De grenzen zijn open

De grenzen zijn open

• Bompa Borgmans
• Nog geen reactie
• 14 May 2021

Na het lange wachten is het dan toch eindelijk gelukt om zonder problemen vanuit Frankrijk naar België te reizen om de koi te komen ophalen. Er worden de komende weken dan ook Franse invasies verwacht.

David kwam met zijn zoon Amoury om enkele koi op te halen, waaronder enkele koi die via Michael werden aangekocht, 2 mango waarvan eentje donkerder gekleurd en tenslotte een exlusieve mannelijke showa van Momotaro.

Hij was zichtbaar in zijn nopjes met zijn aankopen en was vooral onder de indruk van de showa. Vooraf werd gezegd dat deze een lichte kromming had in de staart en daarom ook prijstechnisch interessant was.

Hoe komen deze dingen ? Een moeilijke vraag om te beantwoorden, maar vermoedelijk een genetisch probleempje dat ontstaat door de hoge groeipotentie te proberen te ontwikkelen dat in de overgangsfase zit.

Wat bedoel ik hiermee ? Om koi groot te worden heb je verschillende fases nodig. Je moet ten eerste weten waar je mee bezig bent om koi groot te laten worden, en daar kan ik buiten de bekende middelen zoals temperatuur en/of omgeving geen zinnig antwoord op geven, dat zijn de geheimen van de chef kok, maar het volgende heeft Daisuke ooit verteld:

Als de koi 100 cm bereiken, dan is de volgende stap 110 cm. Om dit te kunnen bereiken is er een overgangsfase nodig van enkele jaren om de body genoeg structuur te geven zodat de body het lichaam kan dragen. Eenmaal dit bereikt is er een stabilisatie periode nodig en dan zouden alle probleempjes moeten verdwenen zijn. 

Als éénmaal de 110 cm een vast bereik heeft, dan wordt de volgende stap voorbereid, namelijk de stap naar de 120 cm met dezelfde fases. Volgens Daisuke is de maximum grootte dat zou kunnen bereikt worden rond de 130 cm.

Denk er dan nog bij dat we hier praten over uitzonderlijke gevallen, enkelingen in het systeem. Voor mij niet gelaten, ik heb geen behoefte aan koi van 120-130 cm. Het is al moeilijk om koi naar 85 - 90 te laten doorgroeien, en dat is voor mij al meer dan genoeg. Ze zijn zo op hun mooist volgens mij. De grootste koi die ik ooit live gezien heb zijn de oyakoi van Momotaro en die waren tussen de 100 enj 110 cm.

Maar alles begint in ieder geval met een eitje van een millimeter groot en de resultaten om tot sommige prachtkoi te komen zijn enorm. Van de duizenden zijn er maar enkele begaafd om op te groeien tot fenomenale prachtdieren, laten we vooral daar respect voor hebben. 

Daarom dat het ook altijd veel plezieriger is als men de positieve punten benadrukt en de negatieve ietwat relativeert. Men mag de negatieve punten benaderen, maar niet van het moment als men de koi ziet, dadelijk de negatieve punten accentueren. Dat heeft alleen tot doel de prijs te drukken, en dan klap ik onmiddellijk dicht en wil ik eigenlijk de koi al niet meer aan de klant verkopen ! Respect voor de koi en het resultaat van selectie heeft positivisme nodig.

Maar ik ben uit aan het weiden, we waren met David en Amaury bezig ! Dit is het filmpje van de 4 koi die Frans zullen moeten leren ! Let vooral op het verschil in kleur tussen de 2 mango. Ieder heeft zijn favoriet, ik kan de donkere die meer de kleurschakering van de moeder heeft wel appreciëren.

De showa is een ander verhaal. Geboren in 2017 is ze nu op haar vierde levensjaar en tot hiertoe mag ze yonsai genoemd worden. Ze, sorry hij werd 72 cm gemeten. Ik herinner me deze nog bijzonder goed. Ze maakte deel uit van 10 mannelijke tosai van om en bij de 45 cm, een maatvoering die momenteel ook veel als tosai terugkomt.

Ze was bij aankoop 46 cm en werd op 2 mei 2018 aangekocht. Hij is van een indrukwekkende kwaliteit als je het beni en het sumi bekijkt. Het beni is om van te dromen en te genieten. Het sumi is diep en oogstrelend. De lengte is meer dan voldoende en voor een mannelijke koi zeker naar waarde te schatten. De body mag breder worden, maar daar is de leeftijd ook voor nodig. Nog een 10-tal cm groeien, dan stabiliseren om nadien in breedte te winnen, dan is het resultaat optimaal.

Zelf ben ik echt onder de indruk van de kwaliteit van het beni als je ze in  de bowl bekijkt. Weer is een hoofdstuk afgesloten. Gelukkig gebeuren er iedere dag bepaalde dingen om en rond koi, zodat ik niet lang moet nadenken om nieuwsitems te schrijven. Dus op naar de volgende....

Oh ja, ik zou het nog bijna vergeten ! Amaury had een pracht van een tekening voor mij gemaakt van Pokemon...merci Amaury, bien faites !

 

Meer afbeeldingen