De onderhandelingsfase werpt zijn vruchten

De onderhandelingsfase werpt zijn vruchten

• Bompa Borgmans
• 3 reacties
• 15 May 2022

Langs de ene kant plezierig, langs de andere kant natuurlijk vervelend. Het resultaat van de onderhandelingen hebben toch een tiental onverwachte verkopen opgeleverd, en dat brengt toch zoden aan de dijk. Plezierig is wat anders, maar het zal een moeilijk jaar worden voor iedereen.

Gisteren werden er ook een groot aantal koi opgehaald. Niet van de kleinste en van iedere koi moeten we afscheid nemen, soms met tegenzin. Vooraleer echter een overzicht te maken van de koi die afscheid nemen, eerst nog 2 kohaku bekeken die onverwacht werden aangekocht.

Niet van de minste, deze 2 knoesten van Isa. Beiden zijn indrukwekkend. De kleinere is 71 cm, de grotere neigt tegen de 76 cm aan, maar beiden toveren een lach op je gelaat. De kleinere heeft helaas een minpuntje ocharme.

Er is een sumi vlekje te zien in het tweede patroon. Geen shimi, maar een licht sumivlekje, iets wat ik zelden zie bij een kohaku. Een shimi is dikwijls niet te vermijden, kan weggehaald worden, maar een sumi veegje zie ik zelden. 

Ik weet echter niet hoe je dit kan laten verdwijnen, dus daar moet ik nog even wat meer info over opzoeken, want wegschrapen wil ik niet. Het vervelende is dat het moeilijker zal worden om de koi te verkopen, ondanks het feit dat men dit absoluut niet zal zien als ze in de vijver rondzwemt.

Ze zal dan ook met een verminderde prijs moeten aangeboden worden, maar ik hou nog even het been stijf, want kohaku zoals deze aankopen is niet zo evident. Toch zeker niet bij Isa, die erom bekend staat om bijzonder duur te zijn met de goede koi. Het is mij dan ook een raadsel waarom ik deze heb kunnen bemachtigen.

De grote kohaku werd wel ingepakt, samen met de bloemrijke kohaku van Momotaro, die weinig aan de verbeelding overlaat. Ik hou van deze patronen, ik kan er werkelijk van genieten. Beide koi werden in de speciaal ontworpen box verpakt. Ze zullen samen kunnen genieten van een vijver van 360 kuub, wat een luxe. 

Raymond en dochter Roos kwamen helemaal uit Deventer om hun sanke op te halen die door Johan van Interkoi Nederland op de veiling werd aangekocht. Een meesterlijke aankoop die gesteund werd door een meesterlijke sanke van Momotaro.

Met haar 72 cm onmiskenbaar een sanke die de 85 cm zou moeten aankunnen. Zowel huidkwaliteit met een stralend shiroji, sterk beni met een patroon waar iedereen wel een zwak voor heeft, zal deze sanke denk ik wel bij iedereen in de smaak vallen. Prima gedaan Johan.

Tussendoor wou vriend Jan nog eens even zijn nieuwe aanwinst bekijken. De benigoi van Sakai FF. Stoeltje erbij en genieten maar. Dinsdag ga ik haar naar haar nieuwe verblijfplaats in het paradijs van Jan brengen. Deze serie super mango zijn bijzonder moeilijk aan te kopen op de veilingen, maar hebben is hebben, en krijgen is de kunst....

Tussendoor nog even genieten van de nisai ginrin redkarashi van Momotaro. Dit zijn koi waar ik zelf geweldig van kan genieten. Met haar 69 cm als nisai is het ook een belofte voor de toekomst. Het gezeur over "ik zie niet graag ginrin" moet eindelijk eens uit de wereld geholpen worden, want je weet niet wat je mist. Of ik deze meeneem naar de show weet ik nog niet, maar ze behoort tot de kanshebbers.

En dan was het de beurt aan Roger. Onlangs had hij al een gewone redkarashi mee naar huis genomen, en hij was bijzonder onder de indruk van de vriendelijkheid van deze soort. Ze volgen je, ze komen onmiddellijk uit je hand eten, het zijn fantastische koi die je ontzettend veel plezier geven. Mooi zo....

Ditmaar was zijn keuze gevallen op een zuivere kujaku van Momotaro. Niets kon Roger van zijn stuk brengen om deze aan te kopen. Vooral het kruis op de rug was de aanleiding en zeg nu zelf. Is het geen plaatje ? Ze was 36 cm als tosai, en dat voor een kujaku...

Neen, we hebben nog niet alles gezien. Er gingen ook enkele meer onbekende koi mee naar huis. Ze werden in principe nog niet gebowld, dus zijn ze nog niet echt actueel geweest. De eerste die verpakt werd is de nisai sanke van Momotaro. Met haar 59 cm goed in de maat, maar let vooral op de hoogwaardige huidkwaliteit die enkel de koikichi kunnen waarderen. Het beni is bijzonder sterk en ligt goed verdeeld over de sanke.

Het sumi is het grote vraagteken, maar dat maakt het natuurlijk spannend. Koi kopen is geen kwestie van afgewerkte specimen, men moet de toekomst proberen te begrijpen, en als het lukt, dan kan je nog veel meer genieten van je hobby. Helaas een moeilijk gegeven.

De tweede in het gareel is deze 72 cm sansai showa van Momotaro. Indrukwekkend is het woord dat nodig is om deze koi te omschrijven. Ook hier weer het spannende gedeelte voor de volgende jaren. Dat deze alles in huis heeft zul je niet kunnen ontkennen.

Als laatste van deze fijne zaterdag komt de ginrin karashigoi van Taniguchi op de proppen. Vorig jaar aangekocht op de choguko veiling, tussendoor een eerste prijs meegenomen op de AJKS, en nadien een seizoen in Japan verbleven. 69 cm met een body en een staartstuk dat er niet om liegt. Weer een ginrin ? Jazeker, weer een ginrin, maar wat voor één.

En zo werd deze vruchtbare zaterdag afgesloten. Als  klap op de vuurpijl kreeg ik nog een filmpje aan van een vijver die gewoon indrukwekkend is door het aantal bewoners. Ik herkende de koi die rondzwommen onmiddellijk, maar weet je ook van wie die vijver is ? Ik denk het niet....Probeer maar te raden....

 

Meer afbeeldingen