sanke, kohaku en showa, het maakte niet uit; het zwom er. Luc had zijn oog laten vallen op een wondermooie, dikkoppige maruten kohaku van dik in de 80 cm en de vis zag er nog een stuk beter uit dan op de foto die we vooraf hadden toegezonden gekregen. Kortom, onderhandelingen zijn bezig om deze geisha naar Arendonk te krijgen

We kunnen er in brede bewoordingen heel lyrisch over schrijven, zullen dat ook nog binnenkort wel doen, maar aangezien hier de klok de twee uur snachts nadert, houden we het maar kort.

Benieuwd naar de auction vis, was onze eerste opdracht de controle van onze aangekochte pronkstukjes. Die waren enkele dagen te voren uit de mudpond gevist. Het bleek dat volgens Maeda San zo'n 80 procent van de veilingvissen zich buitengewoon had ontwikkeld en een zeer forse groei had ondergaan. Gemiddeld waren onze koi 22 cm gegroeid met uitschieters tot 27 cm! Bij zo'n 20 procent van de vissen was de ontwikkeling wat achter gebleven, zodat hier ook maar weer eens blijkt dat het verblijf in een mudpond geen absolute garantie biedt.

Op de foto,s een tiental auction koi gekocht door klanten zowel op foto als op film en we zullen de komende dagen deze lijst steeds blijven aanvullen. Maar laten we eerlijk zijn: deze koi zijn toch om te smullen (niet letterlijk bedoeld).

Momotaro heeft een nieuwe showa bloedlijn ontwikkelt, die volgens eigen zeggen van buitengewone kwaliteit is. Vissen met een geweldige body, enorme groeipotentie en met veel opkomend sumi. De eerste tosai worden in november geveild, maar - en dat is het leuke - wij zijn de eersten die er een aantal van mochten selecteren. Dat hebben we gedaan een 300-tal komt binnenkort naar Arendonk. Watch this space, want de verwachtingen zijn mede door het enthousiasme van de Maeda-crew over deze nieuwe bloedlijn hoog gespannen en Luc is dan ook in de zevende hemel. De bloedlijn word gevormd door Mako, Bentley en een Danichi showa, waarover later meer.

Zelfs een dag als deze kent nog zijn eigen hoogtepunten. Ik had er bij Daisuke op aangedrongen een vis (of meer) van zijn yonsa en gosai te mogen selecteren. Welnu, het werden er meer. Bij het zien van al deze el-doradoachtige vrouwelijke schonen, waanden we ons weer kind. Bij mijn eerste keuze - een showklasse sanke van 78 cm - stapte ik van louter geestdrift met mijn ene voet middenin de bowl! Niet zo erg zou je zeggen, maar nu kan ik Luc niet meer op zijn huid zitten met het verschil tussen Yokohama en Okayama, want die begint natuurlijk gelijk over een bowl als voetenbad!

Ik pikte er vervolgens een beste Kohaku uit, van een type dat mij zelf zo aanspreekt, dus met het nodige vlees op de graten, waarna we vervolgens compleet door het lint gingen met een door Luc gekozen Shiro Utsuri met een body om te zoenen en een menware, nou ja, kijk de foto maar. Er volgden nog drie 80plus cm sanke - we konden het niet laten - en met een zucht van verlichting kwamen we tot de conclusie dat de portemonnee na amper een eerste dag al vrij plat geworden was, maar dat we niettemin hier een slag geslagen hadden.

Rest nog te vermelden dat de Maeda-family ontzettend gastvrij is en ons perfect heeft verzorgd. Even vragen aan Luc wat we vandaag gegeten hebben: gekookte makreel met Japanse groenten, Koreaans fondue met spicey groenten, kobe bief en goed gezelschap in de vorm van Brian, Rob en David.

Tune in morgen, want speciaal voor ons gaat men een zestal van Momotaro's oyagoi presenteren, variërend van 101 tot 107 cm! De batterijen van de camera's zijn opgeladen maar de onze zijn nu leeg. Welterusten!

Luc:

Ik heb ondertussen reeds een tiental vissen op dit nieuwsitem gezet van de eigenaars van de veilingvissen. Er staat bij vermeld hoe groot ze geworden zijn en onder de knop "koi in mudpond" vind je bij de respectievelijke vissen een nieuwe film. Niet verschieten van de kwaliteit, want wij zijn er ook ziek van geworden.

En nu gaan we slapen, want het is ondertussen 3.30 uur en we moeten er om 7 uur uit.