Als een vlucht wilde ganzen

Als een vlucht wilde ganzen

• Bompa Borgmans
• 9 reacties
• 23 Jul 2020

Poëtische indrukken kunnen impressionistische gevoelens weergeven. 

Dat is hetgeen waar ik aan moest denken bij het zien van deze foto. Het heeft in principe weinig met koi te maken, maar toch is het verweven met iemand die koi hoog in het vaandel heeft staan.

Als een vlucht wilde ganzen is het soms ontroerende, soms heroïsche verhaal van de familie Kurowski, die na de Duitse capitulatie in 1945 het door de Russen bezette Oost-Pruisen verlaat en naar het westen vlucht.

Bij hun overhaaste vertrek moeten zij van vrijwel al hun geliefde bezittingen afscheid nemen, ook van het bloeiende schoenreparatiebedrijf. In deze moeilijke tijd doet de afwezigheid van vader Kurowski zich extra sterk voelen, hij wordt nog altijd vermist. De moeder staat nu alleen voor de verzorging en de opvoeding van de drie kinderen, al ondervindt zij veel steun van de mensen.. 

Gewoon het boek lezen van Konsalik, dan kan je genieten van de flamboyante schrijverskunst en van de intrigerende verhalen van deze bekende schrijver.

Ik eigen me het recht toe om iets toleranter te zijn qua nieuwsitems tijdens de rustige periodes, vergeef het me !

ALS EEN VLUCHT WILDE GANZEN;

Deze week heb ik volledig ingezet om koi te gaan filmen voor de virtuele koishow, maar ook heb ik gisteren nog koi thuis gaan afleveren. Ik kan dat niet overal doen, maar af en toe breekt nood wet, en moet je bepaalde mensen tegemoet komen en een handje toesteken.

Koikichi in hart en ziel, nog altijd ondanks de lichamelijke klachten, maar klant van het eerste uur en altijd trouw gebleven, met hier een daar een blindgangertje... hij verdient nog altijd alle hulp, want trouw moet langs beide kanten komen.

Zijn oog is door de jaren aangescherpt en ditmaal heeft zijn oog 2 koi gespot die hoog in het vaandel stonden bij Interkoi. Ze zijn nu terechtgekomen in één van de mooiste vijvers die er zijn, en ik heb ondertussen al een mooi gamma van goede klanten met mooie vijvers opgebouwd. Ja, ik mag er trots op zijn dat ze tot mijn klantenkring willen behoren.

Een showa die nog veel toekomst in zich heeft, een showa die behoorde tot de reeks die niet gesmaakt werd ondanks mijn verwachtingspatroon, het is één van de laatste showa van Ueno die eindelijk zijn thuis heeft gevonden, de gelukzak.

Ik heb het al dikwijls verteld, ik zal het nog eens herhalen, ik kreeg de showa van Ueno die ik aankocht tijdens de event van de R-collectie van Narita in april 2018 niet verkocht, ik was de wanhoop nabij...of toch zoiets als de wanhoop, want ik ben geen doemdenker.

Na 12 filmpjes en meer dan 2 jaar is deze tosai uitgegroeid tot de showa die je hierboven hebt gezien. Dat is nummerke 4 van de 5 aangekochte showa van Ueno, nog eentje te gaan. Dit is echter een bijzonder interessante showa waarvan ik verwacht dat ze in deze vijver nog lengte en body zal maken, want dat kan in deze prachtvijver.

Ueno was, zoals voorheen reeds gemeld, Grand Champion met een showa van 99 cm. Ik weet niet zeker of deze showa een dochter is van de GC, maar dat doet niets ter zake, want de klasse heeft ze sowieso. Nu nog hopen dat de eigenaar verstandig genoeg  is om het pad te volgen waar hij wat van afgedwaald was.

Trouwens nog één woordje over de overblijvende showa van Ueno. Deze is nog steeds te koop, maar wat het mooie is, ze evolueert stil maar beloftevol, ik blijf er mijn hoop op vestigen en zie momenteel veranderingen die meer dan positief zijn. Ik zou ze nog eens moeten filmen, maar ik ga nog even wachten tot de metamorfose zich nog meer voltrokken heeft.

Dit is het laatste filmpje van de laatste showa van Ueno. Vergelijk met het filmpje bij aankoop en dat moet de richting aanduiden waar ze naartoe gaat. Dat zijn hoge verwachtingen nietwaar, en ik kan niet beloven dat ze zich waar zullen maken, maar dat is het mooie van de koihobby. 

Is het niet mooi om de ontwikkeling van tosai naar sansai op deze manier te kunnen volgen. Alle filmpjes die ik heb van de koi tonen ook alle fasen van ontwikkeling, het is en blijft een uitgelezen bibliotheek die niet te verwaarlozen is.

Trouwens één van deze kanonnen zit bij Ben in de vijver. Ik mag ze nog niet zien, maar ik hoor wel dat er verrassende ontwikkelingen zitten aan te komen, dus mijn nieuwsgierigheid is aangewakkerd.

Samen met de showa van Ueno, vertrok ook een sanke van Momotaro mee naar haar nieuwe verblijfplaats. Het is geen groeikanon, en het is niet zeker dat ze zal uitmunten in groei, maar wat niet is kan altijd nog komen.  Ik blijf bij mijn gezegde: waar eindigt grootte en begint schoonheid....

Rudy zal even moeten slikken, want deze sanke stond nog op zijn lijst van hebbedings. Hij is echter te laat, maar zijn vijver zit al goed vol met een uitgebalanceerde selectie koi. Dit zijn vijvers waar ik van hou. Het hoeft niet groot te zijn, maar ik zie een selectie van hoofdzakelijk gosanke, aangevuld met een yamabuki, chagoi of ogon en als klap op de vuurpijl een opvallende tancho. Dit alles met koi van bijna dezelfde grootte, geen kakafonie van klein en groot door elkaar...proficiat Rudy....oh ja...op de bbq waren wij wel niet uitgenodigd !

De sanke deed Rudy herinneren aan de sanke van Koisan in zijn goede dagen, de sanke die enkele keer Grand Champion werd in haar gloriedagen, maar dan spreek ik over 12-13 jaar geleden. Deze sanke heeft wel eenzelfde sumi patroon aan de zijkant wat de herinneringen aan die sanke hoog houdt.

De koi business staat momenteel zoals ik verwachtte op een laag pitje. Mijn vijvers zijn trouwens niet om aan te zien, want je ziet de koi  nauwelijks zwemmen door de kracht van de algen. Wat het dit jaar is weet ik niet, maar de erwtensoep is ongenadig. 

Maar je mag ook komen voor de gezelligheid, je moet je niet inhouden, en we vinden altijd een oplossing om toch iets moois uit onze hoed te toveren ! De mannen van Momotaro staan op het programma, die moeten gekeurd worden en dat doen we zaterdag.

 

Meer afbeeldingen