Het was me het dagje wel

Het was me het dagje wel

• Bompa Borgmans
• Nog geen reactie
• 17 Mar 2019

Druk…druk…druk, ze kwamen precies allemaal als afgesproken op hetzelfde moment. Dus was het even allen in de wachtrij.

Jos en Lizette waren al een jaar of 2 niet meer langsgekomen. De drukte in het bedrijf was overweldigend, waardoor de koi op een 2de plaats kwamen, maar het aanbod betreffende het azukari onderdeel deed hun besluiten om nog eens langs te komen.

Maar eerst wou Jos nog een mannelijke showa zien die vorig jaar aangekocht werd op de veiling als 37 cm grote tosai.

Vandaag de dag werd hij 58 cm gemeten en kwalitatief is hij er zeker niet op achteruitgegaan. Maar dit zou hij niet worden, dus de optie is er terug afgenomen.

Achteraf begrijp ik het wel, want Ben had zijn zinnen gezet op een sanke van Momotaro die hij eigenlijk zelf wil blijven opvolgen, en doordat er een goede relatie is tussen Jos en Ben kan hij deze in de toekomst zelf opvolgen…nu snap ik hem….

Toch wou Jos nog enkele andere zien uit deze selectie en toe kwam Lizette op de proppen met een eigen keuze.

Om een lang verhaal kort te maken was de keuze eigenlijk snel gemaakt en werden beide sanke aangekocht die ook deel gaan uitmaken van de opgroeifaciliteit dit seizoen…

Ondertussen kwamen Bart en Johnny kijken naar een kujaku van Taniguchi die ik begin 2018 had aangekocht….maar….

Ik kreeg een bericht aan van Bart met de volgende mededeling: Ik heb besloten de Kujaku niet te kopen, ik ga na het zien van het bowlen op zoek naar een mooie Showa of Kohaku, hier heb ik vandaag meer van genoten dan van de Kujaku.

Dus weer mis poes, maar met een goed einde…blijkbaar had Bart iets te veel naar Ben geluisterd en heeft zich laten ompraten om op zoek te gaan naar één van de 4 showa die ben vorig jaar uit de selectie van de 1703000 reeks heeft meegenomen en verder heeft laten opgroeien bij hem thuis.

Een mooie gelegenheid dus om aan de lezers het vervolg te laten zien van het verhaal van vorig jaar toen Ben aanbood om 4 showa mee naar huis te nemen en deze bij hem te laten opgroeien. Dit om aan te tonen hoe goed deze showa wel zijn….

Ze zijn ondertussen terug gekomen en dit is het resultaat…oordeel zelf. Uiteraard is het mooi om de koi te zien bij aankoop zodat je kan vergelijken.

Showa 1703013 - Showa 1703014 - Showa 1703055 - Showa 1703063.

Nu we toch in de vijver bezig zijn waarbij de koi overwintert hebben en de goede mood zat er in, besloten we om wat meer koi te bowlen. Dat mocht wel na 4 maanden inactiviteit.

Deze kohaku van Matsue werd vorig jaar aangekocht door mijn goede vriend Edgar, drie of 84 jaar en ieder jaar 5-600 km rijden om een koi aan te kopen. Respect hoor….ze heeft de winter goed doorstaan….

Een bowl uit dezelfde vijver, ook met koi die 4 maanden uit roulatie waren, maar OMG wat waren deze positief veranderd. 4 maanden zonder eten, maar dat heeft ze absoluut niet gedeerd.

Het was de eerste keer dat ik koi die ik in oktober had laten overkomen uit Japan en die ik niet binnen maar buiten in een onverwarmde vijver heb laten kennismaken met onze winters, na hun quarantaine periode uiteraard.

Ik had geen andere keuze, want het leger dat nog binnen moest komen was enorm en dit was de enige oplossing die ik had. Maar wat een leerschool. Bekijk de koi maar eens goed, en oordeel zelf. Het resultaat levert weer de nodige know how op die onontbeerlijk is in het koihouden.

Maar we zijn nog niet aan het einde van ons latijn, want de flow zat er goed in. Een aantal showa uit dezelfde vijver…laat ze maar ontwikkelen, ze komen er wel. Snuiven jullie deze kwaliteit ook op ? Zalig om te zien hoor….

In de gauwte nog een showa in een bowl laten zien voor een klant, één van de weinigen en één van de laatste niet verkochte die nog binnen zitten. Met zijn 63 cm een afgewerkte showa, showwaardig en wie weet is er nu wel een koper voor….

Als allerlaatste een kindai showa die we niet graag in een bowl zetten omdat ze zo groot is, maar die we een onderhoudsbeurt moesten geven. Sinds de aankomst was er een kleine ontsteking die maar niet weg wou gaan, en het werd tijd om dit even te verzorgen.

Niet eenvoudig want het zijn geen visjes van 30-40 cm, integendeel. Hier zijn we met 2 man nodig om het gevaarte onder controle te houden, maar gelukkig is alles goed verlopen. De ontsteking goed verzorgd en nu maar hopen dat het snel wegtrekt.

Zo, ik heb mijn verhaal vertelt, ik laat de rest aan jullie over…

Meer afbeeldingen