Alles liep in goede banen

Alles liep in goede banen

• Bompa Borgmans
• 4 reacties
• 19 Jul 2020

Ik had alles zo goed mogelijk voorbereid en iedereen was op tijd aanwezig. Het weer werkte ook mee en ik denk dat het voor de meesten een leuke en ontspannende dag werd.

Het mooie was ook dat er verschillende klanten hun kinderen bij betrokken hadden, die waren goed vertegenwoordigt. De tafel met de nummers stond klaar om de kies volgorde samen te stellen. Je ziet helaas ook sombere gezichten als ze een slecht nummer hadden getrokken, maar dat is het lot van de loting.

Nu waren de kleintjes redelijk gelijkwaardig, en ik denk dat iedereen zou moeten tevreden zijn met datgene wat ze konden kiezen. Voor de ginrin soragoi  was het iets makkelijker dan voor de oshiba, omdat hier het patroon natuurlijk een grotere rol speelt, maar ik moet zeggen dat iedereen zijn lot met klasse aanvaardde.

Raar maar waar, je kan toch redelijk goed voorspellen wat mensen gaan kiezen. Het is me verschillende keren gelukt om voorspellingen te doen die juist bleken te zijn. Size does matter zal ik het maar noemen.

Ik moet zeggen dat het een bijzonder aangename groep was en wat vooral opviel uit verre contreien. De meesten moesten tot 2 uur rijden en meer, van Kortijk tot Giethoorn, van Landgraaf tot Vlissingen, de meesten hadden een hele reis achter de kiezen, en dan moet ik toch mijn respect hiervoor tonen.

Ik heb een paar korte filmpjes aan elkaar gekoppeld en wat foto's gemaakt. Niemand heeft gemopperd, ondanks het feit dat niet iedereen een eerste keuze had. De kindjes mochten hun visje kiezen, maar toch niet echt merkte ik op....ik moest er stilletjes om lachen, want het laatste woord had toch de papa.

Het mooie is dat ik achteraf een prachtig filmpje aankreeg van Niels en Keanu met daarop het "te water laten van hun ginrin soragoitje". Keanu had er duidelijk plezier in zoals je op de mooie foto's kan zien. Altijd mooi om te ontvangen, het verbind de gemoederen. Bovendien ken ik de meeste kinderen al van bij hun geboorte. Zij kennen mij ook nog altijd als Bompa !

Tussen de bedrijven door kwam Chase aangewandeld om de hoofdprijs te trekken. Chase is mijn jongste kleinkind, en ze ziet er braver uit dan je denkt...een echte rataplan hoor ! Niemand buiten de aanwezigen is ervan op de hoogte, dus de winnaar zal even dit filmpje moeten bekijken om te weten dat hij gewonnen heeft.

Welke koi hij zal kiezen is nog niet bekend, maar dat zal in een later nieuwsitem wel getoond worden. Vermits de winnaar niet zover af woont, zal hij alle koi even apart willen bekijken, wat natuurlijk mogelijk is.

Na het verdelen van de kleintjes is het natuurlijk ook het moment om toch enkele koi te laten zien die de moeite waard zijn. Voor ons was het een mooie gelegenheid om enkele mogelijke show kandidaten voor de virtuele online koishow te evalueren.

Eén van mijn problemen is dat ik in principe niet echt veel koi  meer heb zitten en een keuze moet maken uit het aanbod dat nog over is. Bovendien zijn alle koi nog vrij jong en nog niet gefinished wat voor de show nooit een voordeel is. Het opnemen tegen de oudere koi met afgewerkt kiwa en sashi, met een dikker shiroji verworven door de jaren heen is een uitdaging. Misschien ook de reden waarom ik zoveel tategoi prijzen win.

In ieder geval is deze sanke één van de mogelijke kandidaten om een prijs in de wacht te slepen en om het eerlijk te zeggen...een fantastisch sanke die ik aankocht als nisai bij Sakai FF. Het was zelfs niet makkelijk om deze te verkopen, maar als je vandaag het resultaat ziet, dan geloof ik dat ik de juiste aankoop heb gedaan om dit als sansai te mogen begroeten.

Ik geloof dat ik me niet vergis en dat iedereen hier mee akkoord ging. Zijn shiroji en beni was stralend en hoogstaand van kwaliteit. Zijn rood oogje werd door de vingers gezien, maar voor de rest was er  niets op aan te merken. Erwin, een beginnend koiliefhebber was de vragende partij, spek naar de bek van Ben, die natuurlijk alle vragen en bedenkingen op gepaste wijze pareerde. 

Het is dan ook kunst dat je niet alleen een koi moet verkopen, maar dat je ook een koi moet kunnen uitleggen met respect voor zijn minpuntjes, niet de kritiek op de minpuntjes. Iedere koi heeft ze, en wij moeten leren de koi anders te bekijken. Zelfs de bekendste Grand Champions hebben minpuntjes, maar die verdwijnen in het niet als de koi zo imposant is geworden.

Ik kan geen Grand Champions grootbrengen, dat ben ik mij bewust...ik heb niet het karakter en niet de omstandigheden om dit te verwezenlijken. Ik laat dit over aan mijn klanten. De man die hiervoor wel in staat is is Tjaard van Koikichi, maar hij is nu éénmaal meer koikichi dan ik. Daarom ook mijn respect.

Ik kan wel bijzonder goede koi aankopen, en dan praat ik niet over 2 of 3 stuks om de grote Jan uit te hangen, maar vooral een breed aanbod van subtop koi. Mijn visie is gekend: Er bestaat maar één topper, maar er bestaan veel subtoppers die volgens mij evenveel eer verdienen. Ik hou van het brede aanbod.

Wel moet ik terloops vermelden dat ik enkele klanten heb die een aantal van onze koi gaan presenteren op de virtuele Holland koishow. Allemaal met reuzen van koi ooit door ons aangekocht. Het zal zelfs moeilijk worden voor de juryleden om een juiste keuze te maken. Vandaag ga ik op pad om enkele koi te filmen, te meten en te fotograferen.

Tenslotte heb ik nog enkele interessante koi laten zien, niet gebowld maar getoond in het net. Het geef nog een kleine indruk van de kwaliteit die er nog zit. De zon, de lang verwachte zon was bij enkele koi een spelbreker, maar dat kon het plezier niet bederven.

Wat vooral opviel, nu de vijver minder belast was, is de vooruitgang in ontwikkeling qua body, en vooral de ontwikkeling of versterking van het sumi. Er moeten er nog een groot aantal mee naar huis, en dan blijven er nog slechts een 20-tal koi over, maar dat beloofd voor het najaar.

Oh ja, dit ben ik nog vergeten te vertellen. Huub had een optie genomen op een Yamabuki van Momotaro, mijn laatste Yamabuki. Een schande dat ik deze vergeten ben te filmen, sorry Huubje. Het filmpje is dan ook van 2 juli 2020, dus ook nog niet zolang geleden. Machtig mooie mens, onze Huub....

Ook moet ik alle mensen bedanken die een prachtcadeau hebben meegebracht. Giovanni verraste me met een portie T-bone steaks, en geloof me...dat is een kolfje naar mijn hand ! Niels daarentegen verwendde me met een doos vol leesplezier, met vooral ook boeken voor mijn kleinkinderen. Het kwam goed van pas, want Chase en Rio kwamen overnachten. Heel erg bedankt in ieder geval.

Al met al een fijne dag en ik hoop dat de deelnemers ook genoten hebben. Tegenwoordig zet ik een foto op de home pagina van de website. Altijd mooi om te zien en dit maakt het toch altijd persoonlijker.

EVEN MELDEN DAT IK VANDAAG NIET OPEN BEN

 

Meer afbeeldingen