Lange maar interessante koidag

Lange maar interessante koidag

• Bompa Borgmans
• 3 reacties
• 03 Mar 2020

Wel heel weinig gekocht. We waren vooral naar de aanbiedingen van de veilingvissen op zoek en hebben er een aantal kunnen spotten. Met andere woorden 5-600 km rondgereden, en weinig gescoord. Alle tosai waren overal al weg, maar dat vond ik niet zo erg.

De interessantste gebeurtenis vond ik deze morgen de selectie bij Momotaro van de volgende veilingvissen. Ik heb er een wat langer filmpje dan gewoonlijk van gemaakt. In eerste instantie zie je Maeda San de koi aanwijzen waar ze naartoe moeten, 

Sommigen moeten door blijven groeien voor de volgende veiling, de overige worden aangeboden. Wie dan eerst pikt krijgt de beste, maar betaald ook de hoogste prijs. Het mooie van het verhaal was dat ik voor een klant een vrouwelijke tancho moest selecteren, en ik kreeg 3 vrouwelijke tancho aangereikt. Niet de beste, niet de slechtste, maar wel vrouwelijk.

Bij de vorige zit je nog het met probleem dat je niet precies weet of het man of vrouw is, maar dan ga ik er altijd van uit dat het mannen zijn. Maar Momotaro mannen kunnen ook geweldig zijn. Deze vrouwen kreeg ik dan nog voor een schappelijke prijs aangeboden, maar ik denk dat de meeste klanten problemen zullen hebben met de stip. 

In ieder geval is het een mooi filmpje geworden. De veilingvissen waren nog even niet te zien, dus moesten we een statie verder. Wij zouden graag de veilingkoi zien van Konishi, daar kom je zo maar niet binnen. Het was wel bijna 200 km rijden, maar dat hadden we er graag voor over.

De Konishi Koifarm is in het midden van Hiroshima gelegen. Ik kon me niet goed voorstellen wat ik moest verwachten, maar toen we eraan kwamen was de zaak gesloten. Na bellen konden we niemand bereiken. Ik heb er wat foto's van gemaakt, maar dat was ook alles. Morgen gaan we er vermoedelijk naar terug, en dan kan ik jullie misschien meer vertellen.

Volgende patiënt was Sakai Co, de nonkel van Kentaro, maar de zaak wordt geleid door zijn zoon. De farm is in opbouw, en er zit toekomst in, maar nu is het nog in de beginfase. Eerst en vooral wilden we de aangeboden koi zien op de Chugoku veiling.

Ik ga er niet veel doekjes om winden, zij was meer dan geweldig. Wie dit niet graag ziet, moet stoppen met de hobby. Er is één groot nadeel aan, het startbod op de veiling is 3 miljoen yen. Het lijkt toch wel dat ze zot geworden zijn hier en spelen met miljoenen net zoals wij met duizend euro spelen, maar ja...als ze dat kunnen krijgen voor een koi ! Het blijft een kwestie van bod en aanbod, en voorlopig zijn de Japanners nog aan de winnende hand, en worden de koi momenteel duurder en duurder.

Ik had er ook nog een kohaku zwemmen die azukari blijft. Het zijn koi die minder geforceerd worden opgegroeid, dus nu nog even minder imposant, maar de kwaliteit is er en volgend jaar zie je gegarandeerd een pracht van een kohaku. 

Ook hier alle tosai uitverkocht en we hebben een kijkje genomen naar het aanbod van nisai dat er nog over was. Het is een ander type koi met zwaar sumi waar Europeanen over het algemeen vrij veel last van hebben. Maar nu weten we wat er te koop is.

Op naar de volgende kweker. Een kweker waar ik wel bewondering voor heb, maar nooit veel van gekocht. Wat ik wel weet is dat hij een heel populaire showa aanbied op de Chugoku veiling, en die wil ik graag laten zien. Volgens Tamaura San heel populair bij de kijkers.Het startbod is 500 000 yen, inclusief een jaar azukari, en hij denkt dat ze juist over 1 000 000 yen zal gaan. We zullen het nooit te weten komen, tenzij je voldoende biedt.

Vorig jaar kocht ik bij Tamaura een dijk van een kohaku. In mijn ogen een wereldvis. Dit zijn wel kohaku die je moet begrijpen. Het zijn kohaku met zacht beni dat rijper wordt naargelang ze ouder worden, maar van een kwaliteit die je zelden tegenkomt. Een pracht van een kohaku, laat het door mij gezegd zijn.

Ze heeft misschien niet de geforceerde uitstraling van de Momotaro of de Sakai, maar geloof me, als ze nisai zijn, spreek je van een andere koi. Ik ben heel blij om deze aangekocht te hebben en denk erover om de eigenaar te vragen om deze nog een jaar azukari te geven.

Voor een andere klant moest ik een maruten kohaku zoeken van soortgelijke kwaliteit. Ik vond er twee, en natuurlijk zette ik die even in de bowl. Ik wist dadelijk welke is wou, juilie ook ? Zoek straks maar onder nieuwe koi aanwinsten dan kom je het wel te weten. Zalige kohaku met het juiste beni op een spierwit lichaam.

Dat was het wat betreft Tamaura, maar we hadden nog wat tijd over. Dan maar 200 km terug en opnieuw naar Momotaro zodat we de veilingkoi konden bekijken. De koi die ik wou zien heb ik bekeken en zet ik even op een rijtje.

Het blijkt tancho week te zijn want ook voor klanten moest ik een paar tancho filmen waar ze op konden bieden. Hier zie je ze alle 3 in de bowl, en maak je keuze maar. Het zijn achtereenvolgens nummer 26-28 en 29 op de website van Momotaro. Ik hoop er 2 te pakken te krijgen, maar of het lukt weet ik niet.

Het pronkstuk is ongetwijfeld deze ginrin kohaku, nummerke 43. Hier zijn hele hoge verwachtingen van, en de prijs zal ook navenant zijn. Het filmpje is wel met telefoon gemaakt. De 2de  is ook een ginrin, nummerke 31, wat kleiner maar een bijzonder mooi beestje. Ze zal niet groot worden, maar hier moet het de schoonheid winnen van de grootte. Hopelijk kan ik ze aankopen voor het bod dat ik mag uitbrengen.

Een paar koi die ik zelf wil aankopen zijn de volgende:

Sanke 53 

Sanke 52

Ginrin kohaku 45

Sanke 62 Niet goedgekeurd

Toen werd het donker, en moesten we helaas stoppen. Misschien dat we morgen of zo nog wat tijd vrij kunnen maken, maar ondertussen kunnen jullie je koihonger wel stillen hoop ik.

 

Meer afbeeldingen