De strijd om schoonheid en kwaliteit

De strijd om schoonheid en kwaliteit

Dat is hetgeen er weer stilaan begint aan te komen. De eerste reis naar Japan is al een tijdje geboekt.

Het beloofd een spannende reis te worden, tenminste dat gevoel heb ik. Er dienen zich 2 zware en belangrijke veilingen aan, die ik zal opvolgen, namelijk de veiling van Momotaro en de veiling van Sakai FF.

Nu kan je je de vraag stellen waarom ik de veilingen zo belangrijk vind, en dat ga ik even proberen op een deftige manier uit te leggen. Eerst en vooral wordt je toch geconfronteerd met de betere koi die tijdens de zomermaanden telkens weer en weer geselecteerd worden.

Zijn dit de beste vissen....ja, het zijn de betere vissen, want anders zal een veiling niet blijven bestaan. Natuurlijk is niet alles goud dat blinkt, maar ik kan je verzekeren dat het betere spul wordt aangeboden. Nu geloof ik wel dat de top of the bill, vermoedelijk via andere kanalen zal verdwijnen, maar daar kan ik geen antwoord op geven. Het lijkt me logisch dat je de allerbeste koi, ten eerste voor jezelf gunt, of dat je een ander kanaal hebt.

Je mag er dus van uitgaan, dat de veilingvissen toch bijna het hoogst haalbare zijn. Wat mij vooral aantrekt in de veiling en de opensales vissen, is de transparantie van de prijsvorming. Het is misschien wel bieden tegen elkaar, wat dikwijls nadelig werkt, maar je ziet wat je koopt, en er is geen enkele mogelijkheid om een prijs te manipuleren. Het grote nadeel is wel dat je moet bieden tegen de ganse wereld bij wijze van spreken.

In de pionierdagen van de veilingen, ik spreek nu over de beginjaren van mijn veiling ervaringen, beginnende van het jaar 2007, begonnen ze nog aan aannemelijke beginprijzen tegen een toen nog voordelige koers, maar op dit ogenblik beginnen ze al met startprijzen die in principe al te hoog liggen om "verkoopbare" koi te scoren. Kocht ik vroeger nog 10 tot 20 veilingvissen, nu ben ik al blij als ik er 2 of 3 kan aankopen. Ik moet helaas te dikwijls mijn hoofd buigen tegenover de grote mannen die "carte blanche" krijgen van hun opdrachtgevers.

Het zijn steeds dezelfde die met de grote kanonnen gaan lopen, ik denk dan aan Max voor Singapore, Kiki voor Indonesië, of zelfs Narita in Japan. Wie geeft mij ooit eens carte blanche ?

Het is in ieder geval zo, dat ik op de veiling van Momotaro en de veiling van Sakai dit maal definitief zal aanwezig zijn, en ik ga mijn uiterste best doen om resultaten te halen. Binnen enkele dagen staan de veilingvissen online, en indien je interesse hebt om een koi aan te kopen, kan ik niet meer doen dan ook transparantie te bieden op de veilingvissen. Ik zal hiervoor een systeem uitwerken, dat niet enkel transparant is, maar waar je precies weet waar je aan toe bent.

Om te scoren op de veilingen moet je over één ding beschikken, en dat zijn centjes....daarom ga ik in de loop van deze en volgende week nog enkele koi aanbieden die zeker niet van de minste zijn. Het staat je vrij om een bod uit te brengen op deze vissen.

Ik verwacht er niet veel van, want de markt lijkt stilaan wat gekalmeerd, maar ik ga toch enkele filmpjes van koi laten zien die ik gisteren gemaakt heb, en die zeker en vast de moeite zijn om in je vijver te zetten.

Eerst en vooral een showa van de veiling van 2011, namelijk de SH-V11-1171. Dit was november 2011, toen was het een tosai, nu dus sansai of jonge yonsai. Ze is nu ongeveer 63 cm, dus niet van de grootste, maar wel van de mooiste. Als je moet kiezen tussen schoonheid en grootte, dan zou ik altijd voor schoonheid gaan, en dat vind je zeker terug in deze showa. Ze was duur in aankoop, dus ook duur in verkoop als ik de reglementaire kosten en winsten bereken. Om de één of andere duistere reden wordt ze echter door niemand geappricieerd.

Daarom dat ik ze nu even in de aanbieding zet, met het motto: Waag je kans, en doe een bod. Er is weinig af te keuren aan deze showa, buiten dat ze vermoedelijk niet overdreven groot zal worden. Ze heeft echter alles wat een showa een showa maakt, en bovendien ontwikkelt ze nog steeds, en is het einde niet in zicht. Het is een showa die je zonder problemen mee naar de show kan nemen. Ik heb ze steeds graag gezien, en zie ze nog steeds graag. Wie geeft haar de kans om zich verder te ontplooien ? Laat het me weten.

De tweede die ik vandaag de kans geef om van eigenaar te veranderen is kohaku KO-OS13-0205. Deze is niet van de veiling, maar van de opensales, en is één van de weinigen die nog overblijven. De moeder is Love Queen, een Sakai FF kohaku in het bezit van Momotaro. Ze is rond de 65 cm en werd begin dit jaar aangekocht. Wie weet vind ze nog op de valreep een eigenaar.

Zoals je kan zien lijken de vissen klein, maar dat zijn ze niet in deze geweldige nieuwe exlusieve bowls van Japan, waarvan ik er helaas nog 5 van in bezit heb. Wie ze nog aan wil schaffen hikt nu tegen de prijs van 499 euro aan.

Nog even vijver 1 laten zien met de resterende grote koi van 65 cm+ die nog te koop zijn, en die ik tijdens de maand september zal proberen aan de man te brengen. Is dit niet een vijver zoals jij er ook één wil hebben. Jonge, grote en dynamische koi met potentie ?

Meer afbeeldingen

De strijd om schoonheid en kwaliteit: afbeelding 1
De strijd om schoonheid en kwaliteit: afbeelding 2

Laat Een Reactie Achter

Nog geen reactie

Openingsuren

Zaterdag: Van 11.00 tot 14.00 uur.
Wil je later op zaterdag komen, maak dan even een afspraak
Zondag: Van 10.00 tot 12.00 uur, of nadien op afspraak.

Overige dagen: op afspraak.
GSM: +32 (0)478 36 74 74

inlove funny surprised sad angry thumbsup yesimage/svg+xml noimage/svg+xml