Bloed, zweet maar geen tranen

Bloed, zweet maar geen tranen

• Bompa Borgmans
• 6 reacties
• 14 Jun 2020

Gezegende zaterdagen zijn het als de zon schijnt en iedereen tevreden is dat het echte koigevoel weer boven komt. Het levert ook prachtige films op van prachtige koi, je kan het allemaal hieronder terugvinden.

De filmpjes zijn ondertussen volop aan het uploaden, want als ik ze de dag ervoor al upload dan heeft iedereen ze al gezien, en dat wil ik eigenlijk niet. Daarom dat ik s'morgens wat meer werk heb, want ik moet alle filmpjes van de juiste codenummer voorzien om mijn systeem te handhaven. Een systeem waarbij ik voor iedere koi een volledige geschiedenis kan meegeven indien gewenst.

Zo kan ik het levensverhaal van iedere koi schetsen aan de hand van filmpjes, van aankoop tot wat ze nu zijn, een onvoorstelbare bibliotheek van informatie. Vraag het en ik toon het !

Nu was het gisteren een loodzware dag, maar zo eentje die ook een ontzettende voldoening geeft. Koen kwam van Aalst om een keuze te maken uit de ginrin van de 50% actie. De keuze werd snel gemaakt en ook hierbij overheerste de grootte die het pleit beslechte...dankjewel zeggen ze dan in Japan.

En plotseling was het of iedereen op hetzelfde tijdstip had afgesproken, want ze kwamen allemaal bijna samen aangereden. Nu had iedereen gelukkig de tijd, dus er was ook geen dwang. Welke koi er eerst werden bekeken en gebowld weet ik niet meer precies, ik denk dat Johan eerst aan de beurt was samen met Mark die van verre kwam.

Dit leidde tot het bowlen van 3 sansai van Momotaro die nog altijd tot de verbeelding spreken. Mark en Ilse hadden hun keuze vlug gemaakt en één van de sanke zal binnenkort naar Deventer verhuizen. Daar krijgt de sanke een goede thuis daar ben ik zeker van. De andere 2 sanke werden speciaal voor Johan gebowld, maar die moet er nog rustig over nadenken. Een niet verkochte sanke, de laatste uit de groene soep vijver, werd ook even besproken. Alle kwaliteiten zijn aanwezig, enkel zijn koppeke doet haar de das om. Let it be...

Eénmaal dit gedaan werd op verzoek een bowl met de Momotaro tosai samengesteld. Rudy liet zich verleiden door sanke 2006023, terwijl Wim voor de sanke 2006001 van deze serie ging. De tancho showa was het paradepaardje en werd uitverkoren door Pierre en Amber, je weet wel...met die prachtige vijver....trouwens nog altijd een lust om naar te kijken.

Tussendoor voor mezelf nog een kohaku gebowld. Een kohaku die mij nog altijd veel plezier doet, heel zuiver met een speciaal patroon dat mij zeker en vast bekoort. Dit zijn toch kohaku die je niet uit het oog mag verliezen, en neen die komt zeker niet onder de 50% koi te zitten.

Op naar de kleintjes, de Izumiya showa, vertederende beestjes. Henry had er 2 uitgekozen en wij denken dat ze op langere termijn aan veel eisen zullen voldoen. Interessant zou zijn om in de toekomst enkele van deze door Narita geselecteerde showa een update te ontvangen. Van de 102 koi die hier zijn, blijven er nog een 40-tal over, en er zitten veelbelovende showa tussen.

En dan heb je Dieter. Hij komt uit het verre Kortrijk, toch wel 200 km van bij mij vandaan om naar zijn fel geprezen sanke te komen kijken. Zijn vijver is nog niet klaar, en daarom zal deze ook mee in de opgroei gaan, maar wat een hebbeding. Hij was er op tijd bij om deze aan te kopen, want er stonden veel anderen klaar om toe te happen. Well done Dieter, en hij heeft het hart op de juiste plaats.

En Ben moest er ook nog een paar in de bowl bekijken. Ja hoor, hij wil ook nog altijd onze koi opvolgen. Een kohaku die we zelf hebben uitgekozen op de veiling van tosai in november 2018 samen met een sanke uit oktober 2018. We gaan er geen woorden aan verspillen, ga ze maar zoeken, maar niet onder het 50% aanbod. En dan nog een bowl met 2 showa, waar Ben wel een duidelijke boodschap bij geeft. 

Als men over vrouwelijke tosai spreekt, dan spreekt men ook van duurdere uitgaves. Er is tijd voor nodig en deze showa is vrouwelijk en tevens dubbel zo duur als de tategoi mannen. Ze moet het afleggen tegen de verkoopsdrang van de onuitgegeven charme van deze prachtige mannen, maar of ze dit zal blijven doen is nog een vraag die moet bewezen worden. Wacht tot einde jaar dan weten we al meer, maar deze showa zou ik niet onderschatten.

Dan was het de beurt aan Daan en Robin. De maruten sanke was haar ideale beeld van een sanke, en dat werd beloond met een definitieve aankoop. De goshiki werd al aangekocht enkele maanden geleden, dus gingen beiden mee naar huis. Voorwaar een prachtig duo dat naar een toekomstig nieuwe vijver zal gaan. Op verzoek van Daan nog een sanke gebowld, maar dan eentje voor de toekomst. Een ding moet je hem wel toegeven, hij heeft er oog voor....

Als allerlaaste kwam Jan Hendrik aan de beurt. Het is niet altijd de bedoeling om een koi te kopen, of soms wel, maar hij vertrekt altijd wel met één koi of meerdere koi. Gisteren werden het meerdere koi, zij het wel kleine. De showa van Izumiya behoorde wel tot één van mijn lievelingen, en de mango wou ik eigenlijk niet verkopen. De ginrin oshiba sluit de rij, daar heb ik er nog veel van.. En weet je wat ? Ze werden alle drie naar huis gebracht in de prachtige transportbox, zeer op prijs gesteld door Jan Hendrik.

En toen, toen iedereen weg was, ben ik in het zwembad gesprongen....einde van de heerlijke dag.

________________

FOTO VAN DE DAG

________________

FILMPJE UIT DE OUDHEID - 2006
Wie herinnert zich deze kohaku en wie herinnert zich het evenement met de 156 tosai van Momotaro

________________

FILMPJE VAN EEN KLANT

________________

________________

Meer afbeeldingen