Non gosanke aan de beurt

Non gosanke aan de beurt

• Bompa Borgmans
• 1 reactie
• 13 Feb 2023

Het moeten of het kunnen niet altijd gosanke zijn die aan de beurt komen. Af en toe non gosanke zijn ook de moeite om eventjes te bekijken. Ze maken de compositie van veel gosanke in de vijver extra mooi door hun verscheidenheid in kleuruitstraling. 

Er wordt dan altijd in de eerste plaats gedacht aan shiro utsuri, yamabuki of karashigoi, maar er zijn nog veel andere soorten. Gisteren werd er aandacht geschonken aan een bekko.

De geschiedenis van een bekko is misschien interessant: 

Geloof het of niet, ùaar de bekko is een van de oudste variëteiten in het inmiddels grote gamma van meer dan 150 verschillende koivariëteiten. De eerste Bekko was een Ki Bekko, (ki = geel) die halverwege de 19e eeuw is ontstaan door een Magoi (een zwarte karper die voor comsumptie werd gekweekt) te kruizen met een Higoi (Hi = rood, een koi met een rode kop). De Shiro Bekko, de meest populaire van de drie, ontstond pas veel later. Door de Shiro Bekko nog weer later te kruisen met Kohaku, ontstond rond 1900 de Sanke. Logisch want als je het rood bij de sanke zou wegdenkt, wat hou je dan over ? Juist, een witte koi met sumi patronen.

Als je de vertaling van Bekko wil weten, dan moet je denken aan schildpad, verwijzend naar het sumi patroon op de koi waar je uiteraard met de nodige fantasie de huid van de schildpad mee kan vergelijjken. Japan staat bol van deze vergelijkingen en een schildpad staat in Japan symbool voor 10.000 jaar geluk en gezondheid. Mooier kan het toch niet, of wel ?

De bekko is dus reeds 150 jaar aan de macht, maar geniet minder en minder bekendheid. Ze zijn wat in onmin geraakt, dank zij de opkomst van de shiro Utsuri  die iets meer uitstraling hebben en stoerder overkomen als het ware. De bekko is iets subtieler, misschien vrouwelijker in haar verschijning. En daar is in mijn ogen niets mis mee !

Ik heb enkele bekko kunnen aanschaffen op de choguku veiling, waarvan er eentje is verkocht, maar ik heb er nog eentje van rondzwemmen en daar ging gisteren de aandacht naar uit. Het is een zuivere verschijning met mooie verdeling van het sumi op een wit patroon, en ja...fantaseer maar. De kweker is Tamaura.

Dan is het de beurt aan de kogane oshiba. Hier zit je weer met het verhaal, je houdt ervan, je houdt er niet van. Het blijft in ieder geval een soort apart, en zelf vind ik het geweldige koi om te zien rondzwemmen. Maar zoals de golden corn verlangen ze de koikichi die hier wel van houden.

Door het binnenzitten hebben ze iets in kleurwaarde ingeboet, maar ik veronderstel dat dit terug in orde komt eens ze buiten zitten. Dat gaan we volgende week proberen, want ik moet plaats gaan maken voor de nieuwkomers.

Henco en Coen waren van de partij om hun nieuwe aanwinst te bekijken. Coen keurde hem goed ! Het is een glansrijke verschijning die in mijn ogen een meerwaarde in je vijver zou kunnen betekenen. 

De doitsu variant spreekt me zeker en vast aan. Wat me opvalt als ik de koi eens in mijn handen neem is het gewicht van de koi. Je voelt de massa in je handen wat volgens mij wel eens zou kunnen leiden naar echte jumbo. Ik ben bijzonder benieuwd wat die in de toekomst gaan doen, want ik weet waar ze naartoe gaan.

Vandaag beginnen ze aan een nieuwe veilingronde, dit maal van Dainichi Toyota. Bijna 2000 koi gedurende 5 dagen (pfffff.....) Ik zal het wat opvolgen, maar ik denk niet dat ik nog iets zal aankopen. Bovendien heb ik gisteren wat boxvullers gekocht. Boxvullers zijn koi die je nodig hebt om het transport zo goedkoop mogelijk te maken.

Het zijn wat ginrin sanke en een ginrin kohaku van Beppu geworden die op het event van Narita werden aangeboden. Geen spectaculaire koi, maar toch een soort die minder in de aandacht komt, en prijstechnisch menselijk is. Je vind ze onder de knop nieuwste koi aanwinsten.