We zijn bijna aan het einde

Bompa Borgmans
1 reactie
06 Jun 2023

Volgens mijn informatie moeten er nog 12 koi opgehaald worden en dan is het zover. Het blijft ieder jaar een moeilijke periode in het voorjaar om alle koi gezond en wel bij de klanten te krijgen. Het drukt een stempel op je verantwoordelijkheidsgevoel dat je moeilijk kan omschrijven.

Om 7.30 uur was Kristofer reeds paraat om zijn koi op te halen. Niet van de minste. Hij was naar de Euregio show geweest waar ik normaal ook zou aanwezig geweest zijn, maar door omstandigheden verlet moest maken. Het is altijd een belangrijk moment als hij zijn koi komt ophalen. En ditmaal ging het niet over 1 enkele koi, maar 4 serieuze kleppers. Laten we ze even voorstellen.

De kindai showa van Dainichi - 75 cm

De kohaku van Hoshikin - 75 cm

De tancho showa van NND - 65 cm

Dat waren in ieder geval al de 3 koi die aangekocht werden, maar hij wou nog enkele andere koi zien die op zijn verlanglijstje stonden. Hij heeft een zwak voor de koi die groot worden en vooral voor de 2 mukashi ogon die nog altijd bij mij rondzwemmen.

Deze dan maar even in de bowl gezet, samen met de karashigoi van Hirasawa, want die stak ook zijn ogen uit. Iets te vroeg om aan te kopen, maar als het einde dit jaar wordt, zal hij zeker een move doen om ze aan te kopen, dat kan ik nu al incalculeren. Nu moet ik eerlijkheidshalve ook toegeven dat ze er geweldig uitzien of niet ? Ze waren allen respectievelijk 72-73 cm.

Een koi waar hij al lang op zat te broeden, maar prijstechnisch aan de hoge kant was, werd ook even in de bowl gezet. De formidabele tancho showa van Momotaro. ondertussen ook 75 cm gemeten. En ja, zonder dat ik de boel moest forceren bereikten we een overeenkomst en werd dit prachtig dier ook ingepakt om naar Zweden te verhuizen.

Deze morgen kreeg ik dan een whatsapp berichtje aan met de volgende tekst: Hi we are back in Sweden 14 h some queue in Germany but they are in good condition. I send more pictures tomorrow. Thanks for everything. Tegelijkertijd ontving ik een kort filmpje van de koi.

Ik ben altijd bijzonder blij als de bevestiging komt dat alles goed is aangekomen. Je leeft erin mee natuurlijk, en het gaat hier niet over bakvisjes. Het zijn niet de eerste jumbo die ik over lange afstanden verzend, maar toch is het altijd spannend en ben ik blij dat ik ze goed verpakt heb. In dit geval heb ik ook ijszakken gebruikt om de koi koel te houden tijdens hun reis.

Daarna was het de beurt aan Sjakie om zijn koi te komen ophalen. Hij kwam met een hele delegatie uit het Noorden van Nederland, zomaar eventjes 3;5 uur rijden. Ook respect hoor...je moet het er maar voor over hebben. Deze koi zaten al een hele tijd in Arendonk, dus ik ben toch blij dat ze opgehaald werden.

Het ging in dit geval over de tancho showa van Isa en de bijzonder mooie showa van Kibi. De tancho showa werd via Ryuki Narita aangekocht en was serieus verandert tijdens zijn verblijf. Zo zag hij eruit bij aankoop. Een serieuze verandering dus.

Voor de showa van Kibi heb ik altijd een zwak gehad. Ook deze werd een jaar geleden aangekocht, op een Choguko veiling als ik me niet vergis. Dit is het filmpje bij aankoop.Om de één of andere reden zijn de showa van Kibi moeilijk te verkopen. De reden is mij onduidelijk. Ligt het aan de naam van de kweker ? Ik vrees van wel...zonde want het zijn stuk voor stuk prachtige showa voor een rendabele prijs.

Ook van Sjakie kreeg ik een filmpje aan na zijn lange reis naar huis. Dit was zijn schrijven na aankomst: Vissen zijn goed aangekomen en zwemmen lekker rond. Op bijgaande filmpje ziet u veel interkoi vissen waaronder de mango, izumiya showa, maruten kohaku van momotaro, de sanke van taniguchi, de ochiba en natuurlijk specialekke met nog steeds de naam rio. (Tof om te horen en te zien)

Sjakie baat trouwens een cafetaria uit daar in het hoge Noorden, genaamd de Gieterij. Dus mensen, je weet waar je moet zijn als je in de buurt bent van Groningen. Bovendien had hij voor mij de "Groningse worst" meegebracht, waarvoor dank.

Ik post er hier een paar foto's van bij, dan kan je altijd kennismaken met zijn cafetaria. Tenslotte nog een woordje uitleg over de veiling van gisteren. Het is en blijft een moeilijk gegeven. Er wordt geboden, maar slechts éénmaal. Misschien moet ik er toch maar mee stoppen, want het is meer een weggeef actie dan een verkoop actie en daar heb ik een bloedhekel aan.

Michael heeft me gevraagd om nog eens een veiling te organiseren want hij heeft te veel éénkleurigen en die wil hij tegen een spotprijs op de markt brengen. We zien wel waar het schip strand.