Invasie van de fransen

Invasie van de fransen

• Bompa Borgmans
• 1 reactie
• 27 Feb 2020

Ze kwamen van verre. Bijna 700 kilometer moesten ze verteren om hun koi te komen ophalen. Er werd lang naar uitgekeken en eindelijk was het zover. Sebastien en David arriveerden rond 15.30 uur in Arendonk, vermoeid maar gelukkig.

Blijkbaar komen ze graag naar Interkoi, en al dadelijk word ik verwend met de Franse lekkernijen, paté en witte wijn met daarbij speciale koekjes zoals je kan zien. Natuurlijk word ik graag verwend en we zullen de witte wijn uit de Macon streek ten gepaste tijd opendoen.

David kwam naar zijn showa kijken die hij verleden jaar aankocht. De verandering tijdens de winter was opmerkelijk en deed hem blijkbaar veel plezier. Hij houdt van klassieke showa en ik  kan hem geen ongelijk geven.

Dit zijn koi waar wij het eigenlijk voor doen, dit zijn koi waar toekomst in zit. Een klassiek voorbeeld dat aantoont dat je geen afgewerkte koi moet kopen, maar koi die je kan uitlezen en hopen dat ze waarmaken wat ze in zich hebben. Niet eenvoudig, maar als ik je het filmpje bij aankoop laat zien, anno oktober 2017, dan weet je wat ik bedoel.

De vraag die je je kan stellen is eenvoudig ! Zou ik haar op dat moment aangekocht hebben, wetende dat ze vrij prijzig was ? Ik weet bijna met zekerheid te vertellen dat dit maar weinig mensen zullen aannemen, hoe goed wij het ook proberen uit te leggen.

De volgende vraag die je je moet stellen is of je deze showa op dit ogenblik met deze body, uitstraling zou aankopen, een showa die we eigenlijk en nog steeds tategoi zouden kunnen noemen omdat zijn volledige voltooiïng nog niet volbracht is. Hier zit nog rek op, en hier zijn veranderingen nog steeds aanwezig; Ze werd gisteren 68 cm gemeten en ik weet zeker dat ze nog een hele toekomst voor zich heeft.

Sebastien heeft gebruik gemaakt tijdens mijn vakantie om koi aan te kopen die in promotie stonden. Kan je hem ongelijk geven ? Zijn meest aanlokkelijke aankoop was de sanke van Sakai FF. Een filmpje van december 2019 vertoont nog niet de verlangde sumi integratie. De vraag is of het zal komen.

In het volgende filmpje zie je alle 3 de koi die hij aankocht op een rijtje en ja hoor, het sumi is al volop aan het doorkomen, wat een goed gevoel gaf, want het sumi zat op de juiste plaatsen. De kohaku in het begin van het filmpje is gebouwd zoals Jerommeke, een krachtpatser. Deze werd aangekocht in december 2018, en ik ben blij dat ze haar weg gevonden heeft naar Frankrijk. De derde kohaku is een koi uit de Narita serie zoals ik het noem, en stamt uit het voorjaar van 2019. Alle 3 de koi verhuizen naar regio Macon, een bekende wijnstreek in het departement Saône-et-Loire.

Natuurlijk kan je niet anders dan ook wat andere koi te laten zien. David heeft een voorkeur voor traditionele, zeg maar showa met een krachtige sumi uitstraling in een klassiek patroon, en daar vind ik persoonlijk ook niks mis mee.

Ik had beide showa in de bowl gezet en gefilmd met mijn nieuwe cam, maar blijkbaar is er iets mis gegaan want de snelheid moest ik aanpassen en dat geeft een wat raar beeld. Gedane zaken nemen echter geen keer. 

Het waren toch 2 serieuze kleppers die vlot over de 70 cm gingen, wat beloofd voor de toekomst. Of je ze nu graag ziet of niet, ze horen bij de laatste niet verkochte koi van de veilingen eind 2019. Het zou fijn zijn om een eigenaar te vinden, maar het is geen must; 

Als allerlaatste wil ik je ook nog de kohaku van Dainichi laten zien die serieus aan de beterhand is. Toen ze aankwam was haar kleur aangetast in die zin dat het leek of ze een ammoniak vergiftiging had gekregen tijdens haar reis naar Europa. Het beni was aangetast en vertoonde een bruinig - gele kleur die er niet plezierig uitzag. 

Er is verbetering merkbaar, maar ik weet niet of het beni terug volledig in orde komt, alhoewel het zich goed laat aanzien momenteel. Ze is om en bij de 65 cm, en op dit ogenblik een goedkope potentiële jumbo. Misschien is het wel de verrassing van je leven, wie weet.

Ze werd door een klant op de Dainichi Kai anno december 2019 aangekocht en heeft een seizoen in de mudpond van Narita, die zich in het Noorden bevind verbleven. Nadien vroeg de klant om deze om te ruilen tegen een andere koi, een wens die ik niet graag inwillig, want gewoonlijk is ruilen ook huilen, en ik probeer dat ten alle tijde te vermijden. In dit geval heb ik het toegelaten.

Qua body en hoofd ziet ze er meer dan goed uit.  Het patroon kan ik persoonlijk wel appreciëren,  het is geen alledaags patroon en dat siert ze voor sommigen. Het beni is dus het enige probleem, maar ik heb het gevoel dat het aan een goede positieve opmars bezig is. Kandidaat kopers kunnen zich altijd melden.

Zo dadelijk om 8 uur komen ze de koi ophalen en rijden ze terug naar huis. Merci Sebastien, merci David pour votre visite....

RETOUR A LA MAISON

Ondertussen zijn de koi veiling ingepakt en zijn ze naar huis vertrokken.

Meer afbeeldingen